Het moet zelfs niet gezegd: het grootste evenement van oktober was voor mij het Filmfestival in Gent.
Dit jaar deed ik het kalmpjes aan en ik zag 13 films op 12 dagen tijd - het festival plakt er sinds een aantal jaar nog 2 extra dagen aan.Deze 4 sprongen er voor mij uit:
Des Teufels Bad is gewoon de beste film die ik op het festival zag, Flow de mooiste, The room next door wil ik aan iedereen aanraden en Memoir of a snail was de hartverwarmendste.
Nog aanraders: All shall be well en The substance - die laatste zal het ongetwijfeld goed doen wanneer het prijzenseizoen in de VS er aan komt.
Ik moet zeggen dat mijn keuzes dit jaar meer dan in orde waren want er was er slechts eentje - Riefenstahl - die van mij 2.5/5 kreeg en dat lag eigenlijk meer aan het feit dat ik al veel te veel over het onderwerp wist en niets nieuws in de documentaire kon ontdekken dan aan de documentaire zelf.
Maar ik zat ook nog 4 keer met mijn kont in een cinemazetel buiten (en eentje tijdens) het filmfestival:
Firebrand wou ik al zien op het filmfestival van Oostende eind januari maar ik geraakte er toen niet binnen. Zoveel maanden later kwam die dan eindelijk in de bioscoop en het werd jammer genoeg een kleine teleurstelling... Jude Law is afstotend gruwelijk als Henry VIII in zijn laatste levensdagen (de man had ontelbare aandoeningen waaronder een verrotting van zijn benen die niet genezen kon worden) en Alicia Vikander doet haar best als zijn laatste echtgenote Catherine Parr die - als je de film moet geloven - supporter van de religieuze tegenstanders van Henry was en ze zou hem zelfs een handje geholpen hebben met sterven. Maar het was saai. Zo saai...
Hundreds of beavers was een film die ik vorig jaar op het filmfestival gemist had, maar Sphinx Cinema zette hem eenmalig op het programma op de eerste dag van het filmfest dit jaar. Lee werd meegepikt - eveneens in de Sphinx - tijdens het filmfestival. Ik was daar toen toch.
Slotfilm van het filmfest was Waarom Wettelen?, het regiedebuut van schrijver Dimitri Verhulst. Dit zag ik in Cinema Albert een week na het filmfestival. Het feit dat delen van de film in mijn buurt werden gefilmd was een hoofdreden om hem te gaan bekijken maar ik vond er echt niks aan. Boertig, langdradig en met een cameo van Die verdammte Spielerei, wist dit al de verkeerde knoppen van Evelyne te beroeren. Nee, geen aanrader - en ik ben niet de enige die er zo over denkt...
Op tv thuis deed ik ook goed mijn best want ik joeg er een aantal series door en dit waren de beste:
Spartacus: blood and sand is het eerste seizoen van deze gladiatorenreeks en was een rewatch voor mij. Ik zag dit destijds toen het op tv werd uitgezonden maar inmiddels heb ik de reeks op dvd. Grootste trekpleister voor mezelf? Lucy Lawless die hier Lucretia speelt, vrouw van de eigenaar van de ludus waarin Spartacus als gladiator opgeleid wordt.
De reeks is bloederig, gewelddadig (op alle vlak) en vuil en smerig maar ik moet toegeven dat ik begon te kijken omdat Lucy Lawless meespeelde, maar gegrepen werd door het overkoepelende drama dat zich in de reeks afspeelde. Een aanrader en ik ga de rest van de reeks (buiten seizoen 3 waarin Lawless niet meer meespeelt omdat haar personage gestorven is) nog uitkijken in de toekomst.
Op Prime bekeek ik het eerste seizoen van de animatiereeks The legend of Vox Machina.
Dit speelt zich af in de wereld van Dungeons & Dragons (zelf nooit gespeeld) en gaat over een bende misfits die zichzelf verkopen als de grootste helden van het rijk. In 12 afleveringen van zo'n 25 minuten (ik was er op 2 dagen door en dan enkel omdat ik 's avonds laat was beginnen kijken, anders was dit afgewerkt op 1 dag) moeten deze 8 prutsers een kwaad zien te verslaan dat het koninkrijk bedreigt om daarna in het verleden van één van hen te gaan duiken.
Grappig, grof en niet voor kindjes (de seksuele grapjes slaan je om de oren) en in een tekenstijl die doet denken aan Avatar en The legend of Korra - nog 2 tekenfilmreeksen die ik kon smaken - was dit een schot in de roos.
Er staan nog 2 seizoenen op Prime, die zullen ook wel ooit bekeken worden.
Op Play6 werd begonnen met het uitzenden van de Appletv-reeks See en ik zag het eerste seizoen in oktober.
Ik ben een sucker voor post-apocalyptische reeksen en films en deze moest mij dus wel aanspreken: in een toekomstige wereld is iedereen blind en wordt zien als hekserij beschouwd omdat dat de ondergang van de wereld heeft betekend. Dan wordt een tweeling geboren die kan zien en dat zet natuurlijk een pak dingen in gang.
Ondertussen zitten we al midden in het tweede seizoen en is de wereld al ferm uitgebreid naar andere plekken. Ik blijf geboeid kijken en hoop dat ze de volle drie seizoenen zullen uitzenden - 't is hun geraden!
Als laatste nog een film die ik thuis zag: Nausicaä of the Valley of the Wind (1984).
Deze pre-studio Ghibli film van Hayao Miyazaki blies me gewoon omver. In een fantasywereld waar een catastrofale ramp gebeurd is, overleeft Nausicaä met haar gemeenschap en trekt ze met haar zweefvliegtuig de geïnfecteerde gebieden in op zoek naar bruikbare dingen. Wanneer op een dag een vliegend tuig van een ander land in hun vallei neerstort, zet dit van alles in gang waartegen Nausicaä en de haren moeten vechten.
Waarom heb ik dit niet eerder bekeken? Als ik dit als kind gezien had, was ik een megafan van Nausicaä geworden - dat laatste kan natuurlijk nog steeds. Een dikke aanrader en te zien op Netflix voor wie daar een abonnement op heeft - ik zag hem op dvd want dat abonnement heb ik buiten geflikkerd.
Op Halloween deed ik een efforke om mijn decoder wat op te kuisen en zag ik 4 films en 4 afleveringen van 2 verschillende reeksen. Maar daar had ik het hier al over.
We deden ook 2 keer mee aan een quiz in oktober - bezig bijtje, jawel.
Op de TTCOB quiz op 5 oktober werden we voor de 10de keer op rij eerste - we hebben daar een reputatie te verdedigen. Blij als een klein kind op het einde van die avond.
Op 19 oktober werden we dan weer 3e op de BC Challenge quiz. En we hadden daar kunnen winnen als we meer naar de uitleg hadden geluisterd - het kruis van een quizploeg die al doorgewinterd naar een quiz komt en denkt geen uitleg meer nodig te hebben - tja...
Als laatste volgt dan nog mijn book- en filmhaul en als ik in Gent geraak, is het prijs:
The Pumpkin spice café werd ingegeven door social media omdat dit boek echt o-ve-ral is. Of ik het goed ga vinden is nog niets anders... Samen met dat boek werd We'll prescribe you a cat gekocht, een vertaling van een Japanse bestseller met zowat de zaligste titel ooit. En hier ben ik momenteel in bezig. The pale dreamer kreeg ik er gratis bij omdat het die week Week van het Engelse boek was. Ok.
Ik ontdekte ook dat Stephen Fry een nieuw boek uit had: Odyssey is het vierde en laatste deel van zijn mythologische hervertellingen. Ik heb nu alle vier de boeken in huis maar heb ze nog niet gelezen...
Lolly Willowes is ook de ronde aan het doen op social media en daarom werd het eveneens meegenomen naar huis. Dit boek kwam oorspronkelijk uit in 1926 en kreeg nu een Nederlandse vertaling. Het gaat over een winkeldochter die dan maar besluit om in de natuur te gaan wonen en een heks te worden. Intrigerend.
En zoals altijd in oktober is er een nieuw boek van Veronique Puts dat de columns verzamelt die het afgelopen jaar in de Dag Allemaal verschenen over haar katten: De firma list en bedrog. Dit is pas cozy leesmateriaal.
Op dvd/blurayvlak bleef het beperkt:
Na het zien van Nausicäa of the Valley of the Wind wou ik die film gewoon in huis hebben en dan doe ik dat he.
The bikeriders is een film van het afgelopen jaar over een groep motorrijders - gebaseerd op ware feiten - maar grootste aantrekking kwam van Jodie Comer die er een rol in speelt. Of die rol groot gaat zijn, valt nog te bezien.
Als laatste werd er nog een Funko Pop aan mijn verzameling toegevoegd: ik ontdekte dat er Funko's gemaakt werden van mijn favoriete comicbookreeks: Saga. En toen ik zag dat één daarvan die van Lying cat was, moest die mee. En nee, da's geen kat die de hele tijd zit te liegen, het is een kat die leugens van anderen detecteert en dan "lying" sist.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten