Uitgelezen - Vooruit Gent

In maart werd er niet veel gelezen - dat kan ik nu al meedelen - gewoon omdat ik te veel bezig was met films bekijken voor diverse prijsuitreikingen. Maar ik nam wél deel aan een literair evenement: Uitgelezen in de Vooruit in Gent op dinsdag 22 maart.

En het was al van 2019 geleden dat ik dat nog eens deed...

De hoofdreden is duidelijk: door corona ging dit lang niet door. Er was wel een livestream die dan nog eventjes op tv kon bekeken worden op het nu ter ziele gegane tv-kanaal Podium 19 en toen ze er in de herfst van 2021 mee herbegonnen waren er nog strenge regels om volk te ontvangen. Dat is nu allemaal voorbij en ik trok dus naar de editie van maart.

Er stonden drie "verplichte" boeken op het programma die werden besproken en de aanwezige panelleden mochten ook nog elk een boek aanprijzen.

Eerste boek dat werd aangehaald was Open water van Caleb Azuma Nelson.

Dit boek werd al genomineerd voor tal van literaire prijzen en won afgelopen januari ook de Costa Book Award for First Novel (da's een beetje een big deal in de UK). 't Is bovendien een redelijk dun boekje, dus ik dacht het wel uit te krijgen tegen Uitgelezen....

Open water vertelt hoe twee jonge zwarte mensen elkaar ontmoeten in een pub en de relatie die daar uit ontstaat én de moeilijkheden die ze ondervinden als zwarte lichamen in een maatschappij die daar niet op ingesteld is.

Allemaal goed en wel en ik wou het ook echt lezen, maar dit boek gooide al meteen een gigantische blokkade op - of toch voor mij - als je het gaat lezen: de roman wordt verteld in de jij-vorm en het was precies alsof er de hele tijd tegen mij gepraat werd en ik ben geen zwarte man tot nader order... Ik heb tot twee keer toe geprobeerd om dit te lezen, maar het ging echt niet. En het panel op het podium moest ook toegeven dat de keuze voor deze schrijfvorm ook voor hen problemen stelde. 

De thema's die worden aangehaald in het boek zijn belangrijk en ik wou er ook over lezen, maar ik kon het gewoon niet opbrengen. Jammer maar helaas.

Tweede boek in rij was Het voorval van Annie Ernaux.

Dit boek heb ik zelf al zitten bejubelen op mijn blog, het was het panel dus geraden om het ook goed te vinden... En dat deden ze gelukkig.

Om mezelf te herhalen: dit is een heel belangrijk boek en Ernaux weet het gegeven op zo'n uitgepuurde manier te brengen dat het hele verhaal - haar eigen verhaal van een abortus in de jaren '60 - als een mokerslag binnen komt.

Ga dit lezen!

Derde boek op het programma was Naar het paradijs van Hanya Yanagihara.

Inderdaad, de schrijfster van Een klein leven heeft een nieuw boek uit dat evenzeer een klepper van jewelste is (672 pagina's). Ik ging het dus niet uitkrijgen tegen 22 maart en begon er dan ook niet aan.

Het panel was redelijk verdeeld: vooral Jos Geysels vond het onleesbaar maar Brigitte Herremans, onderzoekster mensenrechten aan de UGent, vond het fantastisch.

Dit boek bestaat eigenlijk uit 3 boeken, die zich telkens 100 jaar verder in de toekomst - het laatste boek zelfs in onze verre toekomst - afspelen en blijkbaar komen er heel wat namen steeds terug wat het niet makkelijk maakt om te lezen (of toch volgens Jos). 

Zelf was ik wel geïntrigeerd na de bespreking en hoewel de dikte van het boek mij wat afschrikt, wil ik het toch op mijn "te lezen" lijst plaatsen.

Dan werd nog het boek Aleksandra van Lisa Weeda aangehaald - omdat het hyperactueel is.

Lisa Weeda beschrijft hierin de geschiedenis van haar eigen familie aan de hand van haar grootmoeder Aleksandra die door deportatie vanuit Oekraïne in Duitsland belandde tijdens de Tweede Wereldoorlog en de reis die Lisa naar Oekraïne maakt op zoek naar het graf van haar oom Kolja.

Sprak mij genoeg aan om het ook op mijn lijst te zetten.

Dan mochten de aanwezige panelleden elk nog een boek aanprijzen en daar heb ik er twee van onthouden: De maanden van Stijn Streuvels, dat enkel nog tweedehands (en natuurlijk in bibliotheken) te vinden is en me wel interessant lijkt. En ook nog Mahmoed of het wassende water van Antoine Wauters, een Franstalige Belgische auteur die eindelijk een vertaling kreeg voor een boek dat wel wat prijzen won. Dit is trouwens uitgegeven in de Franse Reeks van Uitgeverij Vleugels waaruit ik ook al Een huis dat van ons is las onlangs.

Na de boekbesprekingen was het tijd voor een tombola waarbij de besproken boeken konden gewonnen worden en waarvoor we bij het binnenkomen een lotje kregen. Niks gewonnen natuurlijk - story of my life - maar het was wel twee keer heel close...

En ik heb bij het opstellen van dit blogbericht op de site van de Vooruit ontdekt dat je de vorige edities van Uitgelezen online kan herbekijken (ze gaan terug tot oktober 2021). Dat ga ik zeker doen.