zaterdag 18 juni 2016

Uitgebreid weekend watching


Vandaag (zaterdag) werd "laatste aflevering van het vierde seizoen"-dag, want ik zag zowaar de laatste aflevering van het vierde seizoen van 3 verschillende series.

De kijkmarathon was al bezig sinds woensdag, want ik had eindelijk mijn langverwachte en zuurverdiende 5 dagen vrij om mezelf weer wat op te laden. En massa's tv-kijken hoort daar voor mij nu eenmaal bij.

Couch potato much? Ja en nee, want voor elke aflevering die ik bekeek, zat ik 5 minuten op mijn hometrainer (die staat naast de zetel in de living, kwestie van geen kijkminuut te verliezen) en op die manier zat ik al snel een uur per dag op de fiets - de zadelpijn kan het bevestigen.

Woensdagvoormiddag had ik een afspraak bij de tandarts, het eigenlijke kijken kon dus pas na de middag aanvangen en dat deed ik met een aflevering of 4 van Scream, een recente ontdekking op Netflix.



Wie zijn horrorfilms een beetje kent, weet natuurlijk dat dit een afgeleide is van de Screamfilms uit de jaren '90. De setting is verplaatst van Woodsboro naar Lakewood en geen enkel personage van de films doet mee. Maar er loopt wel een killer rond met een masker dat sterk aan ghostface doet denken, hoewel het hier geen carnavals-, maar een chirurgisch masker is. De highschoolkids worden gelukkig wel één voor één op fabuleuze wijze afgemaakt.

Seizoen 2 is ondertussen al een aflevering of 3 bezig en we krijgen elke week een nieuwe aflevering op Netflix. Mijn zomerprogrammatie kent zo toch wat opvulling op die manier.

's Avonds bekeek ik Green lantern op Vier.

Ik had deze nog niet gezien en een mens denkt dan al snel dat, omdat Ryan Reynolds er in meedoet, het wel zal meevallen... Niet dus, zelden zo'n saaie en slechte film gezien! En ook: 't is niet omdat ze madam Reynolds is, dat ik Blake Lively een goeie actrice moet vinden. Zelfs een schaal met gepelde garnalen kan nog beter acteren dan zij.

Donderdag trok ik eerst richting Boekenfestijn in Gent, waardoor andermaal slechts in de namiddag kon worden gekeken. Nog wat Screamafleveringen passeerden de revue, waarna ik in volle verwachting voor mijn kijkhoogdag ging slapen.

Kijkhoogdag? Jawel, want ik had oorspronkelijk alleen op vrijdag 17/6 vrij genomen, waarna ik er later nog een paar dagen aan toevoegde. Van het moment dat ik wist dat het vierde seizoen van Orange is the new black die dag integraal op Netflix zou verschijnen, had ik mij verlof genomen.

Alle 13 afleveringen ineens op Netflix gooien, ze doen dat daar al een paar jaar na elkaar en vorig jaar moest ik zoals het plebs wachten tot ik 's avonds thuis kwam van het werk om te kunnen kijken. Niet dit jaar: vanaf 10.30u (een mens mag ook uitslapen he) zat ik paraat om het allemaal over mij te laten komen.

Op Newsmonkey stond een lijstje (opgepast: enkel bekijken als je ook al seizoen 3 hebt gezien, anders: SPOILERS!) van 17 dingen die ze wilden zien gebeuren in het 4de seizoen. Ik kan in elk geval zeggen dat er slechts 5 van die wensen waarheid werden op de één of andere manier, de rest komt helemaal niet overeen met de "realiteit".

Tegen 23.35u had ik er aflevering 11 op zitten en het moet gezegd: het vierde seizoen voldoet weer helemaal aan de hoge verwachtingen! Er wordt hervat seconden na het einde van seizoen drie en naast de gewone ongein van de gevangenen, waren er ook leuke verwijzingen naar allerlei pop culture dingen (Netflix zelf, boeken, andere tv-series...), wat het voor mij dan extra leuk maakte.

De laatste twee afleveringen zou ik dan tot zaterdag bewaren want de vermoeidheid sloeg toe.

Fris en monter werden op zaterdagmorgen de laatste afleveringen van het vierde seizoen hervat. En mensen, zonder veel te spoileren, die breken gewoon je hart... Ik ben geen bleiter, maar op het einde van de 12de aflevering zat ik met natte ogen en de laatste aflevering maakte het er niet beter op. Echt, ik was er een tijdje niet goed van...

Waar het derde seizoen vol vrolijkheid eindigde, is de sfeer op het einde van het vierde seizoen ronduit grimmig te noemen. Benieuwd wat dat volgend jaar zal brengen want de serie zal in elk geval al 7 seizoenen krijgen!


Onlosmakelijk verbonden met de serie: de begingeneriek
En ik weet nu al wat ze op bepaalde sites zullen zitten roepen (maar ik kan het niet zeggen, want: spoilers!). 
Om die bittere pil een beetje te verzachten, keek ik daarna naar de laatste aflevering van het vierde seizoen van Orphan Black op Netflix.

Wat op zich eigenlijk gevaarlijk is, want dat is nog zo'n serie waar ze met de regelmaat van de klok proberen je hart in twee te scheuren. Dat gebeurde deze keer gelukkig niet, maar ik ben wel razend benieuwd naar wat ze in het vijfde en laatste seizoen zullen doen. Nog een jaartje geduld hebben.
Van Syfy had ik de laatste twee afleveringen van het vierde seizoen van Haven opgenomen, die moesten er ook nog aan geloven. Het plan was om dat na de voetbal (15.00u) te doen, maar ik kon het niet aanzien en keek al naar de voorlaatste aflevering tijdens de match, zodat het 2-0 was toen ik terug overschakelde en ik Lukaku nog de 3-0 zag maken.

Na de match volgde nog de laatste aflevering van Haven. Seizoen 4 en nu is het tot maandag wachten voor de eerste aflevering van seizoen 5 (en dankzij het verdwijnen van Syfy op 1/7, kan ik na aflevering 10 fluiten naar de overige 16 afleveringen...). 
Deze serie, ik heb het al gezegd, is een leuk tussendoortje voor mij. Er gebeuren wel rare dingen in, maar 't is allemaal nogal braafjes te noemen. Soms heeft een mens daar behoefte aan.
Wat nog overschiet van mijn zaterdag zal een leesavondje worden want De nieuwe achternaam van Elena Ferrante zit al een tijdje naar mij te roepen...


Geen opmerkingen:

Een reactie posten