vrijdag 20 oktober 2017

Filmfestival - dag 8


Wie nu na deze zomer denkt dat de Wonder Woman hype voorbij is, heeft het serieus mis want ik ging zelfs tijdens het filmfestival naar een film die er mee te maken had en dat in aangepast tenue:

Bron: Large.nl
Later dit jaar komt er ook nog Justice League (15/11) aan, waarin ze maar beter een grote en belangrijke rol speelt, of 't zal hier niet mals zijn op mijn blog...

De film in kwestie op het filmfestival was Professor Marston and the wonder women, een biopic over de bedenker van Wonder Woman.

Luke Evans speelt William Moulton Marston, een psychologieprofessor die samen met zijn vrouw Elizabeth de leugendetector uitvond. Later zal hij het personage Wonder Woman ontwikkelen, gebaseerd op zijn eigen liefdesleven.

Het grote publiek zal Evans waarschijnlijk beter kennen uit de live action versie van Beauty and the Beast waarin hij gestalte gaf aan Gaston. De overacting die hij in deze laatste film ten toon spreidde, paste daar wonderwel, maar hier stoorde ik mij regelmatig aan zijn geaffecteerde manier van spreken en gespeeld zware stem (kan zijn dat ze in de jaren '20 in de VS zo praatten, maar het enerveerde mij).

Het levensverhaal van Marston was gelukkig interessant genoeg om voorbij dit euvel(tje) te kijken. Hij en zijn vrouw hielden er namelijk een nogal ongewone levensstijl op na: ze woonden samen met hun gezamenlijke minnares Olive. De sterren van deze film waren voor mij dan ook de twee actrices die gestalte gaven aan Elizabeth (Rebecca Hall) en Olive (Bella Heathcote), zij dragen de film en laten Luke Evans zonder veel problemen in de coulissen verdwijnen.

Wonder Woman zal uiteindelijk eigenschappen van deze twee vrouwen toebedeeld krijgen en ook hun fascinatie (gedeeld door hen drie) voor bondage krijgt een plaats in de comic. Wonder Woman verschijnt in haar beginjaren bijna meer wel dan niet vastgebonden in de strip en Marston zal voor deze (en andere) nogal expliciete scènes aangepakt worden door een katholieke censuurcommissie.



Ik heb met volle teugen genoten van deze film, maar jammer genoeg zal hij hier niet in de zalen verschijnen...

Tweede film op het programma werd Three billboards outside Ebbing, Missouri.

Een rouwende moeder huurt drie billboards om de sheriff van het plaatsje aan te zetten om zijn werk te doen, namelijk uitvogelen wie haar dochter verkracht en vermoord heeft.

De teksten op de borden zorgen voor controversie en de ene keert zich tegen haar, terwijl de andere haar onvoorwaardelijk steunt.

Frances McDormand vertolkt moeder Mildred met het nodige sarcasme. Ze is haar dochter kwijt en is het beu dat er geen antwoorden komen, maar toch sluipt er humor in. Tegenover dit acteergeweld vinden we Woody Harrelson als de sheriff, iemand die het nodige weerwerk geeft en ook hij wordt met de nodige humor neergezet. Ster van de film - naast McDormand natuurlijk - is echter Sam Rockwell als de stereotypische Amerikaanse politieagent: dom, racistisch, homofoob en altijd bereid om zijn vuisten/stok/pistool te laten praten voor de rede. Dat hij daarnaast een onverbetelijke mama's boy is, is alleen maar de kers op de taart.



Er wordt wat afgevloekt, in elkaar geslagen, brand gesticht etc. in deze film, maar hij blijft de hele tijd grappig. Zelfs al is het basisgegeven dat allesbehalve.

Deze film werd in zowat alle aanraderslijstjes voor het filmfestival opgenomen en terecht. Vanaf 10 januari is hij bij ons in de zalen te bewonderen.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten