734 p.
Vertaald uit het Engels: Wizard and glass
Als laatste boek voor Stephen King Reading Month waagde ik mij aan het vierde deel uit de Donkere Toren serie: Tovenaarsglas.
En ik ging er met niet al te veel goeie moed naartoe, zeker omdat het derde deel - Het verloren rijk - zo'n sof was vorig jaar dat ik toen niet meer verder wou lezen aan de reeks.
Maar ik ben hardleers en werd uiteindelijk toch maar mooi beloond met het beste boek dat ik in augustus las. Yep, da's al een spoiler voor mijn wrap-up...
En toch was het niet allemaal rozengeur en maneschijn want zoals al gezegd in mijn bespreking van het derde deel, begint boek 4 seconden na het einde van dat boek. En zoals geweten was boek 3 saaiheid op een hoopje. Jammer genoeg zet zich dat in de eerste 150 pagina's van Tovenaarsglas door en net op het moment dat ik er de brui aan wou geven werd het briljant want dan krijgen we een verhaal in het verhaal dat eigenlijk gewoon het boek had moeten zijn...
Tot pagina 142 volgen we terug Roland en zijn nieuwe metgezellen op hun weg naar de Donkere Toren, eerst nog in Blaine de mono, waarbij ze de trein raadsels moeten geven om hun leven te redden en daarna te voet op weg naar een glazen bouwwerk dat ze in de verte zien. Saaaaaaaaaaai.
Gelukkig beslist Roland dan om het verhaal van zijn eerste liefde te gaan vertellen en dan volgt een verhaal van zo'n 530 pagina's (dus eigenlijk een boek op zich) waarin King bewijst dat hij nog steeds een meesterverteller is.
Roland en zijn twee vrienden Cuthbert en Alain zijn door hun vaders als straf westwaarts gestuurd om wat inventaris te gaan doen in een afgelegen stadje. Ze moeten er alles tellen wat waarde heeft: visserboten, netten, paarden etc. - niet meteen waar drie 14-jarige hormonenbommen op zitten te wachten, maar ze doen hun best.
En passant wordt Roland verliefd op Susan Delgado, 16-jarige dochter van een overleden paardendrijver en beloofd aan de 60-jarige vieze burgemeester van het stadje om zijn kind te dragen aangezien zijn vrouw onvruchtbaar blijkt te zijn. Ze ontmoeten elkaar nadat Susan bij de lokale heks haar maagdelijkheid had moeten bewijzen en die eerste uurtjes samen zijn niet meer dan een verkennend gesprek. Maar het zal stomender worden tussen die twee, wat natuurlijk tot problemen zal leiden.
Zijn liefdesperikelen zijn niet Rolands enige probleem, aangezien de dreiging van de "Goede Man" - die heel hun wereld zal vernietigen - alom aanwezig is en hun telpraktijken moeten in kaart brengen wat er allemaal aanwezig is om in te kunnen zetten in de strijd tegen deze vijand. Maar in het dorp werden ook banden gesmeed en niet alleen met Gilead (waar Roland en de zijnen vandaan komen).
Van dit deel van Tovenaarsglas heb ik met volle teugen genoten en was dit op zich het verhaal van het boek geweest, dan had het van mij zowat alle sterren gekregen die ik er tegenaan kon gooien.
Jammer genoeg hebben we dus ook een 142 pagina's tellend saai gedeelte er voor en nog zo'n 55 pagina's er na waarin schaamteloos The wizard of Oz wordt gekopieerd.
Wat resulteert in vier sterren voor het schitterende verhaal dat ingebed zit in langs de ene kant saaie prut en de andere kant in een onbeschaamde rip-off.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten