Voor mijn voorlaatste dag op het Filmfestival dacht ik "Kom we doen nog eens zot" en ik ging naar drie films kijken.
Eerste van de dag - terug om 10.00u - werd The banshees of Inisherin, de nieuwste film van Martin McDonagh, regisseur van o.a. In Bruges (met dezelfde twee hoofdacteurs als hier) en nog belangrijker: Three billboards outside Ebbing, Missouri - de film die in 2017 één van mijn favorieten van het Filmfestival was én ook nog de grote Oscarwinnaar werd in 2018.
Of deze het ook zo goed zal doen? Ik denk het eerlijk gezegd niet...
Versta mij niet verkeerd, ik vond dit best een leuke film: ik heb gelachten, gehuiverd, meegeleefd en ben verliefd geworden op het schattigste ezeltje ter wereld - waar dan ook weer je hart door gebroken wordt...
Pádraic en Colm zijn de beste vrienden, tot Colm beslist dat hij Pádraic niet meer kan uitstaan. Dat stuit natuurlijk op heel wat onbegrip bij zijn voormalige beste vriend én bij de andere mensen in het dorp.
Het WTF-gehalte in deze film was toch redelijk hoog te noemen, vooral dan wanneer Colm zijn dreigement om zijn eigen vingers af te snijden als Pádraic hem blijft lastigvallen begint door te voeren vond ik gruwel van de bovenste plank.
Al bij al toch een leuke filmervaring gehad en 3.5 sterren toegekend.
Vanaf 4 januari in de bioscoop te zien.
Daarna bekeek ik wat ongetwijfeld de meest onnozele film van het Filmfestival moet zijn: Fumer fait tousser.
We krijgen hier Franse powerrangers die zich de Tabac Force noemen en alle vijf als naam een chemisch element uit tabak dragen.
Na een geslaagde missie worden ze op retraite gestuurd door hun baas-rat om aan teambuilding te doen en 's avonds aan het kampvuur worden griezelverhalen verteld die we als filmpjes in de film te zien krijgen.
Klinkt misschien wat droog, maar 't was eigenlijk geweldig grappig en ik heb mij rot geamuseerd.
Alleen spijtig dat er zo weinig volk in de zaal zat, deze verdiende echt wel meer aandacht.
Vier sterren en hij komt 30 november in de zalen, maar ik vrees dat het enkel in het Franstalige landsgedeelte zal zijn...
Laatste van de dag werd Falcon Lake.
Een coming of age film die losjes gebaseerd werd op de graphic novel Een zus van Bastien Vivès en het regiedebuut is van actrice/model Charlotte Le Bon (u misschien bekend als de wat leeghoofdige Lola uit Cheyenne et Lola).
En deze film doet wat hij moet doen, niet meer of minder.
Bastien is een bijna 14-jarige hormonenbom die serieus valt voor de 16-jarige Chloé en hij beleeft de zomervakantie van zijn leven. Maar meer was het ook niet.
Drie sterren dus en een degelijke eerste regiepoging.
Vanaf 7 december in de zalen te zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten