vrijdag 8 juli 2016

Rebel in de woestijn - Alwyn Hamilton


Luitingh-Sijthoff, 2016
287 p.
Vertaald uit het Engels: Rebel of the sands

Bericht aan mezelf: hou op met mee te gaan in die YA-hypes van Booktube...

Tja, ik heb met dus nog eens laten vangen. Rebel in de woestijn is een boek dat de afgelopen maanden enorm gehyped werd op Booktube en toen ik de vertaling ervan in de bibliotheek zag liggen, nam ik het meteen mee. Waarom toch???

Eerst het goede nieuws: het boek is heel vlot geschreven en aangezien het nog geen 300 pagina's lang is, is het snel uit.

Dan het slechte: dit is een rommeltje van een boek, er wordt vanalles bij elkaar gesleurd om er een "origineel" boek van te maken en er gebeurt echt zóveel dat je er amper je hoofd kan bijhouden. En dan heb ik het nog niet over de vele personages die er in voorkomen en die je amper uit elkaar kan houden...

Waarover gaat het in dit boek?

De blauwogige Amani groeide op in een mijnstadje van duizend-en-één-nacht en hoewel meisjes duidelijk ondergeschikt zijn aan jongens, is ze er toch in geslaagd om een scherpschutter te worden. Het boek opent met een schietwedstrijd, waar ze verkleed als jongen wil deelnemen om het hoge prijzengeld te winnen, zodat ze haar miserabele bestaan bij haar oom en tante kan ontvluchten. En natuurlijk arriveert er eveneens een mysterieuze vreemdeling als deelnemer aan de wedstrijd.

Deze laatste trekt meteen haar aandacht en wanneer de avond in mineur eindigt (de schuur waarin geschoten wordt, brandt af), moet ze zonder geld terug naar huis.

De volgende dag duikt meneer de vreemdeling terug op en blijkt dat de soldaten van de sultan op zoek zijn naar hem. Amani, in al haar onnozelheid, verbergt de vreemdeling en hoewel hij uiteindelijk uit het dorp verdwijnt voor ze hem vinden, wordt zij toch door de soldaten opgepakt. Er zit niets anders op dan te ontsnappen en het spoor van de vreemdeling te volgen die ook nog eens schuld heeft aan de ontploffing van de wapenfabriek van haar dorpje.

En dit zijn nog maar de eerste paar hoofdstukken... Om maar te zeggen dat er heel wat actie en vaart in het verhaal zit, veel te veel eigenlijk. En zoals al aangehaald: ook het aantal personages mocht wat minder. Eerst leer je ver heel het dorp kennen waar Amani is opgegroeid, om die mensen en het dorp al meteen achter je te laten zonder dat die personages nog terugkomen. Dan is er de karavaan waar Amani en Jin (dat is de vreemdeling) mee optrekken, nogmaals een horde personages die ze al snel achter zich laten. Om dan uiteindelijk bij de rebellen tegen de sultan terecht te komen, nog eens een heel kampement volk. Te is soms echt wel te...

Naast de overbevolking van de roman, verwerkt Alwyn Hamilton ook nog heel wat oosterse folkore in het boek. Djinns zwerven door de kampverhalen, er zijn ghouls die je 's nachts willen opvreten, zandpaarden en demdji's (half mens-half djinn). Al die terminologie wordt eigenlijk nergens verklaard, je moet het maar uit de context zien te rapen en samen met de vreemde namen van de personages wordt het boek naar het einde toe echt wel een opgave om nog het bos door de bomen te zien.

Trouwens, de Nederlandstalige cover geeft al veel te veel weg over Amani zelf, dan is de Engelse toch iets beter:

Die is om te beginnen mysterieuzer en het oosterse thema komt ook beter naar voor.

Maar een cover maakt het boek niet en dit boek raad ik aan niemand aan, behalve de blindelings volgende kijkers van bepaalde booktubers.

Toch nog drie sterren voor het vlotte leestempo. *edit* Na er nog wat over nagedacht te hebben, gaat dit naar beneden tot een beschamende 2.5/5.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten