Kijktip: Les Olympiades

Vorige week maandag ging ik richting Sphinx in Gent om Les Olympiades te bekijken.

Maar voor ik aan de filmbespreking begin: ze zien mij niet meer in de Sphinx tot heel dat coronagedoe voorbij is... Want wat gebeurt daar nadat je een filmticket gekocht hebt? Dan wordt pas het covid save ticket gescand (waarbij ze niet eens je identiteit controleren) en ook wie zo geen ticket heeft, mag gewoon naar binnen. Die laatsten krijgen enkel het advies dat ze hun masker moeten ophouden - ja, duh dat ze dat gaan doen. Waarom dan het covid safe ticket scannen als alle (besmette) ongevaccineerden tóch binnen mogen? Doe dan gewoon niks he...

De film dan. Les Olympiades speelde op het afgelopen filmfestival, maar ik ben er toen niet naartoe geweest omdat ik dacht dat het niets voor mij zou zijn. Mijn mening daarover veranderde toen ik er meer en meer positieve geluiden over hoorde.

Op het eerst gezicht lijkt het ook niets voor mij: drie millennials die in het Parijse 13de arrondissement hun dromen en de liefde najagen. Met alle problemen van dien. 

Maar, maar, maar. Regisseur Jacques Audiard (ouwe witte man) liet zich door Céline Sciamma (ja, die van Portrait de la jeune fille en feu en Petite maman) en Léa Mysius (heeft ook al enkele films op haar naam) bijstaan om dit pakkende verhaal over jong zijn in deze tijden te vertellen.

Ze zijn met drie, onze hoofdfiguren: Emilie is van Aziatische afkomst (blijkbaar is het 13e arrondissement het Chinatown van Parijs), woont in het appartement van haar grootmoeder en ze is op zoek naar een flatgenoot. Wanneer Camille zich aanmeldt, is ze verbaasd dat hij een man is ('t is ook een meisjesnaam he), maar de twee voelen een spark, hij trekt bij haar in en ze hebben een af/aan seksuele relatie.

In dezelfde wijk loopt ook Nora rond die rond haar 30e opnieuw wil gaan studeren. Wanneer ze zich met een blonde pruik naar een feestje begeeft, wordt ze door de anderen aanzien voor pornoster Amber Sweet en hoewel ze zich eerst vernederd voelt tot op het bot, gaat ze die Amber Sweet online opzoeken en de twee groeien naar elkaar toe.

Maar ook Camille en Nora zullen elkaar op een bepaald moment ontmoeten en voor elkaar vallen. 

Een beetje een kluwen dus, maar best vlot te volgen. En subliem geacteerd door iedereen.

Van de acteurs kende ik enkel Noémie Merlant - ook al te zien in Portrait... en in het bizarre maar daarom niet minder interessante Jumbo - maar de rest weet zich zeker staande te houden.

Dit in zwart/wit gedraaide portret van millennials kon zeker op mijn goedkeuring rekenen en ik heb 1u46 zitten genieten (en eindelijk ook nog eens een film die onder de twee uur blijft, waarom is dat toch zo moeilijk?).

't Is een aanrader dus.