Woensdagavond zat ik gelaarsd en gespoord (dus mét mondmasker) klaar in Cinema Albert om mij te laten wegblazen door de film die de bioscoopzomer moet redden: Tenet.
Ze waren mij toen al kwijt, eerlijk gezegd...
De protagonist krijgt snel-snel wat uitleg over wat hem de volgende twee uur van ons leven zal overkomen en hij verandert in die tijdspanne van een verbaasd kijkende newbie in iemand die zelf uitleg begint te spuwen. Zonder dat duidelijk wordt waar hij die kennis ineens vandaan heeft.
Ok, het ziet er allemaal heel goed uit en als je weet dat Nolan bijna niet met CGI wil werken en alles dus "echt" is wat je te zien krijgt, heb je wel wat respect bij het bekijken van de film (ik toch). Maar het verhaal. Jongens toch, het verhaal... Dat schiet alle kanten uit en als je probeert te begrijpen waarover het gaat, begint je hoofd pijn te doen.
Ik liet de film dan ook op mij af komen, maar meer was het ook niet. Bij het naar buiten gaan was ik al zo'n 75% van de film vergeten en nu, 2 dagen later, moet ik mij echt inspannen om beelden op te roepen. Geen goed teken zou ik zeggen...
Mijn mening? Dit is misschien een leuke film als je wat dingen wil zien opgeblazen worden en je hart al sneller begint te slaan van het moment dat je mensen in riot gear ziet, maar mij deed het weinig.
Oh ja, John David Washington - zoon van Denzel - lijkt niet echt op zijn pa, maar als je hem hoort praten is het precies dezelfde stem. 'k Heb mij daar dan maar op gefocust.
Voor de rest moet ik zeggen dat ik enig respect voor Robert Pattinson als acteur gekregen heb en jammer maar helaas was Kenneth Branagh als Russische supergangster niet meer dan een tenenkrullend cliché met een dwaas accent.
Een cinemafix voor de massa, meer was dit niet. Maar geld zullen ze er toch aan verdienen.
De nieuwste van regisseur Christopher Nolan beloofde een ingewikkeld kluwen van een verhaal, maar ook de actiefilm waar we al maanden naar zaten te snakken.
Was dat ook zo?
Hoe de film opent, herinner ik me eigenlijk niet meer, maar enkele minuten later zie je de protagonist (die mens krijgt niet eens een naam in de film, enkel deze "titel"), gespeeld door John David Washington - zoon van Denzel, het loodje leggen om daarna toch nog te leven en ingelijfd te worden bij een organisatie die niet eens een naam heeft.Was dat ook zo?
Ze waren mij toen al kwijt, eerlijk gezegd...
De protagonist krijgt snel-snel wat uitleg over wat hem de volgende twee uur van ons leven zal overkomen en hij verandert in die tijdspanne van een verbaasd kijkende newbie in iemand die zelf uitleg begint te spuwen. Zonder dat duidelijk wordt waar hij die kennis ineens vandaan heeft.
Ok, het ziet er allemaal heel goed uit en als je weet dat Nolan bijna niet met CGI wil werken en alles dus "echt" is wat je te zien krijgt, heb je wel wat respect bij het bekijken van de film (ik toch). Maar het verhaal. Jongens toch, het verhaal... Dat schiet alle kanten uit en als je probeert te begrijpen waarover het gaat, begint je hoofd pijn te doen.
Ik liet de film dan ook op mij af komen, maar meer was het ook niet. Bij het naar buiten gaan was ik al zo'n 75% van de film vergeten en nu, 2 dagen later, moet ik mij echt inspannen om beelden op te roepen. Geen goed teken zou ik zeggen...
Mijn mening? Dit is misschien een leuke film als je wat dingen wil zien opgeblazen worden en je hart al sneller begint te slaan van het moment dat je mensen in riot gear ziet, maar mij deed het weinig.
Oh ja, John David Washington - zoon van Denzel - lijkt niet echt op zijn pa, maar als je hem hoort praten is het precies dezelfde stem. 'k Heb mij daar dan maar op gefocust.
Voor de rest moet ik zeggen dat ik enig respect voor Robert Pattinson als acteur gekregen heb en jammer maar helaas was Kenneth Branagh als Russische supergangster niet meer dan een tenenkrullend cliché met een dwaas accent.
Een cinemafix voor de massa, meer was dit niet. Maar geld zullen ze er toch aan verdienen.
Gisteren gaan kijken, en ik vond het een uitstekende film! Zeker nog eens het herbekijken waard 🙂
BeantwoordenVerwijderen