En ik zit weer in een leesdip...
Niet dat dit zo erg is, maar de leesdip gaat ook gepaard met een kijkdip, waardoor ik al 2 dingen die ik graag doe niet of nauwelijks meer doe...
Anyway, 't zal wel overgaan zeker?
In december las ik slechts 8 dingen: 3 boeken (waaronder een echt kleintje) en 5 strips.
Er is geen boek van de maand omdat er niet echt iets uitsprong.
Hoogst gequoteerd was een herlezing, we lazen voor de leesgroep Het literaire aardappelschiltaart genootschap van Guernsey, een boek dat ik in 2018 al besproken heb op mijn blog.
Nog vier sterren waren er voor een strip:
De kluizenaar van Skellingar (Thorgal 37) - Yann en Vignaux
48 p.
Vertaald uit het Frans: L'ermite de Skellingar
Een album uit de reguliere reeks, met opnieuw een tekenaarswissel maar een goeie van deze keer.
Thorgal is eindelijk terug geraakt bij zijn gezin en vertrekt al meteen op avontuur om een bizarre sekte te onderzoeken.
Ik heb opnieuw genoten van mijn favoriete stripreeks.
Ik las 2 boeken van de hand van Karin Slaughter en beiden wisten 3 sterren te veroveren:
Onzichtbaar - Karin Slaughter
Schoon goud - Karin Slaughter en Lee Child
128 p.
Vertaald uit het Engels: Cleaning the gold
Hierover scheef ik op Goodreads:
Van Lee Child heb ik nog nooit iets gelezen en na dit ga ik dat ook niet doen.
Will Trent kende ik enkel van naam, want ik ben nog niet ver genoeg in het werk van Karin Slaughter gevorderd om hem al ontmoet te hebben. Dit was dus mijne eerste ervaring met het personage.
Het boek(je) is best amusant, maar niet meer dan dat en je voelde het echt wel wie welk stuk had geschreven en dan is Slaughter duidelijk de betere auteur.
Als laatste moet me nog iets van het hart: Jack Reacher wordt hier beschreven als een truck van een vent, groot bij groot en breed zoals je je niet kan voorstellen. Waarom wordt hij dan door hobbit Tom Cruise vertolkt in de films? Vragen, zoveel vragen...
De rest wat gelezen werd kreeg ook 3 sterren.
 |
| Alles wat ik las in december. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten