509 p.
Vertaald uit het Engels: The murder of Harriet Monckton (2018)
Blijkbaar werd dit boek getipt door DWDD, maar daar kijk ik niet bewust naar, het boek was dan ook een totale verrassing voor mij toen ik het in handen kreeg.
De dood van Harriet Monckton is gebaseerd op de echte moord op Harriet Monckton in 1843 in het stadje Bromley in Engeland. Schrijfster Elizabeth Haynes stuitte tijdens opzoekwerk voor een ander boek op enkele documenten die over deze moordzaak gingen en raakte zo geïntrigeerd dat ze er een boek rond wou schrijven. De moord werd in het echt nooit opgehelderd, maar Haynes wilde eerherstel voor Harriet en maakt weloverwogen keuzes in het boek.
Op de eerste pagina's maak je de dood van Harriet mee: ze drinkt onwetend een aangeboden dodelijk drankje in de hoop dat dit haar zwangerschap zal beëindigen, maar ze laat zelf het leven...
Daarna barst het boek los en we bekijken de moord en het daarop volgende onderzoek door de ogen van enkele mensen die belangrijk waren in Harriets leven: Frances Williams, haar beste vriendin en medelerares die wel meer wou van Harriet dan vriendschap maar beleefd op de achtergrond bleef ; Thomas Churcher, zoon van de lokale schoenmaker die constant als een verliefde puppy achter Harriet aanliep ; eerwaarde George Verrall, pompeuze blaaskaak die zichzelf graag intelligenter laat uitschijnen dan hij is en Richard Field, bekende van Harriet toen ze nog in Londen lesgaf en getrouwd met Harriets goede vriendin Sarah.
Al deze mensen hebben hun motieven om dingen te verzwijgen en allemaal komen ze ook in aanmerking voor de moord. Er is namelijk niet alleen Harriets dood, maar ook het feit dat ze zwanger was en daar zijn al meteen 3 mogelijke vaders voor...
Elizabeth Haynes heeft met dit boek een puike thriller geschreven die je op het puntje van je stoel houdt. Het waargebeurde geeft ook een extra dimensie: je weet gewoon dat al de mensen die in het boek voorkomen, echt in Bromley hebben rondgelopen in 1843. En ook hun stemmen in het boek zijn redelijk authentiek omdat Haynes hun verklaringen in de historische teksten bijna letterlijk heeft overgenomen - dat vertelt ze in het nawoord.
Dat ik het boek in een recordtempo heb uitgelezen wil ook wat zeggen: ik was bijna halfweg toen er vrijdag terug een cosy reading night werd georganiseerd en ik heb het boek die vrijdagavond en de daaropvolgende zaterdag helemaal verder uitgelezen. Ik wou gewoon weten hoe het zat met de zaak en ik moet toegeven dat ik het einde en Haynes' "dader" met voldoening gelezen heb.
Een aanrader, niet meer of minder en dus ook vier sterren voor dit boek dat in mijn wrap up van deze maand ongetwijfeld hoog zal scoren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten