maandag 15 oktober 2018

Filmfestival - dag 5


Soms zit het mee, soms zit het tegen...

Ook op zondag stond er slechts 1 film op mijn programma en weerom sloeg de stemming om. Op zaterdag kreeg de film nog 4/5, die van zondag haalde met de hakken over de sloot een 3/5.

Wildlife (2018) - 3/5

Dit is het regiedebuut van acteur Paul Dano én hij schreef ook zelf het scenario, samen met Zoe Kazan. Dat zij dan niet in de film spelen, vind ik een hele prestatie en bewijs dat hun ego niet al te groot is.

In Wildlife wordt het uiteenvallen van een gezin begin jaren '60 weergegeven, gezien door de ogen van de 14-jarige zoon. Vader Jerry (Jake Gyllenhaal) verliest zijn baan en het gezin gaat harde tijden tegemoet. Zo moet eeuwige optimist Jeanette (Carey Mulligan) een baan gaan zoeken om eten op tafel te kunnen brengen. Zoon Joe ziet de harde tijden, maar het gezin lijkt nog steeds gelukkig.

Tot Jerry zich opgeeft om de grote bosbranden in de bergen te gaan helpen bestrijden en hij voor langere tijd afwezig zal zijn. Dit leidt tot een soort van zenuwinzinking bij Jeanette en ze slaat helemaal door, voor zover dat in die tijd mogelijk is.

Joe ziet dit alles met lede ogen aan en weet gewoon dat hij zijn moeder niet in toom zal kunnen houden.

Er wordt al gesproken van een oscarnominatie voor Carey Mulligan, maar voor mij was de grote revelatie in de film Ed Oxenbould. Deze jonge Australische acteur zet een fenomenale Joe neer, een zwijgzame jongen die alles wel gezien en opgemerkt heeft. Daar mag voor mij een nominatie naartoe gaan. En niet zozeer naar de met momenten over the top acterende Mulligan, zij werkte na een tijdje helemaal op mijn zenuwen, eerlijk gezegd.



Dit was allesbehalve een slechte film, maar een score van 3/5 wil wel zeggen dat hij niet meer dan ok was voor mij.

Vanaf 19 december te zien in de zalen, maar ik zou het zo laten.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten