zondag 10 juli 2016

De verdrinking - Roger Martin du Gard


Meulenhoff, 2008
125 p.
Vertaald uit het Frans: La noyade

Na de leesramp die Rebel in de woestijn was, vond ik het tijd voor een wat meer literair werk.

De verdrinking werd mij aangeraden door een collega die alles wat van Roger Martin du Gard in het Nederlands te verkrijgen is, verslindt.

Martin du Gard is een Franse auteur die publiceerde in de eerste helft van de 20ste eeuw. Hij kreeg in 1937 de Nobelprijs voor Literatuur en is in het Nederlandse taalgebied zo goed als onbekend. Hoewel hij dus de Nobelprijs kreeg en in Frankrijk geldt als één van de groten uit zijn tijd, duurde het tot 2008 tot er iets van hem in het Nederlands verscheen.

Dat was deze De verdrinking, een novelle die deel uitmaakt van het veel grotere werk Luitenant-kolonel de Maumort (1077 pagina's!), dat ook vertaald werd later in 2008.

Zijn belangrijkste werk is echter De Thibaults (uitgegeven in twee delen in het Nederlands: 861 en 1037 pagina's), de kroniek van een familie uit de gegoede Parijse burgerij vanaf 1900 tot aan het begin van de Eerste Wereldoorlog.

En ondertussen is ook nog ander werk van hem vertaald geraakt.

Maar het gaat hier over De verdrinking, een novelle die een dikke week uit het leven van de Franse sergeant de Balcourt verhaalt in juli 1888, door hem opgetekend in zijn dagboek.

Hij komt met zijn compagnie aan in het dorpje Aunay-sur-Marne, waar ze een tiendaagse training zullen ondergaan. Alle soldaten zijn ondergebracht bij de burgerij van het dorpje, maar hij kiest er voor om bij de lokale bakker te logeren nadat hij bakkersknecht Yves spot op het dorpsplein.

Deze jongen, die op de rand van de volwassenheid staat, trekt meteen zijn aandacht door al zijn engelachtige pierrotheid. Met andere woorden: sergeant de Balcourt is meteen smoorverliefd op de bakkersgast.

Hij zal zijn tijd op de zolderkamer van de bakkerij doorbrengen met in stilte de jonge Yves te bespieden op de binnenplaats, door te proberen gesprekjes met hem aan te knopen en door verloren momentjes van kleine aanrakingen.

De beschrijvingen die de Balcourt geeft van Yves, zijn van een betoverende schoonheid. Het verlangen naar het bezitten van dit jonge vlees overstijgt alles in zijn leven en als hij er uiteindelijk in slaagt om een afspraakje te versieren met de bakkersjongen, weet je (alleen al door de titel van het boek) dat dit rampzalig moet aflopen.

Prachtig geschreven en van een literaire schoonheid die ik al een tijdje niet meer heb gezien. Roger Martin du Gard is een schrijver die weet hoe hij de dingen op papier moet zetten en ik zal zeker nog werk van hem ter hand nemen. Het is alleen spijtig dat zijn boeken zo'n kleppers zijn...

Vijf sterren, of wat dacht je?


1 opmerking: