De Bezige Bij, 2008
278 p.
Vertaald uit het Engels: The white tiger
De redenen waarom ik boeken lees, kunnen echt heel uiteenlopend zijn. Maar een van de meest voorkomende redenen is het feit dat een boek verfilmd werd en ik het eerst wil gelezen hebben vooraleer ik de verfilming bekijk.
Zo ook bij De witte tijger want twee weken geleden loste Netflix een filmpje waarin ze aankondigden dat er elke week in 2021 een nieuwe film op de site zou komen en The white tiger zat daar ook bij. Meer nog: de film zou al op 22 januari te zien zijn. Ik moest me dus gaan haasten om het boek te lezen...
Waarover gaat dit nu? Balram Halwai is een ondernemer in India die mails begint te schrijven naar de Chinese premier die een bezoek aan India zal brengen om het lokale ondernemerschap onder de loep te nemen. En in die mails vertelt hij zijn levensverhaal waarbij we meteen te weten komen dat hij ooit zijn baas vermoord heeft om hogerop te kunnen geraken in het leven...
Doorheen Balrams levensverhaal krijgen we ook kritiek op de Indiase maatschappij te lezen: corruptie is daar namelijk overal, armoede en ziekte gedijen op plekken waar de rijken nog geen voet zouden willen zetten en die rijken buiten maar al te graag de lagere kasten uit voor hun profijt en gemak. Balram zal van arme luis overgaan naar bediende van de rijke Ashok, dan zijn chauffeur en uiteindelijk - na zijn ultieme daad - zelf ondernemer worden met een taxibedrijf.
En dat levensverhaal - hoe donker en duister ook - wordt met zoveel humor en vaart verteld dat je gewoon blijft lezen.
Het boek wil ons dus een spiegel voorhouden over het "echte" India en net dat wordt vooral aangegrepen door critici om het als een slecht boek te bestempelen. Die critici zijn dan vooral Indiërs uit India zelf (schrijver Adiga woonde een groot deel van zijn leven in Australië) die er niet mee konden lachen dat hij het rauwe en vuile India de hoofdrol laat spelen in zijn boek.
Ik heb in elk geval genoten van dit boek en gaf het 3.5 sterren.
Nu enkel nog de verfilming bekijken...
278 p.
Vertaald uit het Engels: The white tiger
De redenen waarom ik boeken lees, kunnen echt heel uiteenlopend zijn. Maar een van de meest voorkomende redenen is het feit dat een boek verfilmd werd en ik het eerst wil gelezen hebben vooraleer ik de verfilming bekijk.
Zo ook bij De witte tijger want twee weken geleden loste Netflix een filmpje waarin ze aankondigden dat er elke week in 2021 een nieuwe film op de site zou komen en The white tiger zat daar ook bij. Meer nog: de film zou al op 22 januari te zien zijn. Ik moest me dus gaan haasten om het boek te lezen...
Waarover gaat dit nu? Balram Halwai is een ondernemer in India die mails begint te schrijven naar de Chinese premier die een bezoek aan India zal brengen om het lokale ondernemerschap onder de loep te nemen. En in die mails vertelt hij zijn levensverhaal waarbij we meteen te weten komen dat hij ooit zijn baas vermoord heeft om hogerop te kunnen geraken in het leven...
Doorheen Balrams levensverhaal krijgen we ook kritiek op de Indiase maatschappij te lezen: corruptie is daar namelijk overal, armoede en ziekte gedijen op plekken waar de rijken nog geen voet zouden willen zetten en die rijken buiten maar al te graag de lagere kasten uit voor hun profijt en gemak. Balram zal van arme luis overgaan naar bediende van de rijke Ashok, dan zijn chauffeur en uiteindelijk - na zijn ultieme daad - zelf ondernemer worden met een taxibedrijf.
En dat levensverhaal - hoe donker en duister ook - wordt met zoveel humor en vaart verteld dat je gewoon blijft lezen.
Het boek wil ons dus een spiegel voorhouden over het "echte" India en net dat wordt vooral aangegrepen door critici om het als een slecht boek te bestempelen. Die critici zijn dan vooral Indiërs uit India zelf (schrijver Adiga woonde een groot deel van zijn leven in Australië) die er niet mee konden lachen dat hij het rauwe en vuile India de hoofdrol laat spelen in zijn boek.
Ik heb in elk geval genoten van dit boek en gaf het 3.5 sterren.
Nu enkel nog de verfilming bekijken...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten