Filmfestival - dag 9

De laatste dag...

Bij mij is dat dus dag 9 - de dagen die ik werkelijk op het filmfestival doorbracht - maar het ging dus wél om 10 dagen.

En nu kan en durf ik eindelijk zeggen dat ik het een lelijke poster vind... Pfew, dat doet deugd.

Twee films op het programma op de laatste dag. Eerste aan de beurt was La nuit où j'ai nagé.

Wanneer Patrick Duynslaegher voor de film begint de zaal binnenkomt om mee te delen dat je "nu wel de mooiste film van het festival zal te zien krijgen", weet ik eigenlijk al hoe laat het is...

Dit was zonder uitzondering de meest slaapverwekkende, saaie, nietszeggende film van het festival (en ik heb Claire's camera en Sicilian ghost story gezien!). Je zit 78 minuten lang op een jongetje te kijken dat in de sneeuw rondbaggert, niets van interactie met andere mensen heeft en ronduit niets weet over te brengen naar het publiek.

Toch raar dat er bij Duynslaeghers "mooiste films" altijd mensen naar buiten lopen, wat bij andere films op het festival zo goed als niet gebeurt. 't Was twee jaar geleden niet anders bij The assassin, waarbij op het eind letterlijk nog half zoveel volk in de zaal zat als bij het begin...

Nee, dit was 'm niet...



Tweede film was Thelma.

Deze Noorse film (toch nog iets Scandinavisch gevonden in de programmering) is het coming of age verhaal van Thelma, een meisje dat streng religieus werd opgevoed en nu aan de universiteit de geneugten van het leven leert kennen.

Ze wordt verliefd, maar ontdekt ook dat ze blijkbaar bepaalde "krachten" heeft, waardoor ze wat ze wil kan laten gebeuren.



Een psychologische thriller zonder meer, maar soms wat te langdradig. Maar in ieder geval stukken beter dan de film ervoor.

Thelma is vanaf 29 november in de bioscopen te zien.