December favorites

En na mijn wrap up moet natuurlijk nog mijn favorietenbericht volgen...

Ik ging 2x naar de cinema in december: 

Beide films kregen van mij 3.5 sterren.

The menu omdat ik er net iets meer van verwacht had terwijl het toch een hoogst vermakelijke film was en Puss in boots: the last wish omdat hij net zoveel meer was dan ik er van verwacht had. Dit was echt een leuke film en niet alleen voor de allerkleinsten.

En al een kleine spoiler voor mijn jaaroverzicht: dit waren film 48 en 49 in de cinema voor mij. Aan 50 ben ik jammer genoeg niet meer geraakt...

Op de eerste dag van de maand zat ik in de theaterzaal voor Mouchette, een toneelstuk van Arne Sierens met Anemone Valcke en Wouter Bruneel.

Een veertienjarig meisje met een problematische thuissituatie (vader is afwezig, moeder niet beschikbaar en ze moet voor haar babyzusje zorgen waardoor ze meer niet dan wel naar school kan gaan) ontmoet een man die zich haar lot aantrekt maar zelf ook niet in de meest comfortabele situatie zit.

Dit was een boeiend en pakkend stuk toneel waarbij er heel wat over en weer geschreeuwd werd. Maar dat paste er bij.

Ik trok ook even de grens over naar Maastricht om er de kerstmarkt te gaan bezoeken en dat op zowat de koudste dag van december. Was het omdat ik zo kerstmarktverwend ben uit Duitsland of was het gewoon een wat klein uitgevallen kerstmarkt? Niet echt belangrijk: ik heb een Krakauer kunnen eten en Maastricht is als stad best het bezoeken waard. Vooral de gigantische boekhandel Dominicanen in een oude kerk was serieus de moeite - of wat dacht je?

Voor de rest was ik vooral geshockeerd door een winkel die niets anders dan pindakaas (jakkiebah!) verkocht en daar moest ik zelfs een foto van nemen:

Er werd 1 keer gequizd in december en dan nog op de 30ste. Dit was dan ook toepasselijk "De laatste quiz van het jaar" waar we al verschillende keren aan meegedaan hebben.

Als je puur naar de punten kijkt behaalden we maar liefst de vijfde plaats en dat met tal van kleppers van ploegen in de zaal. Na ex-aequo's en de schiftingsvraag belandden we op de 12e plaats maar mensen: we doen met de groten mee!

Thuis op mijn eigen scherm zag ik ook nog wat leuke dingen en ik schreef zelfs twee blogberichten over mijn kerstkijkgedrag: eentje over een hoop Pinocchiofilms en nog eentje over de andere 12 films die ik toen zag... 

Toppers van die dagen:

Met oudejaar deed ik nog een kijkmarathon en dat ging van slecht naar meer dan ok:

White noise kwam op Netflix tegen het eind van het jaar en wou ik daarom wel zien. Maar ik had het moeten weten: Noah Baumbach is een regisseur wiens films meer op mijn zenuwen werken dan wat anders en ook hier was het weer raak: de acteurs staan als gedrogeerd te acteren (Greta Gerwig zou zich moeten beperken tot regisseren, daar is ze tenminste goed in en waarom altijd die f***ing Adam Driver??) en ik was op den duur totaal niet meer geïnteresseerd in waar ik naar zat te kijken. Nope, dit was het toch niet...

Maar toen had ik nog niet het dieptepunt van de dag gezien: op Disney+ was Amsterdam te zien, de film die na lauwe ontvangst in de States zelfs niet bij ons in de bioscopen te zien was geweest. En het werd snel duidelijk waarom: ondanks de sterrencast en de cameo's die links en rechts uit de coulissen vallen was die simpelweg te saai en ik heb de film zelfs niet uitgekeken.... Ik kon het gewoon niet opbrengen.

Daarna werd het gelukkig beter met To Olivia op Primevideo, de film die het waargebeurde verhaal van Roald Dahl en zijn vrouw Patricia Neal vertelt voor en na de dood van hun oudste dochter Olivia die op 7-jarige leeftijd aan een hersenontsteking door de mazelen stierf. Dit was in se niet meer dan een televisiefilm, maar ik zie Keeley Hawes en Hugh Bonneville graag bezig en Roald Dahl is gewoon mijn schrijversheld uit mijn kindertijd.

Als laatste zag ik Ninjababy, ook op Primevideo, een Noorse film over een fladderende twintiger die ineens zes maanden zwanger blijkt te zijn zonder dat ze het door heeft. Groot probleem: ze is te laat voor een abortus en zal de baby ter wereld moeten brengen. Wat volgt is een zoektocht naar de vader, de baby zelf die als animatiefiguurtje tegen haar praat en wat er met het kind moet gebeuren eens het er uit is. En vooral: dit is een film over iemand die geen kinderen wil en wiens wens gewoon gerespecteerd wordt in het verhaal. Een verademing. En een aanrader van jewelste.

Voor de rest keek ik naar de driedelige docu Agatha Christie: Lucy Worsley (mijn favoriete historica) on the mystery queen op de BBC.

Heel interessant en de reden dat ik een beetje in een Agatha Christie vortex belandde in december - zoals je ook in mijn book haul zal kunnen zien.

En die book haul is ook meteen het laatste item van mijn favorieten:

In Maastricht kocht ik twee boeken in boekhandel Dominicanen: Marple - een bundel met 12 nieuwe verhalen over Agatha Christies Miss Marple door hedendaagse schrijfsters - stond al op voorhand op mijn verlanglijstje en Bunny was ik al als e-boek aan het lezen en nam ik dan maar mee in fysieke vorm. 

In december verschenen ook twee strips die ik aan mijn collectie wou toevoegen: De klaagzang van de Verloren Gewesten is een reeks die ik al jaren volg en elk deeltje is weer mooier getekend dan het vorige. De beestenburcht is een stevige favoriet geworden en het derde deel moest dan ook mee naar huis. Die twee lezen is natuurlijk wat anders, daar heb ik nog geen tijd voor gehad...

Grootste uitgave kwam er in de laatste week van het jaar want ik trok nog eens naar Brussel om mij in Waterstones te gaan bevoorraden. In de UK was er een sale waarbij de hardcovers aan halve prijs waren maar jammer genoeg deden ze daar in Brussel niet aan mee...

Gelukkig vond ik toch 5 boeken die ik mee naar huis wilde nemen: naast een BBC-reeks maken schreef Lucy Worsley ook een boek over Agatha Christie en dat moest natuurlijk in mijn mandje alsook The Christie affair, een fictieboek over de dagen waarin Agatha Christie verdween, gezien vanuit het oogpunt van de maîtresse van haar man. Ik zei al dat ik in een Agatha Christie vortex beland was...

Legends & lattes is een cosy fantasy boek dat ik ondertussen al gelezen heb - bespreking volgt na mijn eindejaarslijstjes.

Ariadne van Jennifer Saint stond al lang op mijn te lezen lijst, enkel jammer dat Elektra van dezelfde schrijfster niet voorradig was in de winkel, anders was die ook mee naar huis gekomen...

En als laatste nam ik nog Equal rites van Terry Pratchett mee omdat ik mij weer heb laten meeslepen in een leesprojectje - maar daarover later meer.

Hopelijk brengt 2023 genoeg tijd om dit allemaal te lezen...