Net als elk jaar werk ik mij in februari uit de naad om heel wat Oscargenomineerde films te zien want de uitreiking komt er dit jaar op 10 maart (bij ons op een onooglijk vroeg uur op 11 maart) aan...
Bij de bekendmaking van de genomineerden had ik al 2 films in deze categorie gezien, 2 ervan werden op het filmfestival in Gent getoond maar zag ik toen niet (dat werd op 31/1/24 ingehaald) en eentje moest ik op dvd gaan bekijken. Makkie dus.
Iets minder makkie was een volgorde bepalen om er mijn persoonlijke winnaar uit te halen want eerlijk? Er springt er voor mij niet meteen een film uit waar ik van kan zeggen "dat is 'm!". Films die de Oscar helemaal niet verdienen zijn er in mijn ogen dan weer wél:
The boy and the heron - Hayao Miyazaki
Jammer genoeg vond ik het verhaal een rommeltje en de tekenstijl leek afgeraffeld en helemaal niet zo aan te spreken als bij andere Miyazakifilms... Het zou mij dus heel hard verwonderen als deze met de Oscar gaat lopen zoals zijn Spirited away in 2003.
Elemental - Peter Sohn (Pixar)
Ik heb het al eerder gezegd: Pixar (en bij uitbreiding Disney) is zijn touch kwijt en lijkt enkel nog generische rommel te produceren zonder hart. En dat was voor mij hier niet anders...
Mensen met een migratieachtergrond in de VS lijken hier heel wat in te herkennen maar in se is dit echt niet meer dan een onnozel verhaaltje over twee personages die volgens hun omgeving niet samen zouden mogen zijn.
En ik heb mij verveeld - dodelijke fout.
Nimona - Nick Bruno/Troy Quane (Netflix)
Ok, ok, ok, hier heb ik mij wel mee geamuseerd én de animatie was verfrissend. MAAR ik heb ook de graphic novel gelezen waar dit op gebaseerd is en ze wijken zo hard af dat het in mijn ogen net zo goed een "original script" had kunnen zijn...
En dan ben ik niet erg vergevensgezind.
Spider-man: across the spider-verse - Joaquim dos Santos/Kemp Powers/Justin K. Thompson (Sony/Marvel)
Zijn voorganger Into the spider-verse won in 2019 in deze categorie en heb ik toen niet eens uitgekeken omdat ik compleet gek werd van de hyperkinetische tekenstijl. En daarom heb ik hem nog eens bekeken voor ik aan deze begon omdat het dus een vervolgfilm is en het viel eerlijk gezegd veel beter mee dan verwacht.
Twee films dus in deze tekenstijl en deze keer kon ik er mij wel in vinden. Maar het grootste probleem om hier de Oscar aan te geven is dat het een eerste deel in een tweeluik is, de film is dus niet af op het einde en we moeten tot wie weet wanneer (waarschijnlijk 2025) wachten op dat tweede deel...
Robot dreams - Pablo Berger
Het zou nu echt oneerlijk zijn om te zeggen dat deze mag winnen omdat er geen betere kandidaat is want Robot dreams is écht een hele leuke en hartverwarmende film.
Zonder woorden (er wordt niet gesproken) is dit verhaaltje van een eenzame hond die zich een robotvriend bouwt het beste uit deze categorie. Eens de robot tot leven komt, is het duo onafscheidelijk en beleven ze allerlei leuke dingen. Tot robot na een dagje zon-zee-strand niet meer uit de voeten kan en hond hem noodgedwongen moet achterlaten. En dat tot het winterseizoen over is want hij kan/mag de dag nadien het strand niet meer op...
Deze film is gemaakt voor de kleintjes (6+) maar volwassenen kunnen hier evengoed van genieten en zelfs een traantje wegpinken.
Voor mij dus de winnaar in deze categorie!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten