Maart favorites

In maart speelde er zo goed als niets in de cinema dat ik wou zien (vooral omdat ik wat nu uitkomt meestal al gezien heb op filmfestivals), maar toch raakte ik nog 1 keer in een donkere zaal:

En waar zag ik dit? In mijn geliefde Cinema Albert natuurlijk...

Wicked little letters kreeg echt rotslechte kritieken en ik had mij al op het ergste voorbereid. Waar ik mij niet op had voorbereid was hoe leuk ik de film uiteindelijk vond. Olivia Colman is hilarisch als de oude vrijster die nog bij haar ouders woont en schandalige scheldbrieven in haar brievenbus vindt - hoe ze met slechts 1 enkele blik haar hele innerlijk kan blootgeven, chapeau - en Jessie Buckley schittert even hard als de grofgebekte Ierse buurvrouw die van de brievenschrijverij beschuldigd wordt (grappig ook dat deze twee actrices de jonge en wat oudere versie van hetzelfde personage speelden in The lost daughter en nu tegenover elkaar staan).

Was dit grootse cinema? Helemaal niet, maar 't was wel héél vermakelijk vond ik.

Thuis heb ik dan weer wél mijn best gedaan want in de eerste week van maart bekeek ik de vijf genomineerden voor de Oscar voor beste documentaire (uitgebreidere bespreking hier) en mijn favoriet was daar Les filles d'Olfa/Four daughters die natuurlijk niet gewonnen heeft - dat werd de gedoodverfde winnaar 20 days in Mariupol.

Op 14 en 15 maart waren het terug online visiedagen van JEF, waarbij programmatoren van culturele centra en hun minions (ik dus) thuis naar nieuwe kinderfilms konden kijken en ik bekeek op die twee dagen tijd 7 films - ik had er trouwens al 4 uit het aanbod gezien waarvan ik er toch nog eentje herbekeken heb:

Grootste verrassing bleek Sirocco en het koninkrijk van de wind, een Franse kloon van de Japanse Studio Ghibli maar het werkte wonderwel. Een aanrader.

En er werd nog verder gekeken naar Call the midwife: seizoen 7 en 8 werden bekeken maar toen ging mijn aandacht naar iets anders...

De laatste week van maart zat ik een beetje in een kijk- en leesfunk, niets interesseerde mij nog en dan greep ik maar terug naar mijn ultieme comfortwatch, zijnde Xena: Warrior Princess. Seizoen 2 en 3 (44 afleveringen in totaal) werden in de laatste 9 dagen van de maand bekeken - ik had het nodig.

Wat ik ook nog meteen uitgekeken heb, was Het proces dat niemand wou dat na heel wat gedoe uiteindelijk tóch wordt uitgezonden op VRTCanvas. Ik bekeek de drie delen na elkaar op VRTmax, je weet nooit of ze toch niet beslissen om het tussendoor nog weg te halen...

Een sterke docu met héél moedige getuigenissen. 

En wonder boven wonder zat ik zowaar 3 keer te kwissen in maart:

De quiz op 2 maart werd georganiseerd door een school en dat vertaalde zich in "ludieke" opdrachten als tafelvragen waarbij telkens iemand een proef moest gaan doen van de tafel weg - terwijl de gewone vragen doorliepen! Da's goed voor bij de chiro of de scouts, maar niet voor volwassen mensen he.
Soit, we hebben er gewonnen en kregen 1 prijs (één) voor een ploeg van 4 mensen. Wiens briljant idee was dat nu weer?

De quiz op 9 maart ging door in de cafetaria van een sporthal waarbij ze zoveel mogelijk tafels in die kantine gepropt hadden. Qua snelheid was dit één van de betere quizzen, maar waarom nog "gewoon volk" toelaten in de cafetaria dat dan zit te babbelen, lachen en roepen terwijl er een quiz bezig is? Hier zien ze ons niet meer...
Soit, we werden 10de op 56 ploegen en ik heb twee gratis filmtickets voor Cinema Albert gescoord want 't was in Dendermonde.

De laatste quiz op 16 maart was er eentje waar we al jaren in familieverband aan meedoen. We hebben de quiz zelfs ooit nog gewonnen maar sinds hij "ontdekt" werd door de zwaardere ploegen in het quizmilieu, maken we gewoon geen kans meer (dan haal je 80% op de vragen, maar de ploeg die wint haalt 94%). Mijn quizgenoten van mijn normale quizploeg deden ook mee en zij eindigden twee plaatsjes voor ons... Wij werden 22e op 55 ploegen.

In maart verjaart ook het metekindje en hij werd vier. Ik trok met hem en zijn ouders naar Planckendael en het was een prachtige bijna-lentedag met een zonnetje en veel leuke beesten.

Waaronder een leeuwin en haar twee schattige welpjes.

Op 28 maart kwamen we samen met de leesgroep om maar liefst twee boeken te bespreken:

Maar daar heb ik het hier al over gehad.

Als laatste heb ik nog mijn book haul in de aanbieding en tripjes naar Brussel en Gent maakten dat het weer ferm de moeite was:

In de Waterstones in Brussel kocht ik Bright young women, het boek dat Jessica Knoll schreef over de studentes die in hun "sorority" werden aangevallen door een beroemd Amerikaans seriemoordenaar. Hoe minder zijn naam genoemd wordt, hoe beter - hier zijn de vrouwen die hij belaagde aan het woord.

In de Standaard Boekhandel in Gent kocht ik The maiden van Kate Foster (staat op de longlist van de Women's Prize momenteel) en Caraval van Stephanie Garber, een YA-boek dat ik al langer wil lezen.

Mary (over Mary Shelley) en Schuld en boete werden gekocht in De Slegte, het eerste boek omdat ik het al langer zoek en ik het goedkoop tweedehands vond en de Russische klassieker omdat ik wou meedoen met de readalong van Cams Campbell op youtube en ik vond er deze versie uit 1970 - ik lees die Russen liefst in zo'n edities. We lezen een hoofdstuk per week en da's echt goed te doen.

The walking cat is een manga over een kat tijdens een zombie-epidemie. Moet je nog vragen waarom ik dit kocht?

Maar ook op bluray-vlak deed ik mijn best:

Het onderste rijtje werd helemaal bij Mediamarkt gescoord (waarbij ik moest vechten om de juiste prijs te betalen - Don't worry darling en The goonies waren 2 voor 10€, maar aan de kassa bleek het ineens de volle pot. Niet met mij ze).

Daughters of darkness en The babadook zijn twee horrorfilms die het tot klassieker en cult geschopt hebben en ik wou ze echt in mijn bezit. Amazon bracht raad.

Tot slot vond ik Valerian and the city of a thousand planets als steelbook in een boekenruilkastje of all places! Gratis bluray en er is echt niks aan, score.