Ah Kerstmis - de tijd van het jaar waarin mijn leven in het teken staat van film.
Ja, ja, de rest van het jaar ook maar dan nog erger dan anders - oops.
Op kerstdag zelf had ik familiale verplichtingen anders waren het er nog meer geworden...
Vijf van die films kregen al hun eigen bericht op mijn blog, die ga ik hier dus niet meer bespreken maar de overige 12 komen er nu aan - niet zoals ik ze gezien heb, maar van de beste naar de slechtste gerangschikt.
Twee films kregen van mij 4 sterren en daar was er eentje bij waar ik het echt niet van verwacht had...
Belle (2021)
Deze Japanse anime gaat over het verlegen schoolmeisje Suzu dat in een online spel het personage van de charismatische Belle belichaamt.
Niemand weet wie ze is, maar ze is wel gigantisch populair als zangeres daar. Die veilige online wereld bevat echter ook boze elementen: zo is er de draak die ineens bij een concert van haar opduikt en waar de online politie naar op zoek is...
Ik was helemaal mee met deze Japanse versie van Beauty and the beast (er zit zelfs een balscène in een kasteel in!) en dit was echt het beste dat ik de afgelopen dagen gezien heb.
Stom dat ik hem niet in de cinema bekeken heb.
Matilda the musical (2022)
Niet veel nieuws maar ik heb mij rot geamuseerd met de liedjes, Emma Thompson als de vreselijke Miss Trunchbull en zelfs de kindacteurtjes die niet meteen op mijn zenuwen werkten.
Een geslaagde toevoeging aan dit verhaal zou ik zeggen.
Vier films kregen 3.5 sterren wat hoger dan gemiddeld wil zeggen. En ook daar zag ik best leuke dingen.
Sachertorte (2022)
De Berlijnse Karl ontmoet de liefde van zijn leven, net als ze terug naar Wenen moet vertrekken. In de verwarring tijdens haar vertrek raakt hij haar nummer kwijt en daarom besluit hij naar Wenen te verkassen om haar op te wachten. Het enige dat hij weet? Ze komt elk jaar op haar verjaardag om 15.00u in Café Sacher taart eten met haar vader... En daarom zit hij daar elke dag om 15.00u een stuk taart te eten.
Natuurlijk leert hij in Wenen nog andere mensen kennen zoals de wat chaotische Miriam waarmee het uiteindelijk meer dan vriendschap zal worden - of wat had je gedacht?
Dit was gewoon een hele leuke film die begon in mijn favoriete stad (Berlijn) en zich voor de rest afspeelde in mijn tweede favoriete stad (Wenen).
See how they run (2022)
Deze heeft denk ik maar minimaal gespeeld in de zalen maar kwam op 2 november op Disney+ te staan. En het is er een die ik eigenlijk graag op groot scherm had gezien...
Bij de viering van de honderdste opvoering van The mouse trap in Londen (heb ik daar ook al gezien!) wordt een moord gepleegd en het lijk wordt op scène geplaatst. Wie heeft het gedaan en waarom?
We krijgen hier een hilarische whodunit te zien die helemaal draait rond het iconische toneelstuk van Agatha Christie - ze maakt ook haar opwachting in de film - en ik zat te genieten van begin tot eind.
Een aanrader.
Lady Chatterley's lover (2022)
Van het moment dat deze film werd aangekondigd op Netflix wou ik hem opnemen in mijn kerstkijkmarathon. Het boek waar dit op gebaseerd is heb ik nog niet gelezen en dit leek mij de ideale manier om het verhaal tot mij te nemen.
Emma Corrin (The Crown - waar ik nog steeds maar een halve aflevering van gezien heb) speelt lady Chatterley die het aanlegt met de jachtopziener van haar domein omdat haar man na WOI in een rolstoel is teruggekomen en niet alles meer werkt...
Ja, er zitten heel wat de stomende seksscènes in de film maar dit is vooral het verhaal van een vrouw die gaat voor haar emoties en verlangens en dat zien we niet elke dag.
Dat de film een redelijk happy end heeft (beetje spoiler maar ik zeg er niet echt iets mee) was ook mooi meegenomen.
My policeman (2022)
En ook deze op Primevideo zat meteen op mijn kijkradar toen ik er van hoorde.
Dit wil vooral een Harry Styles-vehikel zijn (hij was zot van het gelijknamige boek en wou het dolgraag verfilmen met zichzelf in de hoofdrol) en ook hier speelt Emma Corrin mee - iets wat ik niet op voorhand wist en wat wel grappig was omdat ik deze direct na Lady Chatterley's lover bekeek. Je zou bijna gaan denken dat ze zich specialiseert in gedoemde relaties...
Harry speelt Tom, de politieman die in de jaren '50 in het oog van Marion (Emma Corrin) springt maar die ook een boon heeft voor de kunstminnende Patrick. Hij zal trouwen met Marion - eerder uit plichtsbesef - maar blijft ook Patrick opzoeken voor zijn pleziertjes. 40 jaar later haalt Marion na een beroerte Patrick in huis, tegen de wil van Tom in...
De zwakke schakel in deze film is zeker Harry Styles die niet op kan tegen het acteergeweld van David Dawson (de jongere Patrick) en Emma Corrin maar dat neemt niet weg dat ik het wel een geslaagde film vond.
Vier films kregen drie sterren van mij, wat dus gemiddeld maar niet slecht wil zeggen.
Cyrano (2021)
Deze was een last minute vervanging in mijn kijkprogramma aangezien ik niet doorhad dat Amsterdam pas op 28 december op Disney+ zou verschijnen - een dag te laat met andere woorden. Dus werd het Cyrano op Primevideo.
Peter Dinklage zie ik altijd graag bezig en als hij in een kostuumfilm komt opdraven, zit ik paraat. Wat ik evenwel niet wist, is dat dit een regelrechte musical is - niet dat ik dat erg vind, maar 't was toch even aanpassen. Dit is gebaseerd op een bestaande musical die zich bedient van het welbekende toneelstuk Cyrano de Bergerac. Dinklage speelt Cyrano die een mooie maar domme soldaat helpt met het schrijven van liefdesbrieven aan de beoogde Roxanne, waar hij natuurlijk zelf ook verliefd op is.
De liedjes zijn niet echt memorabel maar ze storen ook niet en voor de rest was dit een lekker wegkijkbare film. Met Peter Dinklage dus - die nog een stukske kan zingen ook.
Knives out: glass onion (2022)
Dit was echt de teleurstelling van de kerstperiode voor mij. De eerste Knives out film was dikke fun maar deze is gewoon te veel van alles.
Echt genoten heb ik niet - hoewel de cameo's schitterend zijn - en ik weet nu eigenlijk al niet meer waarover de film juist gaat.
Geen topper dus.
Hit the road (2021)
Natuurlijk leert hij in Wenen nog andere mensen kennen zoals de wat chaotische Miriam waarmee het uiteindelijk meer dan vriendschap zal worden - of wat had je gedacht?
Dit was gewoon een hele leuke film die begon in mijn favoriete stad (Berlijn) en zich voor de rest afspeelde in mijn tweede favoriete stad (Wenen).
See how they run (2022)
Bij de viering van de honderdste opvoering van The mouse trap in Londen (heb ik daar ook al gezien!) wordt een moord gepleegd en het lijk wordt op scène geplaatst. Wie heeft het gedaan en waarom?
We krijgen hier een hilarische whodunit te zien die helemaal draait rond het iconische toneelstuk van Agatha Christie - ze maakt ook haar opwachting in de film - en ik zat te genieten van begin tot eind.
Een aanrader.
Lady Chatterley's lover (2022)
Emma Corrin (The Crown - waar ik nog steeds maar een halve aflevering van gezien heb) speelt lady Chatterley die het aanlegt met de jachtopziener van haar domein omdat haar man na WOI in een rolstoel is teruggekomen en niet alles meer werkt...
Ja, er zitten heel wat de stomende seksscènes in de film maar dit is vooral het verhaal van een vrouw die gaat voor haar emoties en verlangens en dat zien we niet elke dag.
Dat de film een redelijk happy end heeft (beetje spoiler maar ik zeg er niet echt iets mee) was ook mooi meegenomen.
My policeman (2022)
Dit wil vooral een Harry Styles-vehikel zijn (hij was zot van het gelijknamige boek en wou het dolgraag verfilmen met zichzelf in de hoofdrol) en ook hier speelt Emma Corrin mee - iets wat ik niet op voorhand wist en wat wel grappig was omdat ik deze direct na Lady Chatterley's lover bekeek. Je zou bijna gaan denken dat ze zich specialiseert in gedoemde relaties...
Harry speelt Tom, de politieman die in de jaren '50 in het oog van Marion (Emma Corrin) springt maar die ook een boon heeft voor de kunstminnende Patrick. Hij zal trouwen met Marion - eerder uit plichtsbesef - maar blijft ook Patrick opzoeken voor zijn pleziertjes. 40 jaar later haalt Marion na een beroerte Patrick in huis, tegen de wil van Tom in...
De zwakke schakel in deze film is zeker Harry Styles die niet op kan tegen het acteergeweld van David Dawson (de jongere Patrick) en Emma Corrin maar dat neemt niet weg dat ik het wel een geslaagde film vond.
Vier films kregen drie sterren van mij, wat dus gemiddeld maar niet slecht wil zeggen.
Cyrano (2021)
Peter Dinklage zie ik altijd graag bezig en als hij in een kostuumfilm komt opdraven, zit ik paraat. Wat ik evenwel niet wist, is dat dit een regelrechte musical is - niet dat ik dat erg vind, maar 't was toch even aanpassen. Dit is gebaseerd op een bestaande musical die zich bedient van het welbekende toneelstuk Cyrano de Bergerac. Dinklage speelt Cyrano die een mooie maar domme soldaat helpt met het schrijven van liefdesbrieven aan de beoogde Roxanne, waar hij natuurlijk zelf ook verliefd op is.
De liedjes zijn niet echt memorabel maar ze storen ook niet en voor de rest was dit een lekker wegkijkbare film. Met Peter Dinklage dus - die nog een stukske kan zingen ook.
Knives out: glass onion (2022)
Echt genoten heb ik niet - hoewel de cameo's schitterend zijn - en ik weet nu eigenlijk al niet meer waarover de film juist gaat.
Geen topper dus.
Hit the road (2021)
Nu hij op dvd verschenen is, wou ik hem een kans geven en ja, 't is geen slechte film maar het jongetje op de poster moet zowat het meest vervelende filmkind van 2022 zijn. In ver elke scène loopt hij te roepen, te brullen en algemeen vervelend te doen. En de volwassenen rondom hem laten hem gewoon begaan. Ik zat echt met mijn tanden te knarsen tijdens de film.
Dus nee: niet het meesterwerk dat beloofd werd, eerder een brok ergernis maar wel goed gemaakt.
The Batman (2022)
Maar het moet gezegd: de film was echt veel beter dan verwacht en Robert Pattinson deed dat niet slecht. Alleen: waarom zo donker? Ik heb zelfs de ondertiteling van de dvd moeten afzetten omdat ze pijn deed aan mijn ogen doordat de achtergrond zo duister was en de letters daardoor veel en veel te fel.
Afgezien van dat laatste kleine ongemak (de film was goed genoeg te volgen zonder de ondertitels) viel dit dus veel beter mee dan verwacht. Maar ik ben toch blij dat ik hem niet in de cinema gezien heb.
En dan zijn we nu bij het slechtste aanbeland. Ik deelde namelijk ook een 2.5 (= ondermaats) en een 2 uit (= beneden alle peil - je wil niet weten wat voor films een 1 krijgen van mij...).
Strange world (2022)
Afgezien van dat laatste kleine ongemak (de film was goed genoeg te volgen zonder de ondertitels) viel dit dus veel beter mee dan verwacht. Maar ik ben toch blij dat ik hem niet in de cinema gezien heb.
En dan zijn we nu bij het slechtste aanbeland. Ik deelde namelijk ook een 2.5 (= ondermaats) en een 2 uit (= beneden alle peil - je wil niet weten wat voor films een 1 krijgen van mij...).
Strange world (2022)
Dit is een onding van de bovenste plank. Bordkartonnen personages, een verhaal en gevaren waar je nul komma niks om kan geven en bovenal: als mensen al generaties lang op 1 plek wonen zonder dat er buitenstaanders bij komen, waarom is iedereen niet gewoon uniform bruin door de vermenging van alle kleuren die er zijn in plaats van dat weer elk kleurtje netjes apart moet aanwezig zijn? Te woke kan ook he.
Illusions perdues (2021)
Maar saai, zoooooooooooo saai, niet te vatten. Ik heb hem niet eens uitgekeken - de duur van 2.5 uur zat daar ook voor iets tussen. Ik kon het gewoon niet meer opbrengen...
Deze was echt jammer maar ook meteen het slechtste dat ik tijdens de kerstperiode zag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten