125 p.
Vertaald uit het Engels: Elevation
Verlichting is het laatste wat in het Nederlands van Stephen King verscheen. In het Engels heeft hij ondertussen nog enkele dingetjes gepubliceerd en zijn nieuwe roman, The institute, staat gepland voor september dit jaar (ga ik diezelfde dag in de boekhandel staan? Reken maar van yes).
In deze novelle maken we kennis met Scott Carey, een veertiger wiens vrouw hem heeft verlaten en die als webbuilder van thuis uit werkt. En er is iets met hem aan de hand: hij is de laatste tijd heel wat afgevallen, maar dat is enkel op de weegschaal te zien, hijzelf blijft er hetzelfde uitzien. En wat nog het bizarste is: zelfs al vult hij zijn zakken met kilo's gewicht, de weegschaal blijft hetzelfde cijfer weergeven.
Naar de dokter gaan is geen optie want hij wil zijn laatste dagen niet slijten als laboratoriumrat voor de overheid. Daarom neemt hij een oude (en gepensioneerde) vriend van hem in vertrouwen, die hem niet meteen kan helpen maar wel steun kan bieden.
Daarnaast gaat hij zich ook moeien met zijn lesbische buren, Deirdre en Missy, die een restaurant uitbaten in Castle Rock (jawel mensen, we zijn weer op bekend terrein), maar die door de lokale bevolking zo goed als genegeerd worden en wiens restaurant op de rand van het faillissement staat.
Gooi daar nog een lokale loopwedstrijd bij en de hele scène is gezet.
Als constante Kinglezer vallen mij natuurlijk een aantal dingen op: het gewichtsverlies doet heel hard denken aan De vervloeking (Thinner) waarin het hoofdpersonage ook heel wat gewicht verliest door de vloek van een zigeunerin, maar hij loopt er op het einde als een skelet bij. En ook de loopwedstrijd is een gegeven dat niet onbekend is: die vind je ook in De marathon (The long walk) terug. Beide boeken werden gepubliceerd onder Kings pseudoniem Richard Bachman. Toeval?
Het boekje is ook een soort van aanklacht tegen heel de Trumpadministratie en wie King volgt op Twitter weet dat hij geen affectie voelt voor de oranje Cheeto in charge. Hij werd zelfs door Trump geblokkeerd omdat hij zo hevig tegen hem tekeerging.
Verlichting was een snel tussendoortje, op een paar uur heb je het uit. Maar dan heb je wel kennisgemaakt met één van de sympathiekste personages van King, of toch zoals ik het zie...
Scott Carey ziet zijn afvallen namelijk niet als een straf of als een ziekte, het is gewoon iets dat onvermijdelijk is en hij heeft in zijn kalender zelfs Nuldag aangegeven, het moment waarop hij niets meer zal wegen. Een moment dat hij ook grondig zal voorbereiden en waar hij de hulp van zijn vrienden bij nodig zal hebben.
Hier en daar werd deze novelle in de hoek met horror gezet, maar dat heeft King al lang ontstegen. Er zit niets, maar dan ook niets in dit boek dat naar horror neigt, mensen zouden best eerst lezen waar iets over gaat vooraleer ze er een label op plakken. Gelukkig hebben ze dat in de lokale bib wél goed gezien en staat Verlichting er bij de literatuur.
4.5 sterren voor dit kleinood van meester King.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten