In die Sonne schauen (op het programma als Sound of falling) geeft ons een kijk gedurende zo'n 100 jaar van het leven op een boerderij in het voormalige Oost-Duitsland - en dat voornamelijk door de ogen van de vrouwen/meisjes die er wonen tijdens 4 verschillende periodes: begin WOI, eind WOII, de jaren '70 en nu.
En dat leven is allesbehalve makkelijk: vrouwonvriendelijkheid, geweld, bloedige toestanden ('t is een boerderij voor iets), dood, mentale problemen, zelfmoordneigingen... Het passeert allemaal de revue.
Niet dat alles kommer en kwel is maar het drama is sterk aanwezig in deze film die het daarnaast vooral van de sfeerbeelden moet hebben. Of in de woorden van de aanwezige sound designer en editor: "Je moet een film voelen voor je hem begrijpt."
Dat het geheel niet chronologisch verteld wordt, is in het begin een beetje verwarrend maar ik was in elk geval mee en de twee en een half uur film voelden zeker niet als langdradig aan, integendeel. Het mocht voor mij zelfs nog meer geweest zijn.
Wel grappig: Laeni Geiseler die in Was Marielle weiß Marielle speelt, was hier in het "moderne" gedeelte van de film te zien. Moet lukken dat ik naar 2 Duitse films ga kijken op het filmfestival en daar speelt dan dezelfde actrice in mee.
En blijkbaar leer ik ook "nieuwe" muziek kennen op het filmfestival: over de aftiteling speelde Stranger van Anna von Hauswolff en 'k moet zeggen dat dat meer dan aansprak. Na wat opzoekwerk ontdekte ik dat dit nummer ook in de finaleaflevering van Killing Eve te horen was. Maakte toen blijkbaar geen indruk.
In die Sonne schauen was Engels ondertiteld met extra Nederlandse ondertiteling onder het scherm dus ik vrees dat deze niet bij ons in de zalen zal komen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten