maandag 27 juni 2022

Kijktip: Wheel of fortune and fantasy

Op dezelfde dag dat ik La panthère des neiges zag, trok ik nog eens naar de cinema om Wheel of fortune and fantasy te gaan bekijken - de film die regisseur Ryusuke Hamaguchi draaide net voor het maken van Drive my car.

En die de Zilveren Beer won op het filmfestival van Berlijn 2021 ofte de grote prijs van de jury. Hamaguchi is met andere woorden een prijzenbinnenhaler want Drive my car kreeg de Oscar voor beste buitenlandse film dit jaar.

Wheel of fortune and fantasy is een anthologiefilm waarbij we drie kortere films te zien krijgen die lichtjes met elkaar verbonden zijn en waarin vrouwen centraal staan:

het eerste verhaal begint met twee vriendinnen die een taxi induiken en waarbij de ene over haar nieuwe vriend vertelt en de andere naar aanleiding van dit gesprek een bewogen nacht tegemoet gaat.

In het tweede verhaal wil een vrouw wraak nemen op een universiteitsprofessor die haar minnaar slecht behandeld heeft en goed aflopen kan dit niet.

Het derde en laatste verhaal vond ik zelf het beste: een vrouw gaat naar een klasreünie in de hoop een oude schoolvriendin terug te zien maar die is niet aanwezig. Bij het naar huis terugkeren komt ze die vriendin in het station tegen. Maar niet alles is wat het lijkt...

Net als bij Drive my car is dit een langzaam voortkabbelende film waar héél véél in gepraat wordt. Daar moet je rekening mee houden want niet iedereen houdt hier van. Mij stoorde dit niet, ook al omdat ik het Japans echt wel mooi vind klinken en ik er - net als bij Drive my car - een beetje van in trance leek te raken. 

Alle verhalen in deze film zijn de moeite waard, maar het laatste heeft net dat tikje meer dan de twee voorgaande.

De film speelt niet meer in de zalen momenteel, maar rep je om hem te zien als je de kans ertoe krijgt!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten