Ik heb zo goed als alle genomineerden voor de acteursoscars gezien, enkel Brian Tyree Henry in Causeway niet omdat ik geen zin had om een maand Apple TV+ te gaan betalen voor iemand in een bijrol - mijn gratis week heb ik vorig jaar al opgebruikt om CODA te zien.
Beginnen doe ik met de nominaties voor beste acteur.
En mensen, geef die Oscar gewoon aan Brendan Fraser. Hij zet de performance van zijn leven neer in The whale en verdient er alle lof voor.
Mooie tweede zou Colin Farrell in The banshees of Inisherin zijn, waarin hij de wat dommige Pádraic speelt die niet begrijpt waarom zijn beste vriend hem ineens niet meer in zijn leven wil.
Paul Mescal in Aftersun was ook de moeite, maar die komt nog maar net piepen - nog gelegenheden genoeg voor hem om prijzen binnen te rijven met andere woorden.
Austin Butler zet in Elvis een degelijk portret van de getormenteerde zanger neer en heeft er zijn stem voor naar de knoppen geholpen, maar de beste vertolking? Nee, toch niet.
Dit brengt mij bij Bill Nighy voor Living - de Britse remake van de Japanse film Ikiru - en die vertolking deed mij nu echt eens niks. Het helpt ook niet dat de film mij totaal niet kon grijpen...
Wie voor mij mag winnen in de categorie beste actrice zal waarschijnlijk niemand verbazen: dat moet en zal Cate Blanchett voor Tár worden, hoewel ze de laatste tijd zware concurrentie gekregen heeft. Maar voor mij is dit dé vertolking en de film van het jaar.
De drie andere genomineerden in deze categorie zitten hier eerlijk gezegd niets te doen in mijn ogen.
Michelle Williams speelt in The Fabelmans de labiele artistieke moeder van Steven Spielberg, maar wist mij met haar vertolking niet te grijpen.
Andrea Riseborough is de complete outsider met To Leslie, een nominatie die ze eigenlijk enkel te danken heeft aan een slimme lobbycampagne want eerlijk? Zo denderend vond ik de film of haar vertolking niet...
De grootste rariteit hier is Ana de Armas in Blonde, waarin ze de veelgeplaagde Marilyn Monroe neerzet. De film heb ik eerlijk gezegd niet uitgekeken wegens retesaai, maar zij speelt best ok. Oscarwaardig niet meteen maar wel degelijk.
Als acteur in een bijrol zou ik gaan voor Brendan Gleeson in The banshees of Inisherin. Echt, wat hij daar neerzet, is fenomenaal te noemen, ik zat echt te huiveren met momenten.
Daarnaast is natuurlijk ook Ke Huy Quan in EEAAO het vernoemen waard, al is het maar omdat hij na zowat 30 jaar niet acteren weer opgeraapt werd voor een rol. En hij was mij direct opgevallen. Moet je ook kunnen.
Judd Hirsh is in The Fabelmans de zotte nonkel die een joods cliché neerzet, niet meer of minder. Om hem daarvoor te gaan belonen, da's een brug te ver.
En Barry Keoghan is een acteur waar ik echt niet meer op wil kijken. In The banshees of Inisherin speelt hij wéér maar eens iemand met een mentale beperking (maar het kan zijn dat ik al zijn rollen zo interpreteer door zijn stomme kop) en ik heb het er mee gehad...
Zoals gezegd heb ik Brian Tyree Henry niet gezien in Causeway, daar kan ik dus niets over zeggen.
Judd Hirsh is in The Fabelmans de zotte nonkel die een joods cliché neerzet, niet meer of minder. Om hem daarvoor te gaan belonen, da's een brug te ver.
En Barry Keoghan is een acteur waar ik echt niet meer op wil kijken. In The banshees of Inisherin speelt hij wéér maar eens iemand met een mentale beperking (maar het kan zijn dat ik al zijn rollen zo interpreteer door zijn stomme kop) en ik heb het er mee gehad...
Zoals gezegd heb ik Brian Tyree Henry niet gezien in Causeway, daar kan ik dus niets over zeggen.
Voor actrice in een bijrol moet ik gewoon voor Jamie Lee Curtis in EEAAO gaan.
Haar Deirdre de belastingcontroleur is hilarisch - zelfs met die f*cking hotdogvingers - en verdient zeker de prijs.
Hong Chau is zeker de moeite in The whale, maar zal naast het beeldje grijpen vrees ik.
Stephanie Hsu, ook in EEAAO, zal de éminence grise uit dezelfde film moeten laten voorgaan.
Waarom Angela Bassett genomineerd werd voor haar rol in Black Panther: Wakanda forever is mij een klein raadsel. Ja, ze speelt goed, maar 't is nu niet meteen de meest memorabele rol ter wereld...
En jammer voor Kerry Condon in The banshees of Inisherin, ze kreeg vorige week de BAFTA voor beste vrouwelijke bijrol, maar echt opvallen in de film deed ze niet - of toch niet bij mij...
Als laatste wil ik het nog even hebben over de genomineerden in de categorie Documentaire. Ik zag 3 van de 5 genomineerden en kon de twee overige nergens te pakken krijgen.
Niet moeilijke als All that breathes enkel op HBOmax te zien is en we dat in België niet hebben (en nee, Streamz biedt het ook niet aan) en All the beauty and the bloodshed komt bij ons pas in mei in de zalen...
Wat zag ik dan wel?
A house made of splinters
Hong Chau is zeker de moeite in The whale, maar zal naast het beeldje grijpen vrees ik.
Stephanie Hsu, ook in EEAAO, zal de éminence grise uit dezelfde film moeten laten voorgaan.
Waarom Angela Bassett genomineerd werd voor haar rol in Black Panther: Wakanda forever is mij een klein raadsel. Ja, ze speelt goed, maar 't is nu niet meteen de meest memorabele rol ter wereld...
En jammer voor Kerry Condon in The banshees of Inisherin, ze kreeg vorige week de BAFTA voor beste vrouwelijke bijrol, maar echt opvallen in de film deed ze niet - of toch niet bij mij...
Als laatste wil ik het nog even hebben over de genomineerden in de categorie Documentaire. Ik zag 3 van de 5 genomineerden en kon de twee overige nergens te pakken krijgen.
Niet moeilijke als All that breathes enkel op HBOmax te zien is en we dat in België niet hebben (en nee, Streamz biedt het ook niet aan) en All the beauty and the bloodshed komt bij ons pas in mei in de zalen...
Wat zag ik dan wel?
A house made of splinters
Deze werd uitgezonden op Canvas, was daarna te zien op VRTmax en is deze week te zien op NPO.
We kijken binnen in een kinderopvangtehuis in Oekraïne waar kinderen terechtkomen die niet thuis kunnen blijven wonen om diverse redenen. De kinderen hebben allemaal hun rugzakje en ook eigen problemen en ik ga nu niet zeggen dat je ze in je hart gaat sluiten - daarvoor heb ik mij te hard aan hen geërgerd - maar de documentaire komt wel binnen.
Fire of love
We kijken binnen in een kinderopvangtehuis in Oekraïne waar kinderen terechtkomen die niet thuis kunnen blijven wonen om diverse redenen. De kinderen hebben allemaal hun rugzakje en ook eigen problemen en ik ga nu niet zeggen dat je ze in je hart gaat sluiten - daarvoor heb ik mij te hard aan hen geërgerd - maar de documentaire komt wel binnen.
Fire of love
Deze is te zien op Disney+ en gaat over het vulkanologenkoppel Katia en Maurice Krafft die letterlijk voor hun job gestorven zijn.
De documentaire bestaat uit hun eigen beelden, optredens op tv en foto's, allemaal aan elkaar gepraat door Miranda July. En het werkt.
Navalny
De documentaire bestaat uit hun eigen beelden, optredens op tv en foto's, allemaal aan elkaar gepraat door Miranda July. En het werkt.
Navalny
Zag ik op de BBC en is deze week ook op NPO te zien.
We volgen hier de zoektocht van de Russische oppositieleider Navalny die, nadat hij door de aanhang van Poetin vergiftigd werd, wil achterhalen wie er juist achter deze aanslag zat. Ik kende niet veel van deze historie maar zat meer dan geboeid te kijken.
Het zou mij dan ook niet verwonderen dat het Navalny wordt die met het beeldje aan de haal gaat, tenzij het één van de twee documentaires wordt die ik niet gezien heb natuurlijk.
We volgen hier de zoektocht van de Russische oppositieleider Navalny die, nadat hij door de aanhang van Poetin vergiftigd werd, wil achterhalen wie er juist achter deze aanslag zat. Ik kende niet veel van deze historie maar zat meer dan geboeid te kijken.
Het zou mij dan ook niet verwonderen dat het Navalny wordt die met het beeldje aan de haal gaat, tenzij het één van de twee documentaires wordt die ik niet gezien heb natuurlijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten