53 p.
Vertaald uit het Engels: Fox 8
Ik zal maar al meteen met de deur in huis vallen: mijn eerste vijf sterren van het jaar zijn een feit!
George Saunders weet in dit charmante korte verhaal een wereld te scheppen die waarachtig en aandoenlijk is, met de nodige horror on the side.
Vos 8 is een vos die mensentaal geleerd heeft door 's avonds aan het raam te luisteren naar verhaaltjes die aan kinderen worden verteld. Nu hij de taal machtig is (en kan schrijven!) doet hij zijn verhaal.
Zijn vossentroep leeft idyllisch in het bos tot grote stukken met de grond gelijk worden gemaakt om er een winkelcentrum neer te poten (of zoals hij het schrijft "un winkul sentrum"). De vossen kunnen niet meer jagen en verhongeren. Vos 8 neemt het heft in eigen poten en gaat met Vos 7, zijn beste vriend, het winkelcentrum verkennen want daar moet toch voedsel aanwezig zijn?
Dierenvrienden kijken hier best even weg, want er volgt een gruwelijke scène van dierenmishandeling... Tot op dat moment was het verhaal (of "furhaal") van Vos 8 er eentje van vrijheid blijheid, daarna daalt er een duisternis overheen.
George Saunders kende ik hiervoor enkel als auteur van Lincoln in the bardo, een roman in een heel rare stijl die ik dan ook niet uitgelezen heb. In Vos 8 speelt hij ook met de stijl: de vos kan dan wel schrijven, maar kan niet spellen, dus alles schrijft hij op zoals hij het gehoord heeft (of dacht te horen). De vertaler heeft zich dan ook duidelijk uitgeleefd met dit boekje: bijna alles wordt fonetisch geschreven en sommige woorden worden in 2 of 3 stukken gekapt. Soms even luidop lezen helpt dan wel.
Een voorbeeldje:
Maar laat dit laatste de pret niet drukken, Vos 8 is een hartveroverend verhaal, verteld vanuit het oogpunt van een vos. Er mogen nog zo'n verhalen (of "furhalen") komen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten