woensdag 7 september 2022

Augustus favorites

Ik zal maar al meteen beginnen met de olifant in de kamer: ik ben geen enkele keer naar de cinema geweest in augustus en dat terwijl ik verlof had en dus alle tijd van de wereld. Maar jammer genoeg speelde er niks in de zalen waarvoor ik mij wou verplaatsen, dus dan doen we dat niet he...

Maar ik had echt een volgeboekte maand en heb mij dus zeker niet verveeld!

Eerst op het programma stond een verlengd weekend met de familie in de Ardennen

Even mijn foto van vorig jaar hergebruiken, want we zaten in dezelfde streek.
Drie dagen wandelen, eten, kijken en genieten van het metekindje (2.5 jaar nu dus je kan er al iets mee). Wat wil een mens nog meer?

Vanaf 13.00u op 13 augustus (ik moest die voormiddag nog werken) had ik verlof en was het dus tijd voor het rijk van de vrijheid.

Eerste grote gebeurtenis was de aankoop van een nieuwe tv. Mijn oude had ineens een witte vlek rechtsboven in het scherm en dat wil zeggen dat de leds kapot zijn en je beter een nieuwe aanschaft ipv dat voor veel geld te laten herstellen... Het werd een LG oled van maar liefst 55 inch (komende van 40 is dat echt reusachtig) en het is alsof het gewoon altijd zo heeft moeten zijn. 

Rode kader is de oude situatie.
En is er al op dat nieuwe scherm gekeken, ja!

Alle films die ik in augustus bekeek.
Vanaf de 17e bekeek ik dus alles in 't groot en opnieuw zijn de films die het beste scoorden niet meteen de recentste:

Rabid (1977) nam ik op van Arte en is een film van David Cronenberg - de regisseur die vooral met body horror geassocieerd wordt en da's hier dus niet anders: na een motorongeluk is Rose vreselijk verminkt en heeft ze heel wat operaties en huidtransplantaties nodig. Eens ze hersteld is blijkt ze er beter uit te zien dan voorheen maar ze heeft ook iets extra meegekregen: een fallusachtig uitsteeksel onder haar oksel waarmee ze mensen steekt om zich te voeden met hun bloed. De geprikten worden daarna hondsdol en veroorzaken een complete epidemie van besmette zombies. Verrassend boeiende film.

Tampopo (1985) werd uitgezonden op Canvas en profileert zich als een "noedelwestern". Geen echt cowboys hier of schiettoestanden, maar de naam klopt wel. Wanneer op een dag een truckchauffeur in een noedelbar binnenkomt en het eten niet te vreten vindt, besluit hij de uitbaatster te helpen om de perfecte noedels te maken. Tussendoor krijg je heel wat absurde taferelen te zien die allemaal met eten te maken hebben - persoonlijk had ik zonder de eierdooierscène gekund, lichtjes kotsneigingen op dat moment... Maar toch blij dat ik hem gezien heb! De film is nog tot 24/9 op VRTmax te zien.

Op de streamingdiensten zag ik ook nog goed gerief:

Prey (2022) stond ineens op Disney+ en is een prequel voor alle Predatorfilms aangezien deze zich afspeelt in 1719 en dan nog op de Amerikaanse prairies bij de Comanches. De jonge Naru wil net als haar grote broer gaan jagen en hoewel ze best haar vrouwtje kan staan, mag ze niet. Ze zal zich gaan bewijzen op meer dan 1 vlak. Ik heb hier van genoten, maar dat doe ik bij zowat elke film uit de franchise (behalve The predator - yuk).

The witch (2016) is dan weer terug te vinden op Primevideo en speelt zich nog 100 jaar voor Prey af bij kolonisten in New England. Anya Taylor-Joy is het oudste kind van een gezin dat nogal aan godsdienstwaanzin lijdt en die uit hun gemeenschap worden gebannen. Ze proberen een nieuw leven op te bouwen, maar dan verdwijnt de baby en begint de tweeling rare dingen te zeggen en te doen... En wat zit er in de bossen? Sfeervolle film, zoveel is zeker.

Als laatste noemenswaardige film bekeek ik Inside the mind of a cat (2022) op Netflix.

Dit is een documentaire over katten waar ik niets nieuws uit geleerd heb, maar een uur en 7 minuten naar katten kijken kan nooit kwaad...

De rest van de maand hield ik mij onledig met series kijken en deze sprongen er uit:

Het derde seizoen van The Orville op Disney+ stond er al een tijdje op en ik was met mondjesmaat aan het kijken (ik heb het al gezegd, dat 1 aflevering per week op een streamer werkt niet bij mij, ik vergeet het gewoon). De laatste aflevering werd op 4 augustus op de site geplaatst, maar ik moest er nog enkele inhalen. Dat gebeurde en mensen, deze meest Star Trek serie zonder een Star Trek serie te zijn heeft een grote plaats in mijn hart. Jammer dat het waarschijnlijk het laatste seizoen was...

En dan verscheen op 12 augustus meteen het hele seizoen van A league of their own op Primevideo. Deze serie baseert zich op hetzelfde historische feit als de gelijknamige film uit 1992: tijdens WOII waren ver alle mannen gaan vechten en werd er maar een vrouwenbaseballcompetitie ingericht om toch nog wat entertainment te hebben. We volgen een aantal vrouwen die zich daarvoor aanmeldden en andere die er niet eens aan mochten deelnemen (wegens zwart). Kritiek kwam er natuurlijk meteen: het zou te woke zijn, too gay (it's hella gay) en gewoon niet interessant. Welnu, ik heb deze serie zowat geïnhaleerd want op 2 dagen had ik de acht afleveringen van een uur er al doorgejaagd. Je kan dus gerust zeggen dat ik het meer dan ok vond. Op naar het volgende seizoen!

En dan ben ik nog wat los gegaan op Netflix:

Het zesde en laatste seizoen van Supergirl verscheen op de Canadese Netflix en ik heb de 20 afleveringen verspreid over augustus bekeken. Dit is mijn tweede favoriete DC-reeks, na Legends of tomorrow - jammer genoeg was het voor allebei het laatste seizoen. De eerste helft van de afleveringen was redelijk saai te noemen, met Supergirl die naar de phantom zone werd verbannen en alle plannetjes die op poten werden gezet om haar terug te halen. Eens ze terug was, werd het iets beter - hoewel ook nogal onnozel met momenten. Maar ik heb genoten.

Daarna deed ik voort aan een serie waar ik ooit in een ver verleden al aan begonnen was: The adventures of Merlin (2008-2012), een BBC-reeks over - jawel - Merlijn en koning Arthur. Ik bekeek seizoen 3 en 4 en heb nu nog het vijfde en laatste seizoen te goed. Ja, ja, er werd weer veel (te veel) tv gekeken in augustus...

Maar ik deed gelukkig ook nog andere dingen, zoals Stephen King Reading Month.

Ik las drie boeken van de man, maar jammer genoeg vielen ze niet allemaal even goed mee. Daar kan je hier meer over lezen.

En ik verliet ook af en toe mijn kot om wat uitstapjes te doen, zo ging ik een middagje shoppen in Aalst, reed ik tot in Dendermonde om twee gratis filmtickets voor Cinema Albert met mijn Uitpas te gaan scoren en trok ik met mijn vader voor een dag naar Aachen. Dat laatste niet meteen om iets te gaan bezoeken, maar gewoon om nog eens in Duitsland te zijn. En dat heeft serieus deugd gedaan.

Er was ook nog een fietstocht met de familie, ik had een avond afgesproken met een vriendin om iets te gaan drinken en ik werd op de laatste dag van de maand uitgenodigd om mee te gaan naar Antwerpen om de Nottebohmzaal te bezoeken, de pronkzaal van de erfgoedbibliotheek daar.

Allemaal dingen waar ik stuk voor stuk mijn hartje bij kon ophalen. 

Als laatste heb ik nog de obligatiore book haul en aanverwanten en 't is deze keer weer de moeite (wacht tot je die van september ziet, ik ben nu al beschaamd...):

Eerst de niet-boekgerelateerde dingen: in Aachen stootte ik op een winkel van BlueBrixx, die Legoachtige sets verkopen en zij hebben blijkbaar een licentie op Star Trek merchandise en dat kon ik niet aan mij laten voorbijgaan. Ik kocht de kleine versie van het Deep Space Nine ruimtestation (de grote set kost maar liefst 200€!) en heb die ondertussen al in elkaar geknutseld.

In mijn omzwervingen tijdens mijn verlof kwam ik in Dreamland terecht en daar vond ik de Funko pop die de 50e verjaardag van The Godfather wil vieren. En had ik die nu echt kunnen laten staan, zeker met die kat op zijn schoot? Ik dacht het niet... 

Verlof wil ook zeggen dat ik zeker eens naar de Mediamarkt ga om wat kijkvoer in te slaan. Alles op de foto heb ik al vroeger gezien, maar wou ik in mijn collectie: Wonder Woman is wat ze noemen een "upgrade", ik heb 'm al op dvd, maar nu in betere kwaliteit op bluray. The Favourite was mijn favoriete bioscoopfilm in 2018 en had ik nog niet in bezit en The Nevers is een serie waarvan we waarschijnlijk jammer genoeg nooit de tweede helft van het eerste seizoen te zien gaan krijgen, maar wat er al is, vond ik vorig jaar fantastisch en daarom mag deze box mijn collectie in.

Les oubliés du dimanche vond ik in een boekenruilkastje in de Ardennen toen ik daar op weekend was. Een gratis boek dat mij interesseert ga ik niet afslaan he... Tot Snel! werd ook in de Mediamarkt gekocht en is een chicklit waarvan de premisse mij wel aanstaat: een grootmoeder en kleindochter doen aan huisruil en vallen van de ene romantische verrassing in de andere. Soif van Amélie Nothomb tenslotte kocht ik toen ik in Aalst was en heb ik al in het Nederlands gelezen. Tijd om het originele Frans eens te proberen...

En ik kon natuurlijk niet naar Aachen gaan zonder daar wat Duitse boeken te kopen: de twee delen in de Miss Merkelreeks van David Safier wisselden van land. Deel 1 heb ik al gelezen en in het tweede ben ik nu bezig. Ook de Literarische Katzenkalender - een constante in mijn keuken - voor 2023 mocht mee.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten