zaterdag 10 oktober 2015

Series waar ik het warm noch koud van krijg


Dat ik een tv-fan en een veelkijker ben, zal wel geen verrassing zijn voor wie deze blog een beetje volgt. De hoeveelheid series die ik al in mijn leven heb bekeken, zijn gewoon niet meer te tellen. Daar waren toppers bij, maar evengoed grote onzin waar ik mij serieus mee geamuseerd heb.

En toch... Er zijn van die tv-series die zogezegd een must-see zijn maar waar ik dus écht niet kan in komen. Stuk voor stuk vielen ze in de prijzen, maar mijn reactie is iedere keer weer dezelfde: mèh...

Daar zal dit blogbericht over gaan: de series waar ik nog nooit iets van gezien heb of die ik na één of anderhalve aflevering links liet liggen. Wees geshockeerd door mijn niet-kijktips.

Grootste shocker zal waarschijnlijk de eerste serie zijn die ik hier aanhaal: Breaking Bad.

Ik heb ondertussen de eerste aflevering al 3 keer gezien (kwestie van zéker te zijn dat het niks voor mij is) en de tweede aflevering werd eveneens aan een kijkbeurt onderworpen.

Deze serie valt bij mij in de categorie "dwaze venten die domme dingen doen". Kijken naar Jackass of Breaking Bad, het is gewoon hetzelfde: je ziet idioten stupide dingen doen en daar verdoe ik mijn tijd niet aan.

Homeland

Hiervan zag ik ook de eerste twee afleveringen en hoewel ik de kwaliteit erken, kon het mij nauwelijks boeien. Zelfs de aanwezigheid van een pak acteurs waar ik normaal gezien graag naar kijk, kon mij niet over de streep trekken.

Deze zal verder onbekeken blijven.

Mad Men

Mad Men hield ik zelfs een volledig seizoen vol, maar eens het tweede seizoen gestart was (lang geleden op Nederland) merkte ik dat de drang om verder te kijken volledig ontbrak.

En dit was niet de enige reden waarom ik er mee ophield. Ik kon gewoon niet aanzien hoe er met vrouwen werd omgegaan in de serie. Hoewel het waarschijnlijk een redelijk accurate voorstelling zal zijn van hoe het er in de jaren 50 aan toe ging, werd ik er zo kwaad van dat ik mij daar niet meer aan wou blootstellen.

Borgen, Scandal en House of Cards

De gemeenschappelijke boosdoener bij deze series is politiek.
Ik kan al amper bijhouden wie hier in de regering zit, laat staan tot welke partij ze behoren. Dan ga ik mij zeker niet inspannen om dat in een fictieve situatie onder de knie te krijgen.

Van Borgen zag ik de eerste aflevering ondertussen ook al 2 keer. Het is echt goed gemaakt en ik vind Sidse Babett Knudsen een bom, maar da's niet genoeg om mijn aandacht vast te houden. Ik spendeer dan liever mijn tijd aan dingen waar ik me wél in kan vinden.

Scandal hield ik een aflevering of 4 vol maar toen ik opeens besefte dat ik al 5 afleveringen op mijn decoder had staan die ik nog moest bekijken, wist ik hoe laat het was: deze serie kon mijn aandacht niet vasthouden en belandde in de prullenbak.

Van House of Cards heb ik nog niets gezien, maar het trekt me helemaal niet. Ik ga er dus ook niet aan beginnen...

How to get away with murder

HTGAWM komt, net als Scandal, uit dezelfde stal als Grey's Anatomy (hierover zo meteen meer) en wou ik daarom een grote kans geven.

Die kans bestond uit 3 afleveringen waarna ik gewoon vergat te kijken. Het filmen met flash-forwards en ingewikkelde (nu ja...) cases in het heden vond ik eerlijk gezegd meer een rommeltje en ik vond ook geen aanknopingspunt met de personages. Trouwens, één van de acteurs heeft zo'n freaky lange nek dat ik daar steeds door afgeleid werd...

The killing

De enige serie waar ik mij eigenlijk een beetje voor schaam dat ze me niets doet. Ik heb het eerste seizoen op dvd en heb de eerste aflevering al 3 keer bekeken maar ik lijk nooit verder te geraken...

En ik besef ook waarom ik niet verder wil kijken: er wordt weer te veel politiek in verweven. Van het moment dat die politieker in beeld kwam met zijn partijagenda was de aandacht weg. Moet dit nog een vierde kans krijgen?

Als toemaatje de series die ik met veel plezier bekeken heb, maar waarvan het op een bepaald moment gewoon genoeg geweest was. Jammer genoeg gaan die nog steeds, seizoenen later, gezwind door.

Bones

In Amerika startte vorige maand het elfde seizoen van deze reeks. Ik hield op met kijken na het zesde seizoen, toen Brennan ineens miraculeus zwanger bleek te zijn van Booth.
En ja, ik begrijp dat je iets moet aanvangen met je hoofdactrice die in het echte leven zwanger is, maar voor mij was dit een totaal ongeloofwaardige wending voor het personage en de serie.

Dag met het handje dus...

Grey's Anatomy

Aan Grey's Anatomy was ik op een bepaald moment compleet verslaafd. De nieuwe afleveringen konden niet snel genoeg komen en dan was het opeens gedaan. Tijdens het negende seizoen was mijn aandacht weg en konden de avonturen van de dokters mij gestolen worden.

Een paar weken geleden keek ik nog eens naar een aflevering van het elfde seizoen op Vijf en herkende de serie zelfs bijna niet meer... Christina weg en een hele lading nieuwe "dokters" die amper uit elkaar te houden zijn en wiens perikelen de kijkers weghouden van de personages die er wel toe doen. Nope, ze mogen ondertussen al een twaalfde seizoen hebben, Grey's is gedaan voor mij...


Geen opmerkingen:

Een reactie posten