270 p.
Dit werd het eerste boek van het nieuwe seizoen in mijn leesgroep.
En het was niet mijn eerste keer dat ik het las, ik gaf het in 2013 maar liefst vijf sterren en het belandde in mijn boekentoptien van dat jaar. Ik schreef er toen het volgende over:
Dit boek heeft een aantal foutjes (zelfs een zodanig grote dat ik even moest ophouden met lezen) waardoor het niet op een hogere plaats in mijn lijst ( = leeslijst 2013) beland is. Maar de emoties die ik ervoer tijdens het lezen maken heel wat goed. Eva was zowat een blauwdruk van mezelf en dat kon tellen...
Vandaar toch nog 5 sterren, maar wel aan het einde van het lijstje.
Eens zien of dat nu nog het geval zou zijn...
Ik las het boek in 6 uur uit, ik had namelijk twee maal een treinreis van 3 uur voor de boeg (naar Keulen en terug) en zag mij het boek wel uit te krijgen in die tijd. Wat ook het geval was.
In het boek geraken bleek even snel te gaan als vier jaar geleden en de vijf verschillende gezichtspunten waren onderscheidend genoeg (dat de naam boven het hoofdstuk staat, helpt) om ze uit elkaar te houden.
Het verhaal van Eva sprak mij nog steeds het meeste aan, net als de vorige keer, en ik leefde heel intens mee met haar deel van het gebeuren. Ook de kleine Lou kon op mijn sympathie rekenen, hoewel ik haar veel te oud geschreven vond. Ze moet 12 jaar voorstellen, maar redeneert als een ervaren volwassen vrouw en zit er op los te filosoferen. Dat kan altijd, maar is toch een beetje ongeloofwaardig...
Ook de oude Jos vond ik met momenten hartverwarmend, al is het een oude dronkaard die heel wat op zijn geweten heeft.
Wat Elsie en Casper dan weer uitspookten, kon mij maar matig boeien. 't Zijn gewoon twee overspelplegers, leugenaars met andere woorden, en daar kan ik geen sympathie voor opbrengen.
Is het boek nu nog steeds die vijf sterren waard?
Eerlijk gezegd: nee.
Het is meeslepend geschreven en het Vlaamse aanvoelen maakt mij blij, maar daarnaast vind ik het gewoon een lekker-weglees-boek zonder veel literaire waarde...
Is het omdat ik nu kritischer lees? Of door heel de heisa rond Griet Op de Beecks nieuwe boek? Maar echt veel deed het mij niet meer. Vier jaar geleden was ik kapot van Eva's verhaal, dat weet ik nog. Nu was het ook nog even slikken, maar veel meer dan dat was het niet.
En natuurlijk was het irritante stukje ook nog daar. Het boek werd nu niet opzijgelegd, maar er werd toch eventjes ergerlijk gezucht.
Het stuk in kwestie:
Ze heeft een trui voor mij klaargelegd, het is die paarse met glitters. Ik pas haar aan, kijk in de spiegel, ze staat mij wel. Dan gaat de bel. Zo snel als ik kan trek ik de trui weer uit, en leg ik haar terug waar ik haar gevonden heb.
TRUI IS GEEN VROUWELIJK WOORD!!! Wat Van Dale ook mag beweren (volgens hen mag het allebei: zowel mannelijk als vrouwelijk). Ergernis ten top dus voor mij.
Geen vijf sterren meer, maar een demotie naar drie sterren, wat gewoon ok is.
Oh ja, op 8 november komt de verfilming van dit boek in de zalen. Ik zal niet gaan kijken.
Ik las het boek in 6 uur uit, ik had namelijk twee maal een treinreis van 3 uur voor de boeg (naar Keulen en terug) en zag mij het boek wel uit te krijgen in die tijd. Wat ook het geval was.
In het boek geraken bleek even snel te gaan als vier jaar geleden en de vijf verschillende gezichtspunten waren onderscheidend genoeg (dat de naam boven het hoofdstuk staat, helpt) om ze uit elkaar te houden.
Het verhaal van Eva sprak mij nog steeds het meeste aan, net als de vorige keer, en ik leefde heel intens mee met haar deel van het gebeuren. Ook de kleine Lou kon op mijn sympathie rekenen, hoewel ik haar veel te oud geschreven vond. Ze moet 12 jaar voorstellen, maar redeneert als een ervaren volwassen vrouw en zit er op los te filosoferen. Dat kan altijd, maar is toch een beetje ongeloofwaardig...
Ook de oude Jos vond ik met momenten hartverwarmend, al is het een oude dronkaard die heel wat op zijn geweten heeft.
Wat Elsie en Casper dan weer uitspookten, kon mij maar matig boeien. 't Zijn gewoon twee overspelplegers, leugenaars met andere woorden, en daar kan ik geen sympathie voor opbrengen.
Is het boek nu nog steeds die vijf sterren waard?
Eerlijk gezegd: nee.
Het is meeslepend geschreven en het Vlaamse aanvoelen maakt mij blij, maar daarnaast vind ik het gewoon een lekker-weglees-boek zonder veel literaire waarde...
Is het omdat ik nu kritischer lees? Of door heel de heisa rond Griet Op de Beecks nieuwe boek? Maar echt veel deed het mij niet meer. Vier jaar geleden was ik kapot van Eva's verhaal, dat weet ik nog. Nu was het ook nog even slikken, maar veel meer dan dat was het niet.
En natuurlijk was het irritante stukje ook nog daar. Het boek werd nu niet opzijgelegd, maar er werd toch eventjes ergerlijk gezucht.
Het stuk in kwestie:
Ze heeft een trui voor mij klaargelegd, het is die paarse met glitters. Ik pas haar aan, kijk in de spiegel, ze staat mij wel. Dan gaat de bel. Zo snel als ik kan trek ik de trui weer uit, en leg ik haar terug waar ik haar gevonden heb.
TRUI IS GEEN VROUWELIJK WOORD!!! Wat Van Dale ook mag beweren (volgens hen mag het allebei: zowel mannelijk als vrouwelijk). Ergernis ten top dus voor mij.
Geen vijf sterren meer, maar een demotie naar drie sterren, wat gewoon ok is.
Oh ja, op 8 november komt de verfilming van dit boek in de zalen. Ik zal niet gaan kijken.
Ik herlas dit boek onlangs ook en mij wist het de tweede keer opnieuw te raken. Natuurlijk is het geen 'literair' verhaal, maar desalniettemin liepen de tranen over mijn wangen. Haar nieuwste boek daarentegen wist me helemaal niet te raken..
BeantwoordenVerwijderen