Kijktip: Colette

Afgelopen week bevond ik mij voor de tweede keer dit jaar in de cinema en ik zag meteen een topper.

Colette laat ons meekijken in het leven van de gelijknamige Franse schrijfster - en wat voor een leven.

Eerst iets van de baan ruimen: dat Keira Knightley de hoofdrol speelt, was aanvankelijk een reden voor mij om niet te gaan kijken. Ik vind haar nu niet meteen de beste actrice en ik vind haar ook niet echt aangenaam om naar te kijken, wegens veel en veel te mager (wat ook bevestigd werd door de twee dames naast mij in de cinema. De eerste fluisterde "Wat is die mooi he." en de tweede meteen "Nee, veel te mager.").

Maar de film kreeg goede kritieken en ik wou het er toch op wagen. Af en toe moet een mens haar principes eens opzij zetten om een prachtige film te zien.

De echte Colette kende ik van naam en het enige dat ik van haar wist, was dat ze wat "schandaalromans" had geschreven en dat ze een fervente kattenliefhebber was.

Schrijvers en hun katten, het blijft een geliefd onderwerp voor de fotografie.

De film opent dan ook meteen met een kat die zich in de ochtendzon op een bed ligt schoon te likken. In dat bed zie je even later ook Keira Knightley liggen die door haar moeder wordt gewekt.

Blijkbaar is het een belangrijke dag, want haar aanbidder - een veel oudere man - komt die dag op bezoek. En even later zal ze met hem trouwen.

Deze Henry (schrijver onder het pseudoniem Willy) is een uitbuiter eerste klas: hij is een bekend auteur, maar heeft een heel legertje ghostwriters in dienst die voor hem zijn teksten aanleveren. Wanneer blijkt dat Colette ook over schrijverstalent beschikt, verplicht hij haar min of meer een boek te schrijven over haar schooltijd. Dat zullen er uiteindelijk 4 worden, allemaal gepubliceerd onder zijn naam, zonder dat ze krediet krijgt.

Ondertussen wordt het plattelandsmeisje geïntroduceerd bij de Parijse beau monde. En daar past ze zich wonderwel snel aan het leven aan. Wanneer ze er achter komt dat haar Willy er een maîtresse op nahoudt, wil ze dat zelf ook. En hij is er niet op tegen, zolang het maar bij vrouwen blijft.

Maar het Parijse leven wil ook zeggen dat ze het platteland waar ze opgroeide moet missen en dat blijft een teer punt.

Keira Knightley heeft mij in deze film positief verrast. Ze zet Colette op een geloofwaardige manier neer en hoewel ik af en toe toch wat aan het gruwelen was door haar magerte (waar ze naar eigen zeggen niets aan kan doen), bleef mijn ergernis beperkt. Ik zou zelfs zo ver willen gaan om te zeggen dat als Lady Gaga een oscarnominatie kan krijgen, ze zeker ook Keira hadden mogen nomineren voor deze film.

Rest mij alleen nog te zeggen: ga dat zien!