Kijktip: Revoir Paris

En jawel, 5 dagen na mijn eerste film in september, zat ik al terug in de cinema! Deze keer voor Revoir Paris, een film van de Française Alice Winocour met Virginie Efira in de hoofdrol.

En had ze er niet in mee gedaan, ik was nog gaan kijken.

Regisseur Winocour baseerde zich voor deze film op de aanslagen die op 13 november 2015 in de Bataclan in Parijs (haar broer was daar toen aanwezig - gelukkig heeft hij het overleefd) en op andere plekken in de stad werden gepleegd.

Hoofdpersonage Mia (Virginie Efira) wil voor de regen schuilen en gaat iets drinken in een restaurant. Dan wordt daar een aanslag gepleegd en heel wat mensen verliezen het leven. Zij zelf komt er van af met een relatief klein litteken op haar buik en een totaal geheugenverlies van wat er zich die avond heeft afgespeeld.

Wanneer na enkele maanden de fysieke wonden geheeld zijn, wil ze te weten komen wat er zich die avond juist heeft voorgedaan en ze gaat terug naar het restaurant. Daar blijkt dat er elke maandag een bijeenkomst is van overlevenden en wanneer ze daar naartoe gaat, wordt ze prompt beschuldigd van zich die avond in de toiletten verschanst te hebben en dat ze niemand meer wou binnenlaten. Hoewel Mia zich dit niet herinnert, weet ze instinctief dat dit een leugen is. 

Beetje bij beetje beginnen er dingen terug te komen en ze weet één ding zeker: iemand hield haar handen vast terwijl ze zich verborgen hield voor de schutters en ze wil die persoon terugvinden, kwestie van zelf de dingen wat te kunnen afsluiten...

Revoir Paris draait dus niet om de aanslagen zelf, maar eerder om de effecten die ze hadden op de mensen die het meemaakten en het overleefd hebben. Mia gaat op zoek naar wat haar juist is overkomen en dat heeft zijn weerslag op haar leven: ze gaat even alleen wonen, weg van haar man en heeft zelfs een korte affaire met een andere overlevende van die avond. Maar centraal staat dus haar zoektocht naar de waarheid en de man die naast haar voor zijn leven vreesde.

Deze film is op zich meer dan de moeite van het bekijken waard, maar het is - zoals zo vaak - vooral Virginie Efira die schittert in de hoofdrol. Haar Mia weet te overtuigen en beroeren. Hoe komt het dat ik pas sinds vorig jaar van haar bestaan af weet? Incroyable...

Allemaal gaan kijken dus.

En 't is nog niet gedaan: op 21 september komt er nóg een film met Virginie Efira in de zalen, maar dat zal een tripje richting Brussel worden aangezien die geen Nederlandse ondertiteling krijgt.