Wat hebben we vandaag geleerd?
- All Stars zijn absoluut niet het juiste schoeisel om in een regenovergoten stad te gaan rondtrampelen.
- De Starbucks op de Korenmarkt gaat - in tegenstelling tot die in het station - al om 19.00u dicht en ik stond voor de deuren om 18.58u.
- Drie films direct na elkaar gaan bekijken, weegt op het menselijk gestel. Hoe graag ik regisseur John Maclean nog had bezig gehoord na de laatste film, ik was óp en wou alleen nog naar huis gaan.
- Als ik 3 films na elkaar wil zien, maak ik beter dat ze wat dichter bijeen liggen op het stadsplan, nu ging ik Kinepolis - Sphinx - Kinepolis. Gekkenwerk...
En daarmee is het klaaguurtje afgelopen, dit waren de films van de dag:
The falling (14.30u, Kinepolis) 3,5/5
Een film die zich afspeelt in een geüniformeerde school voor meisjes doet natuurlijk denken aan een hoop andere films, maar The falling weet zich toch te onderscheiden door een originele aanpak.
Je blijft je de hele tijd afvragen wat er juist aan de hand is en waarom niet alleen de leerlingen maar ook een jonge leerkracht bevangen worden door het "vallen".
Toch een paar minpuntjes: het sleepte mij wat te lang aan en de grote onthulling op het einde was nu ook niet het grote waw-moment voor mij...
Hoofdreden waarom ik de film wou zien: Maisie Williams, die in Game of Thrones een briljante Arya Stark neerzet. Ik wou wel eens zien of ze zich in een andere setting kon rechthouden en ze slaagde daar wonderwel in. Deze zaterdag is ze trouwens ook te zien in Doctor Who en de decoder staat al geprogrammeerd (want ik zit dan in de cinema...).
You (us) me (17.30u, Sphinx) 3,5/5
Aangekondigd als de meest vreemde romantische komedie die we op het filmfestival zouden te zien krijgen, was dit er inderdaad eentje die hoog op de bizarro-meter scoorde.
Seriemoordenaar Edward redt suïcidale Vivian van de dood en een vreemdsoortige liefdesrelatie begint.
Vivian ontdekt al snel Edwards hobby en ziet in hem de ideale kandidaat om haar naar de andere wereld te helpen, aangezien ze daar zelf niet direct in lijkt te slagen. Edward van zijn kant grijpt de situatie aan om net van zijn moordneigingen af te komen...
Dit soort film kan je enkel op een filmfestival zien en daar ben ik blij om. Op die manier ontdek ik eens nieuwe en andere dingen die wellicht nooit in de zalen zullen geraken... Bij deze film ben ik daar vrij zeker van, want er waren geen ondertitels voorhanden en da's altijd een "slecht" teken voor latere beschikbaarheid.
Slow west (20.10u, Kinepolis) 4,5/5
Eerst en vooral: ik hou niet van westerns.
Ten tweede: er zijn een aantal westerns waar ik met plezier naar gekeken heb (The quick and the dead, The proposition en zelfs Once upon a time in the west).
En ten derde is er Slow west, een western die het een beetje anders aanpakt en die mij ten zeerste bevallen is. Regisseur John Maclean wou voor de film niet te veel verklappen en zou na de film vragen beantwoorden, maar zoals al gezegd: mijn bed riep toen te hard.
In de film zien we Kodi Smith-McPhee (het jankende jongetje uit The road, oh wat haatte ik dat kereltje!) als jongeman die zijn grote liefde vanuit Schotland naar The Far West gevolgd is. Op zijn tocht komt hij een outlaw tegen, gespeeld door Michael Fassbender, die voorstelt om hem te begeleiden omdat hij anders gegarandeerd tegen het ochtendgloren het loodje zal gelegd hebben.
En ook hier was een Game of Thrones-acteur terug te vinden: Rory McCann, beter gekend als The Hound in GoT, speelde de vader van Rose, de geliefde van het jonge ventje.
Slow west was voor mij een verfrissende kijk op het genre, er wordt natuurlijk heel wat af geschoten in de film, maar er zit ook heel wat humor in (note to the guy next to me: het was niet allemaal zó grappig, niet nodig dus om daar te zitten gieren en brullen wanneer er iemand op zijn gezicht viel...) en ik ging tevreden naar huis.
Deze is zéker een aanrader en komt op 18/11 in de zalen. Gaan kijken is de boodschap!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten