En nu ga ik een beetje zagen.
Maandag had ik slechts 1 film op mijn programma staan, om 14.30u in de Sphinx. Lekker rustig zou je dan denken, zo overdag tijdens de week.
Niet dus...
Toen ik bij de Sphinx aankwam, zag ik meteen de bui al hangen want er stond een meute van zeker 60 tieners (80% waren jongens) samengetroept voor de ingang. En maar joelen en fluiten en handenklappen en wolvengehuil produceren.
En de enige film die ze konden komen bekijken op dat moment? Die waar ik naartoe ging, want de andere was he-le-maal geen tienervoer...
Het moet gezegd: de jongens die naast mij kwamen zitten en die achter mij, hebben zich tijdens de film voorbeeldig gedragen. Het waren de razende hormonen die zich in het voorste gedeelte van de zaal hadden genesteld die de hele film voor mij (en de rest van de betalende bezoekers) om zeep hielpen.
Bewijs genoeg: de enige twee leerkrachten die mee waren (ongehoord, het hadden er zeker 8 meer moeten zijn!) stonden zowat de hele film langs weerskanten van de zaal als zaalwachters recht naast de relschoppers om het nog enigszins draaglijk te houden.
Ik kon niet snel genoeg uit die zaal weg zijn na de film, met een nek die helemaal vast zat van de stress en ergernis (de dag erna nog steeds trouwens). Die 0.40€ betaalde ik graag in de Hema om naar het toilet te gaan, ik zag het écht niet meer zitten om nog snel in de Sphinx het toilet te bezoeken want dan had ik compleet in die bende gezeten bij het naar buiten gaan.
Echt, filmfestival, waarom laat je zo'n dingen toe?
Enige film die ik probeerde te zien:
The wave - Roar Uthaug
Geen idee waarom die trailer ineens in het Engels gedubd is...
Deze Noorse rampenfilm kan gerust naast zijn Amerikaanse broertjes staan. Opzet is de reële dreiging die ze in Noorwegen hebben van onstabiele rots- en bergpartijen die dreigen af te scheuren en neer te storten.
Kristian is een geoloog die zo'n instabiele rots in de gaten moet houden, maar net op de dag dat hij vertrekt voor een job in een grote staatsfirma, breekt de hel los: de grote rots die over het kleine toeristenstadje Geiranger hangt, vertoont scheuren en wanneer de rots in het meer zou vallen, krijg je een tsunami die het hele stadje in 10 minuten zal wegvagen...
Groots acteerwerk moet je hier niet verwachten, maar de film op zich was spannend genoeg (hoewel ook nogal cliché met momenten) om de aandacht erbij te houden - wat wel nodig was met al dat tienergeweld in de zaal.
Deze is bij ons al uit op dvd en in elke dvd-winkel te vinden. Ik had 'm beter ook op die manier bekeken...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten