zondag 10 juli 2016

Saga. Volume six - Brian K. Vaughan en Fiona Staples


Image Comics, 2016
152 p.

Een nieuw deeltje van Saga is steeds een evenement voor mij.

Volume 6 kwam uit op 5 juli en ik vond het in mijn brievenbus op vrijdag 8 juli, voorbesteld bij amazon.de. Dat is trouwens veel goedkoper dan amazon.co.uk én ze rekenen geen verzendkosten voor boeken...

Jammer genoeg moest ik die vrijdag werken en was er 's avonds een afscheidsfeestje gepland voor een collega die andere oorden opzoekt, zodat ik - laat - enkel de eerste twee hoofdstukken kon lezen. De rest werd zaterdagavond gelezen want ook die dag moest ik werken... Van pech gesproken.

Saga. Volume six bevat de single issues 31 t.e.m. 36 van de meest schitterende Amerikaanse stripreeks ooit en ook dit deel stelde niet teleur.

Hazel is nog steeds de verteller van het verhaal en haar bedenkingen en opmerkingen verschijnen dan ook gewoon als tekst op de pagina's, niet in de tekstballonnen.

Eigen schabouwelijke foto.
We maken wel een tijdsprong, want waar Hazel op het einde van deel 5 nog een rondkrabbelende prepeuter was, viert ze hier ineens haar vierde verjaardag. Ze zit met haar grootmoeder in een gevangeniskamp voor de "moonies" en krijgt daar les van miss Noreen die sympathie voor haar krijgt. Het helpt natuurlijk dat de kleine Hazel een superschattig kind is (zelfs ik zie dat).

Tegelijkertijd zijn Alana en Marko - haar ouders - op zoek naar hun kleine spruit die ze al een paar jaar niet meer gezien hebben.

Ook onderweg is een koppel journalisten die op zoek zijn naar de Landfall/Moon-hybride en dat is Hazel omdat ze haar moeders Landfallvleugels en haar vaders Moonhoorns heeft.

Er duiken gedurende het zes deeltjes tellende volume nog enkele oude bekenden op (de cameo van Lying Cat was heel welkom!) en er zat eindelijk weer wat vaart in het verhaal.

Versta mij niet verkeerd: volumes vier en vijf kregen van mij elk 4 sterren, wat nog steeds meer dan ok is, maar in volume zes voelt het als een terugkeer naar de meer dan fantastische volumes 1-3.

Er wordt nog steeds gevloekt dat het geen naam heeft, full frontal naakt is ook geen uitzondering en kindvriendelijk kan je het amper noemen, maar dit is en blijft zowat de geniaalste strip die je momenteel kan lezen. Dat kan ook in het Nederlands, maar ze zijn jammer genoeg na het tweede volume gestopt met vertalen.

Vijf sterren. Dik verdiend.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten