zondag 5 oktober 2025

September favorites

September is de tweede maand dit jaar waarvoor ik geen lees wrap up schrijf want ik las welgeteld 1 strip en die had ik blijkbaar al eens in 2024 gelezen en ik herinnerde me dat niet eens...

Bovendien heb ik mijn leesdoel op Goodreads moeten bijstellen want ik ga dus helemaal niet aan de "normale" 100 items geraken. Dat leesdoel staat nu op 50 en ik weet niet eens of dat wel haalbaar gaat zijn.

Maar in meer optimistisch nieuws: ik ben maar liefst 4 keer in de cinema geraakt en genoot iedere keer.

Zoveel zelfs dat twee ervan waarschijnlijk in mijn eindejaarslijstjes zullen opduiken...

Eden ging ik bekijken omdat ik al lang eens de Grand Eldoradozaal in UGC Brussel wou ervaren en ze speelden de film daar in de namiddag toen ik nog verlof had - dat ik er dan een dagje Brussel van kon maken, was mooi meegenomen. 

De film baseert zich op waargebeurde feiten toen in de jaren '30 van de vorige eeuw een idealistische filosoof en zijn niet-vrouw op een afgelegen Galápagoseiland gingen zitten zodat hij zijn chef d'oeuvre zou kunnen schrijven. Natuurlijk kan de rest van de mensheid een ander niet met rust laten en er druppelen langzaam nog meer mensen naar het eiland. En als mensen samen komen, kan het niet goed aflopen...

Dit was wat het moest zijn en een mooie eerste film van de maand.

Op 21 september zat ik in Cinema Albert voor het allerlaatste hoofdstuk in de Downton Abbey saga. Als je de serie niet gezien hebt, zal het waarschijnlijk een saaie, onbegrijpelijke film zijn, maar als fan heb ik zitten smullen. Er waren zelfs wat ooghoektraantjes op het eind te bespeuren. Een mooi afscheid.

25 september werd een hoogtepunt van mijn maand want toen was er in Kinepolis een eenmalige vertoning van de captatie van National Theatre live: Inter alia te zien. Dit toneelstuk werd geschreven door Suzie Miller die ook al Prima facie schreef, mijn bioscoopfilm van het jaar in 2022. En Inter alia is zowat een kruising tussen dat laatste toneelstuk en de Netflixtopper Adolescence.

Rosamund Pike (love her!) speelt een rechter die al heel wat verkrachtingszaken heeft moeten beoordelen. En ze gaat er prat op dat ze steeds de kant van het slachtoffer kiest. Tot haar eigen tienerzoon beschuldigd wordt en heel haar normen- en waardensysteem overhoop wordt gegooid...

Krachtig theater en blij dat ik het heb kunnen zien.

Op de laatste dag van de maand trok ik nog eens naar Cinema Albert en dat voor Heldin, een Zwitsers-Duitse film over een verpleegster die zo goed als alleen staat op een ziekenhuisgang tijdens de late shift.

Nog een krachtige prestatie, deze keer van Leonie Benesch (Das Lehrerzimmer, September 5, Around the world in 80 days, Babylon Berlin). Alleen jammer dat enkel Leonie verstaanbaar Duits sprak, de rest van de cast was aan het wurtelen in Schweizerdeutsch en zelfs geen enkele normale Duitser verstaat dat...

Maar wel een sterke film die blijkbaar het ploeteren van het verpleegkundig personeel waarachtig weergeeft afgaand op het gesprek na de film tussen de twee mensen achter mij die in de verpleging stonden.

Er werd ook 2 keer gequizd in september:
Bij de Spoorloze quiz behaalden we de derde plaats. Het is altijd een plezier om aan deze intense maar leuke quiz mee te doen.

De Mermaid Quiz werd nog maar voor de tweede keer georganiseerd maar ook deze was dik in orde. Overheersend thema van de avond was piraten en je kan je maar verwonderen over de samenstellers van de vragen die dat er toch steeds in verwerkt kregen. We wonnen niet, maar da's niet erg.

Thuis in de zetel bekeek ik nog enkele vernoemenswaardige dingen:

Op 5 september bekeek ik September 5, een waargebeurde thriller die zich afspeelt tijdens de Olympische Spelen in München en meer bepaald op 5 september 1972 wanneer de gijzeling van Israëlische atleten door Palestijnse terroristen aan de gang is. Een Amerikaans team van sportjournalisten zijn de enigen die er met de neus op zitten en beeldmateriaal kunnen bezorgen. 

Leonie Benesch (twee keer dus deze maand) speelt hier een tolk die de journalisten bijstaat en hen op de hoogte houdt van wat in de Duitse media verschijnt. 

Aanrader.

Een iets mindere aanrader maar wel een film waar ik van genoten heb, is de Netflixverfilming van The Thursday murder club, het boek van Richard Osman.

Hier gaan 4 bejaarden die elke donderdag cold cases proberen op te lossen, op zoek naar de moordenaar van de eigenaar van hun serviceflats die dood teruggevonden werd. Nogal onnozel maar het betere hersenloze vertier, vooral dan omdat de "oudjes" door een keur aan oudere acteurs vertolkt worden - en ook David Tennant doet mee, altijd goed.

Zoals hierboven al gezegd, trok ik een dagje naar Brussel, vooral dan om die iconische filmzaal te zien. Maar ik kon natuurlijk ook niet anders dan thuiskomen met wat nieuwe kleren en lees- en kijkvoer.

En dat brengt mij naadloos bij mijn book- en blurayhaul en 't was een klein beetje de moeite:

Een bezoek aan Brussel is waardeloos zonder de Waterstones aan te doen en daar vond ik We'll prescribe you another cat, het vervolg op - je raadt het misschien - We'll prescribe you a cat. Dit zijn onderling samenhangende kortverhalen waarin mensen met - meestal - een psychologisch probleem een kat mee naar huis krijgen die er dan voor zorgt dat ze hun leven terug op orde krijgen. Ik kijk al uit naar dit deel - wanneer lezen terug zal lukken.

In de Fnac vond ik de dvd van Arrival, die in het Frans blijkbaar Premier Contact heet maar de film heeft wel Nederlandse ondertitels.

En dan moest ik natuurlijk nog mijn tweede (allez derde, de Uniqlo is er ook nog) favoriete winkel in Brussel aandoen: de HMV. Daar kocht ik Thelma & Louise waarvan ik verwonderd was dat ik die nog niet mijn collectie had en House, een Japanse horrorklassieker die ik met Halloween wil bekijken.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten