En we zijn weer vertrokken voor 10 dagen...
Op mijn eerste festivaldag zag ik al meteen 2 films, dronk ik mijn jaarlijkse Pumpkin Spice Latte van Starbucks en moest ik mij al een eerste keer ergeren aan mijn medefestivalgangers.
Een goed begin dus.
De focus van het filmfestival ligt dit jaar o.a. op Spaanse film en mijn eerste kijkbeurt van het festival kwam uit deze subcategorie. Dat de film zich in Berlijn afspeelt en er heel wat Duits gesproken wordt, was daarnaast mooi meegenomen.
Júlia is een studente architectuur uit Barcelona die op Erasmusuitwisseling gaat in Berlijn. We zien hoe ze de eerste weken compleet ontredderd rondloopt op deze nieuwe plek waar ze nog geen vrienden gemaakt heeft. Maar alles valt uiteindelijk op zijn pootjes en ze beleeft de tijd van haar leven. Dat haar vriendje uit Barcelona daar niet meteen meer in past, is een logisch gevolg...
Zelf ben ik nooit op Erasmus geweest, van die ervaring kan ik dus niet meespreken, maar ik denk dat deze film het mooi weergeeft hoe het moet zijn om in een vreemd land toe te komen waar je de taal niet echt van spreekt en er verwacht wordt dat je gewoon meedraait in de studentenmolen van alledag. En ook hoe alles uiteindelijk toch uitdraait tot een ervaring die levensbepalend is.
Niet meteen een film die prijzen zal winnen, maar een goed begin voor mijn tiendaagse kijkmarathon.
The farewell - 4/5
De Chinees-Amerikaanse regisseur Lulu Wang (niet de auteur!) maakte een hoogst persoonlijke film over een Chinese familie die niet aan grootmoeder wil vertellen dat ze longkanker heeft. In plaats daarvan zetten ze een huwelijk op poten zodat de hele familie nog eens kan samenkomen en oma zien.
Hoofdrol is weggelegd voor de Chinees-Amerikaanse Awkwafina (ook al te zien in Ocean's 8), kleindochter van dienst die sinds haar zesde opgroeide in New York, waardoor ze wel Chinees spreekt maar "slecht" en ze haar grootmoeder in China slechts enkele keren gezien heeft, maar met wie ze een goeie telefoonrelatie heeft. Awkwafina brengt het er behoorlijk van af, zeker voor iemand die nog niet heel veel geacteerd heeft (in Ocean's 8 zegt ze zelfs bijna niks), maar ze staat er steeds als een gebochelde bij, aan haar houding mag ze nog wat werken...
Dit was een mooie familiefilm waar iedereen zich verzamelt rond een stervende grootmoeder die het niet mag weten. Een gebruik dat in China wel meer voorkomt om degene die gaat sterven geen stress te bezorgen. Dat klinkt misschien wel vreemd in onze oren, maar voor hen is dat helemaal normaal.
Regisseur Lulu Wang was aanwezig voor en na de film en ze wist te vertellen dat toen ze met haar verhaal bij productiehuizen langsging, die wilden dat ze ook blanke - en dan liefst nog mannelijke - acteurs in haar film opnam. Ook het feit dat de film voor zo'n 80% Chinees gesproken zou zijn met Engelse ondertitels zagen die niet zitten, terwijl het toch een Amerikaanse film zou zijn. Gelukkig liet ze zich niet ompraten en kunnen we nu dus genieten van dit warme verhaal.
Klein easter egg: één van de hoofdrollen wordt gespeeld door een familielid van de regisseur, een familielid dat nog nooit geacteerd had. Dit werd ons voor de film verteld en ik raadde al meteen juist wie het was - en dat was niet omwille van de slechte acteerprestatie.
Vanaf november te zien in de bioscoop.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten