1275 p.
Vertaald uit het Duits: Das achte Leben (für Brilka)
Voor ik aan de bespreking van het boek begin, even dit: ik las deze mastodont uit op precies 31 dagen. Ik had in dezelfde tijd en met hetzelfde aantal pagina's 4 andere boeken kunnen lezen, maar wie houdt dat nu bij... (ik dus)
Het achtste leven (voor Brilka) is een monumentaal boek dat een periode van meer dan 100 jaar bestrijkt: we beginnen in 1900 en gaan door tot een stukje in de 21e eeuw. En dat allemaal aan de hand van 1 familie die mee de geschiedenis van Georgië bepaalde en meedraaide in het grotere Russische geheel.
Beginnen doen we bij een naamloze chocoladefabrikant die er van droomt om van de hoofdstad Tbilisi het Nice van de Kaukasus te maken en die een bijna magisch chocoladerecept ontwikkelt waardoor iedereen gek is op zijn producten. In grote hoeveelheden is zijn recept daarenboven gevaarlijk voor wie het consumeert - wat zijn nakomelingen tot hun scha en schande zullen ervaren...
Hij is naamloos voor een reden: hij is namelijk niet de hoofdfiguur. Dat is zijn dochter Stasia die de dynastie in het boek zal stichten door te trouwen met Simon Jasji waardoor we het wedervaren van de familie Jasji zullen volgen.
En Stasia blijft het hele boek aanwezig, al komen haar nakomelingen natuurlijk ook aan de beurt. Het achtste leven (voor Brilka) is onderverdeeld in 8 verschillende boeken die elk de naam van een familielid dragen en het achtste en laatste deel heet Brilka, de achter-achterkleindochter van Stasia. De verteller van het boek is trouwens Nitsa, achterkleindochter van Stasia en tante van Brilka, die aan haar nichtje de familiegeschiedenis uit de doeken doet.
Zoals al gezegd krijgen we naast de familiekroniek ook heel wat informatie over de geschiedenis van Georgië en bij uitbreiding de Sovjet-Unie te lezen en dat is niet eens vervelend te noemen. Zelf weet ik enkel wat basisdingen over de geschiedenis van Rusland en dat was zeker geen belemmering of gaf een gevoel dat ik niet kon volgen. Heel veel heb ik dus niet moeten opzoeken, hoewel Haratischwili ver geen enkele naam van historische figuren letterlijk vernoemt (wel de "generalissimo" of de "kleine grote man", zonder te specifiëren wie dat zijn, maar je kan het makkelijk raden). Die zijn dan ook niet belangrijk, belangrijker is hoe hun beslissingen de familie Jasji treffen en bij uitbreiding de hele Georgische bevolking.
Helemaal uit de doeken doen wat er allemaal gebeurt is ver onmogelijk, want dan zou dit bericht even lang worden als het boek zelf (nog eens: 1275 bladzijden!), maar ik bleef het de hele tijd met belangstelling lezen - ik wou eerst "plezier" schrijven, maar er gebeuren zoveel gruwelijke dingen dat dat woord niet gepast lijkt...
Vier sterren, en dat niet alleen omdat ik het uitgelezen kreeg, maar ook omdat het gewoon een schitterende prestatie van schrijfster Nino Haratischwili is. Dit gaat zeker hoog eindigen in mijn eindejaarslijstje.
Heb je wat tijd over? Zeker lezen dan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten