Gisteren was het weer raak: ik zag een film die bijna perfect was en een die meer dan gemiddeld was.
Strangled (A martfüi rém) (2016)- 3.5/5
Strangled is gebaseerd op waargebeurde feiten en behandelt één van de zwaarste gerechtelijke dwalingen in de Hongaarse geschiedenis.
Eind jaren '50 wordt een vrouw vermoord en verkracht (in die volgorde) en er wordt al gauw een verdachte gevonden en achter de tralies gezet. Maar 7 jaar later begint het moorden opnieuw en volgen de slachtoffers zich in een veel sneller tempo op. Er moet dus een fout gemaakt zijn de eerste keer...
Naast het zoeken naar de dader is dit ook een reflectie op de partijpolitiek in het communistische Hongarije van de jaren '60. De rechercheur van de eerste moord is ondertussen opgeklommen tot een hoge piet bij de politie en vreest voor zijn postje als uitkomt dat hij toen de verkeerde opgepakt heeft en de jonge gedreven onderzoeksrechter wordt langs alle kanten tegengewerkt want hij zou wel eens stinkende potjes kunnen openmaken...
Strangled heeft niet verveeld en was met momenten nog redelijk spannend te noemen. Alleen: waarom moeten ze in films onbekende acteurs nemen die zo hard op elkaar lijken? Ik heb sowieso al moeite met mensen uit elkaar te houden en als enkel de oogkleur een indicatie is om te weten wie wie is (en je die niet altijd duidelijk kan zien), is er echt wel een probleem, want dan wordt het te verwarrend.
Dit is overduidelijk een festivalfilm en heeft dus geen releasedatum bij ons.
The favourite (2018) - 4.5/5
Koningin Anne van Engeland (Olivia Colman, de nieuwe QE2 in The crown op Netflix) wordt in de film voorgesteld als een wat simpele vrouw die aan allerlei kwalen lijdt, vooral jicht waardoor ze het bed moet houden en in een rolstoel door het paleis wordt versleept.
Haar "beste vriendin" en confidante is Lady Sarah Marlbourough (Rachel Weisz) die haar connectie met de koningin vooral gebruikt om intriges in haar eigen voordeel te smeden. Op een dag arriveert Abigail (Emma Stone), de nicht van Sarah, aan het hof met de vraag om een baantje te krijgen nu haar vader in ongenade is gevallen en zij eigenlijk niets meer voorstelt...
Met de komst van Abigail begint een machtsspel tussen haar en Sarah om de "favourite" van de koningin te worden.
Dit was een heerlijke film, vol zwarte humor, mooie kostuums (zij het nogal zwart en wit), intriges en een beetje politiek van die tijd aangezien Engeland in oorlog lag met Frankrijk. Dat de hoofdrollen zijn weggelegd voor 3 puike actrices, was helemaal de kers op de taart.
Ik heb met volle teugen genoten van het gekonkelfoes van de dames en kan deze film alleen maar aanraden!
Vanaf 9 januari 2019 te zien in de bioscoop.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten