Filmfestival - dag 10

Zaterdag was de laatste dag van het filmfestival voor mij en ik ging toen voor 1 film.

En het moet gezegd: mijn aanpak van het festival dit jaar heeft er voor gezorgd dat ik eens niet compleet opgebrand was na die laatste dag. De beslissing om er een light-versie met "slechts" 14 films in de bioscoop en 2 op mijn eigen scherm thuis van te maken, was dus een verstandige keuze. Waar is de tijd dat ik er 22 films doordraaide op 10 dagen tijd? 

De film in kwestie was Father mother sister brother van Jim Jarmusch. Vooral het feit dat klassenbakken Charlotte Rampling, Cate Blanchett en Vicky Krieps op de affiche stonden, haalde me binnen.

En dat bleek ook het enige van de film te zijn dat ik goed vond...

Father mother sister brother is een anthologie van 3 kortfilms die allemaal draaien om familierelaties en die wat terugkerende elementen in zich hebben.

Jammer genoeg was Father - met Tom Waits als vader en Adam Driver (hij hield gelukkig eens zijn kleren aan) en Mayim Bialik als broer en zus - een snoozefest van jewelste en ik was blij dat het gedaan was.

Daarna zagen we Mother met de drie bovenstaande actrices als moeder en haar twee dochters en dat was het enige onderdeel van de film dat ik meer dan de moeite vond. Het script was niet meteen fantastisch te noemen maar er was genoeg acteerroyalty aanwezig om daar toch iets van te maken.

Als laatste kregen we Sister brother te zien waarin een tweelingbroer en -zus na het overlijden van hun ouders nog een laatste bezoek aan hun leeggehaalde appartement brengen. Dit was niet alleen saai maar simpelweg slecht. Geen enkele chemie tussen de acteurs, een verhaaltje met kop noch staart en ik was echt blij toen de aftiteling begon.

Jammer genoeg moest ik mijn festival dus afsluiten met een misser.

Release is voorzien voor 7 januari 2026. 'k Zou geen moeite doen...