maandag 13 april 2020

Winter - Elizabeth Strout


Atlas, 2008
333 p.
Vertaald uit het Engels: Olive Kitteridge, a novel in stories

Winter (waarom ze niet voor de originele titel gegaan zijn, is mij een raadsel want het is meestal niet eens winter in dit boek) is een verzameling verhalen die zich allemaal afspelen in het stadje Crosby in Maine. Sommige gaan expliciet over Olive Kitteridge, in andere verhalen wordt ze terloops vermeld of passeert ze met haar auto terwijl andere mensen iets aan het doen zijn.

Het boek beslaat een heel aantal jaren: in het begin is Olive nog aan het werk als leerkracht wiskunde in de middelbare school en aan het einde is ze al serieus bejaard.

Olive is geen leuke dame in de ogen van anderen maar zelf trekt ze zich daar niks van aan, als de dingen maar lopen zoals ze horen en zoals ze het graag heeft. Eigenlijk is ze gewoon misbegrepen.

Doorheen de verhalen leer je Olive Kitteridge beter kennen en ook waarom ze soms doet wat ze doet en af en toe had ik ook medelijden met haar omdat mensen gewoon niet willen begrijpen dat iemand een beetje anders kan zijn. Haar man kon daar wel mee om, maar haar zoon al heel wat minder.

Het ene verhaal in het boek was al wat boeiender dan het andere, zeker de verhalen die over Olive zelf gingen kon ik wel smaken. De andere personages in het boek konden mij maar matig boeien en die verhalen las ik soms eerder diagonaal omdat ik terug over Olive wou lezen.

Het boek werd in 2014 in een veelbekroonde miniserie gegoten met Frances McDormand als Olive. Nu vind ik Frances best een puike actrice en ze heeft er de "grumpy old lady" look voor, maar Olive wordt in het boek telkens weer beschreven als groter dan de normale vrouw en een fort van een mens. Dat zie ik niet bij Frances McDormand en ik blijf het vervelend vinden dat er zo dikwijls miscast wordt omdat ze mensen met meer omvang niet op tv/film willen tonen (zie ook Ready player one, waarin bonenstaak Tye Sheridan de in het boek wat meer chubby Wade Watts portretteert). Naar de serie ga ik dan ook niet kijken.

3 sterren voor dit best geslaagde boek. Het vervolg Opnieuw Olive (in het Engels Olive, again) verscheen vorig jaar en dat wil ik zeker ook nog gaan lezen.

Oh ja, bij enig opzoekwerk heb ik ontdekt dat de latere uitgaves van dit boek in het Nederlands wél Olive Kitteridge heten, kwestie van volledig te zijn in mijn bespreking...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten