Maart wrap up

Maart was echt een schamele leesmaand: ik verzette drie boeken (alle drie van de nogal dunne soort, het totaal aantal gelezen pagina's bedroeg 501) en eentje daarvan was zelfs een comfortread omdat het lezen écht niet meer wou lukken...

Ik gaf ze bovendien allemaal 3.5 sterren - wat beter is dan "het deed me niks" maar nog niet fameus is - en mijn comfortread is daarbij het boek dat het hoogste schavotje mag innemen:

The Green Mill murder - Kerry Greenwood

Zoals steeds als het lezen niet wil lukken, grijp ik naar een Phryne Fisher boek. En ook deze keer was dat de oplossing.

Mijn bespreking kan je hier lezen.

En dan werden er ook nog twee boeken gelezen voor de leesgroep:

Marcel - Erwin Mortier
De onbevlekte - Erwin Mortier

Meulenhoff, 1999 
De Bezige Bij, 2020
Allebei 141 p.

De debuutroman van Erwin Mortier en zijn voorlopig laatste boek dat 20 jaar later werd geschreven. Beide boeken gaan over Marcel, maar dat zijn eigenlijk twee personen...

In Marcel is het hoofdpersonage een jongen van een jaar of 10 die in de jaren '60 bij zijn grootouders op het platteland woont. Waarom hij daar woont, wordt nooit duidelijk.

We zien alles door zijn ogen en dan vooral hoe hij de gedragingen van zijn grootmoeder observeert die een heel arsenaal aan fotokaders met familieleden in haar glazenkast heeft staan. Op één van die foto's staat Marcel, de broer van grootmoeder die tijdens WOII in Rusland omkwam toen hij er tegen de communisten was gaan vechten. En er wordt met geen woord over hem gerept.

De sfeer in het boek zat goed: ik kon mij alles zo voorstellen (mijn grootouders leefden ook nog zo in de jaren '80) en hoewel Mortier nogal bloemrijk schrijft met momenten - geen fan hier van het nodeloos complex maken van zinnen - kon ik er mij wel in vinden.

In De onbevlekte hebben we 2 hoofdpersonen: grootmoeder Andrea uit het eerste boek en haar kleinzoon die ook Marcel blijkt te heten - dat jongetje uit het eerste boek want dat werd in Marcel nooit duidelijk.

Dit las - voor mij dan maar blijkbaar niet voor de rest van de leesgroep - vlotter dan Marcel, maar misschien kwam dat ook omdat ik er The Green Mill murder tussen gelezen had om weer wat plezier in het lezen te krijgen...

Een groot stuk van het boek bestaat uit brieven die Marcel naar het thuisfront stuurde in WOII en daar komen we heel wat meer uit te weten dan in Marcel. Ik vond die stukken dan ook het boeiendste van de twee boeken samen.

Ga ik nog iets lezen van Erwin Mortier? Ik denk het niet. Ik werd niet zoals sommige anderen in de leesgroep gegrepen door zijn schrijfstijl - eerder het tegenovergestelde - en daardoor heb ik niet meteen de neiging om nog meer van hem te gaan lezen...

Alles wat ik las in maart (als dat al niet duidelijk was).