Voorlaatste dag en voorlaatste film van deze marathon.
In deze Duitse film richten we de camera's op 2 broers en 1 zus. We beginnen in een restaurant waar ze met z'n drieën afgesproken hebben om over hun ouders te praten. Maar al gauw blijkt dat zowel Stefan (de oudste broer) als Julia geen tijd hebben om langs te gaan. Die taak zal - weeral - op jongste broer Tobi vallen.
Daarna volgen we de drie apart: Stefan is een succesvolle piloot, vrouwenzot, gescheiden van zijn vrouw en die zijn dochter Vicky weinig ziet. Maar hij zit al 3 maanden thuis met gehoorverlies en duizeligheid waardoor hij zijn job niet meer kan uitoefenen.
Eerlijk gezegd vond ik dat dit deel van de film duurde en duurde, de "perikelen" van een veertiger die zich van de ene rok naar de andere flirt en - veel te laat - verantwoordelijkheid over zijn tienerdochter wil opnemen, kon mij nauwelijks boeien.
Tweede segment ging over zus Julia die met haar man even vakantie houdt in Turijn en zich daar ontfermt over een aangereden straathond. De dagen voor ze de hond vindt, loopt ze haar eigen hond Rocco - die bij Stefan "logeert" - serieus te missen en een mens vraagt zich af waarom ze zo aan dat beest gehecht is. Het wordt allemaal duidelijk bij een etentje met een oude studievriend van haar man: hun zoontje Leo is al een paar jaar overleden, het hoe en wat komt niet aan bod, en daar lijdt het koppel nog steeds om. Hond Rocco en de stratier zijn daar een soort vervangmiddelen voor.
Laatste deel van de film draait rond jongste broer Tobi, bijna 40 maar nog steeds student en vader aan de haard voor zijn 3 kinderen terwijl zijn vrouw de kost verdient. Hij trekt naar zijn ouders omdat zijn vader hulpbehoevend is en wanneer hij daar aankomt is zijn moeder de hele badkamer aan het vernieuwen in een soort van ontkenning van de toestand van haar man. Vaderlief weigert naar het ziekenhuis te gaan - 't is een moeilijke mens blijkbaar - maar zijn conditie verslechtert zienderogen...
Ik heb hier misschien veel van de plot verteld, maar deze film gaat hier toch niet in de zalen komen en hoewel het een degelijke film is, zijn er betere op de markt.
Maar het was toch geen geld- en tijdverspilling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten