maandag 14 oktober 2024

Filmfestival - dag 5

Dag 5 van het filmfestival en film 3 op mijn programma: Des Teufels Bad.

Een Oostenrijkse film - yeay voor de Duitstalige film op het festival! - in het dialect, dus ik verstond ver niks.

De makers van de film - het duo Veronika Franz en Severin Fiala die ons ook al het nogal verontrustende Ich seh, ich seh (bij ons bekend als Goodnight mommy dat ook een Engelstalige remake kreeg met Naomi Watts in de hoofdrol) schonken - waren aanwezig voor en na de film. Severin verontschuldigde zich al op voorhand voor het verpesten van onze avond en bij uitbreiding ons leven na het zien van de film. Viel dik mee ze.

Des Teufels Bad is een historische prent die zich afspeelt rond 1750 in Oostenrijk. Wat voor verontrustende dingen we ook zullen te zien krijgen, het is allemaal gebaseerd op ware feiten uit het Duitstalige gebied van die tijd.

Agnes is een jonge wat dromerige vrouw die gaat trouwen met Wolf. Ze wil niets liever dan een gezin stichten met kinderen maar Wolf is blijkbaar niet in haar geïnteresseerd of krijgt 'm niet omhoog. Dat haar schoonmoeder te pas en te onpas haar huishouden komt regelen en alles uit haar handen neemt, draagt ook niet bij tot haar mentale gezondheid. Om nog maar te zwijgen van de greep van de kerk die het ook niet makkelijker maakte om gewoon te leven.

Want dat is waar de film in se om draait: mentale gezondheid en depressie en hoe daar in die tijd (niet) werd mee omgegaan.

De film wordt in de markt gezet als folkhorror, maar in hoeverre is iets een horrorfilm als alles wat je te zien krijgt, ook echt gebeurde? Het omgaan met dieren in die tijd, het omgaan met vrouwen die een gruwelijke moord pleegden of simpelweg de "oplossing" van een chirurgijn als behandeling van wat ze toen "melancholie" noemden - gruwelijke beelden maar historisch correct. Geen horror dus in mijn ogen.

Hoofdrolspeelster Anja Plaschg (die ook de soundtrack van de film componeerde, blijkbaar staat ze bekend als Soap & skin waar ik nog nooit van hoorde) geeft, en gaf tijdens het draaien, alles in haar rol. Dat werd duidelijk op het scherm, maar ook toen de regisseurs de lof zwaaiden over hoe ze zich in de rol wou inleven - en dat als niet-professionele actrice.

Dan nog eventjes iets over de titel: die verwijst naar een oude Duitse uitspraak dat mensen met "melancholie" (da's dus gewoon een depressie) in het bad van de duivel gevangen zitten. Een mooie en passende titel.

Deze film is niet voor gevoelige zieltjes, maar is wél een heel aangrijpend tijdsdocument dat het verdient om bekeken te worden.

In de trailer staat 7 november als verschijningsdatum maar da's in Nederland. In België is het wachten tot 22 januari...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten