Prijzenseizoen: Ensors

Vanavond is het weer zover: dan worden in Oostende de Ensors uitgereikt, de "Oscars" van Vlaanderen - niet dat ze daarmee te vergelijken zijn.

Net zoals de twee voorgaande jaren, heb ik mij even in de genomineerden verdiept en heb ik natuurlijk mijn eigen favorieten. Of die gaan winnen, is een andere zaak...

Zoals steeds zijn er 5 films genomineerd voor Beste Film en ik heb ze wonder boven wonder alle vijf gezien in de cinema. Ongehoord dat ik ze niet snel-snel nog op dvd of online moest gaan zoeken...

Het moet gezegd: de groep genomineerden is dit jaar heel sterk én er zit geen enkele marginalenfilm bij zoals echt élke film in 2022. Natuurlijk heb ik een duidelijke voorkeur en ga ik zoals steeds van wat ik het slechtste naar wat ik het beste vond:

Hekkensluiter is Het smelt - niet verwonderlijk want dat was er eentje die helemaal onderaan mijn lijst met bioscoopfilms van 2023 belandde. Clichématig met serieus houterige dialogen en ondermaats acteerwerk (maar gelukkig niet van iedereen), kon dit helemaal niet op mijn goedkeuring rekenen.

Holly zag ik op het filmfestival en ik moet gewoon voor mezelf besluiten dat de films van Fien Troch niets voor mij zijn. Ik zag Home een aantal jaar geleden ook op het filmfestival en ik weet er echt niets meer van en Kid heb ik zelfs na een half uur afgezet omdat ik me stierlijk verveelde. En ook Holly wist mij allesbehalve te overtuigen en had zelfs dingen waar ik mij ronduit aan ergerde en dan kan ik die geen prijs gunnen...

Zeevonk is een film die ik op een online visiedag zag nog voor hij bij ons in de zalen verscheen - maar het is er eentje waar ik zeker de trip naar de cinema voor had gemaakt. Wat een sterke film over rouwverwerking! En hij is dan ook nog eens top geacteerd door de jonge cast. Een kanshebber dus, maar er waren er twee in mijn ogen nog een beetje beter.

Here kwam pas half januari in de bioscopen, maar wist mij zeker te overtuigen. Dat het ook de eerste film in ver een maand was die ik in de cinema zag, heeft daar misschien wel een klein beetje mee te maken. Maar echt, na die 82 minuten was ik gewoon helemaal zen. Nooit geweten dat soep koken, die ronddelen en wat door Brussel dwalen zo'n impact kon hebben...

WIL is een film waar ik stil van werd, met schitterende vertolkingen en je vraagt je na afloop af wat je zelf had gedaan of kunnen doen. Voor mij de winnaar!

Bij de Ensors worden natuurlijk ook acteursprijzen uitgereikt en die zijn sinds een aantal jaren allemaal "genderneutraal" waardoor je minder mensen gelukkig mag maken met een nominatie en op het eind altijd een man wint, zeker bij de films...

De vijf genomineerden voor Beste Acteerprestatie Hoofdrol (Film) kan dit jaar voor een verrassing zorgen aangezien vier van de vijf genomineerden van het vrouwelijke geslacht zijn.

Mijn voorkeur gaat hier misschien verrassend naar Rosa Marchant die in Het smelt op magistrale wijze de jonge Eva neerzet, zowat de enige in die film die leek te weten hoe ze moest acteren en dan nog op zo'n hoog niveau.

Zowel Stef Aerts als Annelore Crollet deden het meer dan behoorlijk in WIL, maar het was toch de jonge Rosa die mij met verstomming sloeg.

Charlotte De Bruyne als de oudere Eva in Het smelt was in mijn ogen compleet ondermaats en waarom Cathalina Geeraerts überhaupt een prijs kreeg in Venetië voor haar acteerwerk in Holly, is mij een totaal raadsel. Dat kind staat maar wat binnensmonds te mompelen en heeft het uitdrukkingsvermogen van een stenen standbeeld...

Voor Beste Acteerprestatie Ondersteunende Rol (Film) kunnen we kiezen uit 3 mannen en 2 vrouwen. En hier mag Jan Bijvoet met het beeldje naar huis van mij voor zijn rol van politiecommissaris in WIL.

Nee, dit komt niet uit WIL, maar ik vind geen foto...

Ook Dirk Roofthooft deed daar in mee, maar ik kan echt op die mens zijn kop niet kijken en dan verdient die van mij geen prijs. Anemone Valcke moet in Aller/retour niet veel meer doen dan videoboodschappen inspreken waarbij ze enkel maar zit te roepen tegen Ruth Beeckmans' personage en dat verdient geen prijs. Ruth Becqaert heeft in The chapel maar een heel klein rolletje als moeder van het hoofdpersonage en wist mij daarom niet echt te overtuigen. Robby Cleiren viel mij ook niet genoeg op in Holly om daar een Ensor aan vast te gaan hangen...

Niet enkel film wordt gevierd bij de Ensors, er zijn ook prijzen te verdelen voor tv-series en wat raad je? Daar heb ik ook een mening over.

Ik zal maar al beginnen met te zeggen dat ik De club niet gezien heb omdat dat gaat over iets dat mij echt niet kan boeien... Als iemand die compleet geen interesse heeft in kinderen krijgen, ging ik mij niet blootstellen aan het gejank van mensen die er willen en er geen kunnen krijgen - want da's het soort mensen waar ik mij met de beste wil van de wereld niet kan in inleven, enkel omdat dit zo ver van mijn bed staat dat ze evengoed op een ander planeet zouden kunnen wonen... Nee, niks voor mij. Maar wel goed dat deze reeks ook lijkt aan te slaan in het buitenland want dan moeten ze hier al geen prijs meer krijgen.

Nu dit van de baan is, kan ik mijn winnaar geven en da's Knokke off geworden. Ja, een steengoeie serie maar ook jammer genoeg een beetje de enige die ik ok vond uit deze lijst...

De rest dan: Ferry de serie is natuurlijk een spin-off van Undercover maar mag van mij eigenlijk niet meedoen omdat het een Nederlandse serie is (ja, ja, met ons belastinggeld maar toch). 1985 vond ik een compleet rommeltje en ik vraag mij af of eigenlijk iemand van onder de 50 kon volgen want ik zat er meestal met heel wat vragen naar te kijken en 'k heb geen zin om eerst 20 wikipediapagina's te lezen vooraleer ik mee ben met een serie... En van De twaalf kan ik niet meer zeggen dan dat ik er de brui aan gaf na een aflevering of 3 want: hoe saai was dat zeg?

En dan heb ik nog 1 vraag voor deze categorie: waar is in godsnaam Arcadia? Niet veel mensen hebben hier naar gekeken - een Vlaams/Nederlandse dystopische serie is dan ook niet voor iedereen - maar da's nu eens de Vlaamse serie waar ik in 2023 het meest van genoten heb...

Grote afwezige bij de Ensors. Onverdiend.

Ook bij de series zijn er acteursprijzen te verdelen en sommige namen komen terug van bij de filmprijzen:

Bij de Beste Acteerprestatie Hoofdrol (Fictieserie) ga ik misschien verrassend genoeg voor Ini Massez die in Rough diamonds de familie en het fortuin van de Joodse familie Wolfson moet zien te bewaren ondanks het dwaas gedoe van haar broers. De serie zelf vond ik niet zo bijster interessant, maar zij viel me wel meer dan positief op.

Ook uit Rough diamonds komt Robby Cleiren (tweede nominatie voor hem), maar zijn schlemiel van een Eli Wolfson is het soort personage waar ik niet van houd. Uit 1985 komt het duo jong geweld Aimé Claeys en Tijmen Govaerts, beiden goed in hun vak en de enige verhaallijn waardoor ik die serie heb uitgekeken want de rest boeide me niet echt... De laatste genomineerde is Pommelien Thijs voor Knokke off en als Ini niet wint, mag Pommelien met de prijs naar huis van mij - niet dat ze niet al genoeg prijzen gewonnen heeft het afgelopen jaar.

Laatste categorie die ik wil bespreken is Beste Acteerprestatie Ondersteunende rol (Fictieserie) en daar wordt het een 1985-onderonsje met maar liefst 3 genomineerden uit deze serie: Titus De Voogdt, Peter Van den Begin en Tom Vermeir. En geen enkele krijgt van mij het beeldje. Marie Vinck zie ik sowieso niet graag spelen en in Rough diamonds was dat niet anders... 

Dus mag dat - bij gebrek aan beter - Anemone Valcke (ook tweede nominatie) in De twaalf worden, al heb ik dus maar een drietal afleveringen hiervan gezien, maar zij viel me wel in positieve zin op. 

Eens zien of mijn mening - want het is geen voorspelling - gevolgd wordt door de jury van de Ensors.

Ik zou zelfs geld inzetten op "helemaal niet".