zondag 6 februari 2022

Les chats - Marie-Hélène Delval

 
Bayard, 2000 (oorspr. 1997)
154 p.
Niet vertaald


Nu ik volop de smaak van het Frans te pakken heb - na 20 jaar niet meer dan pure haat na een mislukte passage aan de UGent om Romaanse te studeren - ben ik nog eens in mijn eigen boekenkast met ongelezen boeken gedoken en vond ik dit Franse kinderboek, al totaal vergeten van mijn kant. Waarom dit net in mijn boekenkast stond is wel duidelijk. Katten he.

Sébastien kijkt er naar uit om zijn zomervakantie door te brengen met Da, zijn gekozen opa, en op de eerste dag van de vakantie gebeurt er al iets raars: wanneer hij bij Da aankomt, ziet hij een zwarte kat met zilverkleurige ogen die hem rillingen bezorgt. En de dag nadien zijn er al twee van die creaturen te zien... De beesten doen niks, maar hun aanwezigheid voorspelt niets goeds.

En de katten blijven zich vermenigvuldigen: steeds wanneer een nieuw dier dood teruggevonden wordt (en ze worden altijd groter, gaande van een duif naar een kip naar een geit) komt er een kat bij... Sébastien en Da krijgen zelfs last van nachtmerries waar die katten een rol spelen.

De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik op dat moment eventjes moest stoppen in het boek, want het werd me wat te griezelig - pussy, ik weet het. De dag nadien las ik natuurlijk gewoon verder, 't was gewoon in bed dat het me wat te veel werd...

Om maar te zeggen dat ik dit een serieus te pruimen boekje vond. Het las heel vlot (grote druk met een enorme interlinie helpt daarbij) en het verhaal was heel meeslepend, hoewel de afwikkeling van het hele gebeuren mij toch wat te snel-snel was.

We lezen wat er gebeurt vanuit twee standpunten: Sébastien vertelt wat hem overkwam en daarnaast lezen we dagboekfragmenten van Da die zijn visie op het gebeuren geeft. In het begin vond ik dat vervelend want dat was ver een herhaling van wat ik net gelezen had, maar gaandeweg worden de stukken van Da duisterder omdat hij onderzoek begint te doen naar het hoe en waarom van die katten die op zijn terras de wacht lijken te houden. En wat hij er aan kan doen.

Ook leuk is dat er katjes bovenaan de pagina's stonden, en bij elke kat die opdook in het verhaal kwam er daar ook eentje bij. Ik hou er wel van als er zo'n details in een boek zitten.

Al bij al heb ik dus een leuke leeservaring gehad en ik gaf het boek 3.5/5.

Alleen jammer dat dit nooit in het Nederlands is verschenen, het is blijkbaar heel moeilijk voor Franstalige jeugdboeken om bij ons voet aan grond te krijgen - omgekeerd trouwens ook. Zo worden onze kindjes ongetwijfeld heel wat goeie dingen ontzegd.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten