Afgelopen zaterdag was het weer klassiekertijd op één.
Ze zonden er What ever happened to Baby Jane? uit, dé film over rivaliserende zussen, gedraaid in 1962.
En ik denk dat ik er een nieuwe favoriet bij heb. De film verveelde geen seconde, de duur van 134 minuten vloog voorbij en ik had meteen zin om hem opnieuw te gaan bekijken.
In What ever happened to Baby Jane? volgen we twee zussen: (Baby) Jane en Blanche Hudson, die samenwonen in een villa in Hollywood. Blanche slijt haar dagen gekluisterd aan een rolstoel in haar kamer en Jane neemt de "zorg" voor haar zus op zich.
Jane was lang geleden een gevierd kindsterretje, Baby Jane, in de musichalls waarbij ze voor het brood op de plank zorgde. Blanche werd later een grote filmster tot ze door een ongeval in een rolstoel belandde.
De zussen worden gespeeld door zowat de grootste sterren van die tijd: Bette Davis (Jane) en Joan Crawford (Blanche). En tot mijn grote spijt moet ik hier toegeven dat ik van beide dames nog nooit een film gezien heb, hoewel ik All about Eve met Bette Davis in mijn dvd-kast heb staan - nog zo'n klassieker.
Het rijmpje op de poster hierboven, intrigerend en heel passend achteraf gezien, komt nergens in de film voor:
Sister, sister,
oh so fair,
why is there blood
all over your hair?
De film zelf wil ik bespreken aan de hand van de "things you should know" onderaan de poster:
1/ If you're long-standing fans of Miss Davis and Miss Crawford, we warn you this is quite unlike anything they've ever done.
Tja, daar kan ik dus niet over oordelen maar het is duidelijk dat de twee het beste van zichzelf geven in de film.
Bette Davis is pure waanzin als Jane die zich op latere leeftijd nog steeds een kindsterretje waant en in poppenkleren en afschuwelijke make-up door het huis walst, onderwijl haar zus op de meest gruwelijke manieren de duvel aandoend. Oscarmateriaal, dat zeg ik u!
Ze was dat jaar ook genomineerd als Beste Actrice, maar zag het beeldje aan haar neus voorbijgaan omdat Anne Bancroft won voor The miracle worker (die heb ik ook nog op mijn decoder staan).
Joan Crawford is daarentegen de gematigde Blanche, die haar zus maar laat doen uit een gigantisch schuldgevoel. En ook zij geeft het beste van zichzelf, maar de ware ster van de film is ongetwijfeld Bette Davis.
2/ You are urged to see it from the beginning.
Dat zou ik ook zeggen, want het begin zet de toon voor de rest van de film: we zien een jonge Baby Jane die optreedt voor een publiek. Ze is de kostwinner van het gezin en haar ouders en zus staan toe te kijken in de coulissen. Blanche gloeit overduidelijk van jaloezie, maar houdt zich in om haar moeder te plezieren. Dat Baby Jane dan aan de artiestenuitgang een driftbui krijgt voor de ogen van haar fans, verklaart een heleboel van wat zal volgen.
Dit korte stukje, briljant gespeeld door de jonge actrices, moet je gewoon gezien hebben.
3/ Be prepared for the macabre and the terrifying.
Uhm, macabare dingen genoeg: het begint al met de levensgrote poppen die van Baby Jane gemaakt werden en verkocht worden na haar optredens.
Poppen zijn over het algemeen op zich al creepy in films en deze poppen duiken nog overal verder in de film op. In combinatie met de compleet geschifte oudere Jane, wordt het gewoon griezelig.
En terrifying? Jawel, want Jane slaat compleet door naar het einde toe en schrikt niet terug om heel drastische maatregelen te nemen.
4/ We ask you to pledge to keep the shocking climax a secret.
Tja, zo "shocking" vond ik het einde niet, het was gewoon een logisch gevolg van de rest van de film. Maar die laatste scène (ik zeg niet wat ze inhoudt) laat inderdaad de rillingen over je rug lopen.
5/ When the tension begins to build, try to remember it's just a movie.
Dat is gewoon denken dat je publiek onnozel is, hier ga ik dus niet op in...
Blij dat ik deze film ein-de-lijk gezien heb en die zal zeker door mij gekoesterd worden in de jaren die komen.
Wel wraakroepend dat in de filmoverzichten die ik in huis heb, What ever happened to Baby Jane? schandelijk genegeerd wordt.
Is het omdat beide boeken door mannen geschreven werden en die films met vrouwen in de hoofdrol niet kunnen appreciëren, of is hier iets anders aan de hand? Ik denk het niet...
Soit, voor mij was het een absolute topper.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten