De afgelopen vier dagen heb ik maar liefst 10 films gezien, variërend van 2 (slecht en saai) tot 4 sterren (aanrader). Over twee viersterrenfilms heb ik het al gehad op mijn blog: Der goldene Handschuh en Hustlers (deze laatste maar kort), maar ik wil over de rest ook nog mijn zegje doen...
Deze film draait rond Destiny - gespeeld door Constance Wu die ik vooral ken uit de comedyserie Fresh off the boat - die in het stripclubmilieu belandt en samen met Lopez' Ramona en nog enkele andere vrouwen de dik verdienende patsers van Wall Street wil oplichten. Wat ook een tijdje lukt tot ze tegen de lamp lopen... Het verhaal is geïnspireerd door ware gebeurtenissen en het feit dat dit een film met, over en door vrouwen is geworden, maakte het voor mij nog zoveel specialer.
Dit was dus een aanrader die ook op dvd en bij verschillende tv-aanbieders tegen betaling te zien is.
Daarna was het de beurt aan The Jurassic Games (2018), een met een relatief klein budget gemaakte B-film die ik op Netflix vond.
Het verhaal is een kruising tussen Jurassic Park, The hunger games en ook nog een heel klein beetje Cube en is vooral hersendodende fun: eens per jaar vinden de Jurassic Games plaats, een grote tv-show waarin 10 ter dood veroordeelden het tegen elkaar opnemen en wie als laatste overblijft en leeft, mag naar huis. Natuurlijk is er 1 deelnemer die ten onrechte veroordeeld was en dat is de Gerard Butler kloon waar we voor moeten supporteren.
De dino's in het begin waren meer dan geslaagd, zeker de publieksfavorieten uit Jurassic Park, de velociraptors, maar tegen dat ze bij de pterodactyli aangekomen waren, was het budget duidelijk op...
Niet te veel nadenken bij deze film, het gewoon over je laten komen en dan valt het allemaal nog reuze mee. Ik heb mij in elk geval geamuseerd.
Maar wat was dit een saaie bedoening zeg! Jane heeft niet eens een gun voor het grootste deel van de film en ze zitten meer te wachten op het onvermijdelijke en de finale shoot out dan wat anders.... Nee, dit is geen aanrader, meer een hou-je-er-ver-weg-van film. Chance dat ik er niet voor heb moeten betalen.
Daarna zette ik The star (1952) op, een film die al sinds augustus 2017 (!!) op mijn decoder stond van toen ze nog ouwe films op één uitzonden.
Hierin speelt Bette Davis een gevallen filmster van middelbare leeftijd die zich nog steeds vastklampt aan haar vroegere succes en denkt dat ze nog die ene laatste grote rol kan spelen...
Dit was geen grootste cinema, maar het is altijd een plezier om Bette Davis aan het werk te zien. De scène waarin ze zatgeweg tegen haar Oscar aan het babbelen is, is memorabel genoeg en ze kreeg er ook nog eens een oscarnominatie voor.
In deze western redt Clint Eastwood een vrouw uit de handen van enkele bandieten en dat blijkt dan Shirley Maclaines "zuster Sara" te zijn. De twee trekken verder samen op. Sister Sara weet belangrijke informatie te verschaffen over een aanslag die zal gepleegd worden op een Frans regiment en daarom vergezelt Eastwoods Hogan haar tot aan het klooster.
Er zat wat humor in deze film en ook de actie kon ik wel smaken. Westerns zullen nooit mijn favoriete genre worden, maar met deze kon ik gerust leven.
Daarna was het de beurt aan Der goldene Handschuh (2019), maar die besprak ik hier al.
Ik had wel al van deze musical gehoord maar kende er geen enkel liedje van en wist eigenlijk niet waarover die ging... Wat een bucht zeg! En als zelfverklaarde musicalliefhebber mag ik dat zeggen.
Geen enkel liedje sprong er bovenuit, het verhaal sleepte zich voort en er werden heel wat loopjes genomen met wat er in Phantom of the opera gebeurt. Nope, deze was er beter niet gekomen...
Momenteel zou het MOOOV filmfestival in volle gang moeten zijn (21 april tot 4 mei) in de deelnemende bioscopen, maar daar werd dus anders over beslist. Een aantal van de films wordt verschoven naar de filmfestivals van Gent en Oostende, maar enkele films kan je nu - tegen betaling natuurlijk - online bekijken. Ik deed mee aan een facebookwedstrijd en won een gratis filmcode en ging voor de Canadese film Kuessipan (2019).
Hier zien we het leven van twee Innu-meisjes. Mikuan en Shaniss zijn al van kindsbeen vriendinnen en hebben gezworen om altijd samen te blijven. Maar het leven heeft zo zijn eigen grillen en het ziet er naar uit dat hun wegen zullen scheiden...
Mikuan komt uit een liefdevol gezin, doet het goed op school en droomt er van om naar de universiteit te gaan - wat voor meisjes uit de Innu-gemeenschap niet meteen het vooropgezette levensplan is. Shaniss is op haar zeventiende al moeder en woont bij haar alcoholverslaafde en drugsdealende vriend, zonder ook maar vooruitzicht op iets beters.
Dit was een geslaagde film over een gemeenschap waar wij hier in Europa weinig van af weten. Omdat de film zich daarnaast afspeelt in de Canadese provincie Quebec, spreekt iedereen van dat grappige Frans, ook de Innuits en dat komt soms wat raar over, maar je bent er ook snel aan gewend.
Maar het werd ook een aanrader: The Willoughbys gaat over een nogal vreemd gezin: vader en moeder hebben enkel oog voor elkaar en doen het liefst alsof hun vier kinderen er helemaal niet zijn. Die vier bedenken een plannetje om van hun ouders af te geraken: ze sturen hen op reis en bereiden zich voor op de tijd van hun leven. Natuurlijk komen er enkele obstakels op hun weg, maar 't is allemaal zo schattig.
En als je dan nog als verteller een kat hebt met de stem van Ricky Gervais is het plaatje voor mij compleet. Kijken als je Netflix hebt! (kinderen niet noodzakelijk)
Als laatste van mijn kijkmarathon besliste ik om voor One cut of the dead (2017) te gaan, een film die al op het programma had gestaan van One shot cinema in bioscoop Sphinx in Gent, maar waar ik toen niet geraakt was. Op het filmplatform Mubi is deze film nog enkele dagen te zien (ze hebben 30 films in het aanbod en elke dag gaat er eentje af en komt er een nieuwe bij) en via de link op de website van de Sphinx kan je daar 3 maanden gratis films kijken. Zo deed ik het dus ook.
One cut of the dead is een Japanse zombiefilm in een film in een film. En als je zombies zegt, zit Evelyne paraat. Het is ook zowat de meest succesvolle film van de laatste jaren: het bescheiden budget werd meer dan duizend keer terugverdiend.
We openen op de set van een zombiefilm waar de regisseur gefrustreerd is door zijn hoofdactrice en wegloopt. Wanneer de crew nog wat zit na te babbelen, blijkt dat er een echt zombieplaag is uitgebroken en moeten de filmmakers vrezen voor hun leven... Dit wordt allemaal in 1 take gefilmd waarbij de regisseur terug opduikt en alles blijft filmen. Daarna zien we de making-of van deze eerste film waarbij één en ander duidelijk wordt.
Dit was een hilarische prent die echt veel meer kijkers verdient.
Allen richting Mubi dus waar de film nu nog 7 dagen te bekijken valt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten