December favorites

Ik zit blijkbaar al een half jaar te zeggen dat ik geen fut meer heb en dat was in december niet anders...

En dat uit zich dan in bijster weinig lezen maar daarnaast wel heel veel tv kijken. Wonder boven wonder geraakte ik ook nog een keer in de cinema:

Past lives vertelt ons het verhaal van een Koreaans meisje dat op 12-jarige leeftijd met haar gezin naar Canada verhuist en het vriendje dat ze moet achterlaten. 12 jaar later vinden ze elkaar online terug en mailen en chatten ze wat over en weer. Wanneer hij aangeeft eens op bezoek te willen komen, verbreekt ze alle contact. Nog eens 12 jaar later bezoekt hij haar in New York waar ze woont met haar Amerikaanse echtgenoot. 

Zoals al gezegd: ik zit in een serieuze funk en het feit dat ik de film om 17.00u ging bekijken (het moment dat ik altijd een klopje van de hamer krijg), resulteerde in een Evelyne die zich amper wakker kon houden. Ik heb dus denk ik een en ander gemist van de film en hoewel ik zijn kwaliteiten zie, deed het mij echt niks... En dat met een film die in zowat elk eindejaarslijstje hoog scoort. Het is gewoon een rare periode voor mij.

Thuis heb ik mij wel helemaal gesmeten: ik heb maar liefst 30 films gelogd op letterboxd de afgelopen maand, hoewel daar ook 3 afleveringen van de nieuwe Doctor Who bij waren en een aantal kortere films - ik kom dus eigenlijk aan 22 films, wat ook genoeg is.

Het gros daarvan bekeek ik in de kerstperiode (overzichtje daarvan hier), maar ook in het weekend voorafgaand op eindejaar heb ik mijn best gedaan want toen bekeek ik nog eens 7 films. De beste toen waren deze: 

Trumbo (2015) is het waargebeurde verhaal van Dalton Trumbo, gevierd Hollywoodscenarist die op de zwarte lijst belandde omdat hij communistische sympathieën had. Meesterlijk geacteerd en hier voelde ik wel iets bij. Wat ik voor de rest hiervan wegdraag: John Wayne was een eikel.

Educating Rita (1983) is een meer dan charmante variant op het My fair lady-verhaal: Julie Walters speelt de grofgebekte kapster Rita (eigenlijk Susan) die zich voor avondlessen literatuur inschrijft bij zatlapprofessor Bryant (Michael Caine). Het is redelijk voorspelbaar, maar hier heb ik echt van genoten.

Van My fair lady gesproken: in The nun's story (1959) speelt Audrey Hepburn de titulaire non die gebaseerd werd op een echte Belgische non. De film werd genomineerd voor zowat elke denkbare Oscar, maar won er geen enkele - en da's jammer want ik zat 152 minuten aan mijn scherm gekleefd. Yep, in de jaren '50 konden ze blijkbaar wél deftige films van 2.5 uur maken...

Laatste aanrader was Riceboy sleeps (2022), een film waar ik maar niet naartoe geraakte in de cinema vorig jaar. Ook hier migreert een moeder met haar zoontje vanuit Korea naar Canada, maar het gaat meer over wat die ervaring met hen doet als buitenstaander in een nieuw land dan over wat ze achtergelaten hebben - hoewel dat ook aan bod komt. 

Mijn overzicht zou geen overzicht zijn zonder ook nog wat series te tippen:

Ghosts (US) is een remake van de gelijknamige Britse reeks. Ik ging hier redelijk sceptisch in, maar echt, ik vind het een hele leuke serie. Jong koppel Samantha en Jay erven een huis op het platteland en willen er een B&B van maken. Weten zij veel dat het er stikt van de geesten en wanneer Samantha van de trap valt en eventjes "dood" geweest is, kan ze de geesten zien... Dit wordt uitgezonden op VTM3 met elke weekdag een aflevering en zo zaten we tegen eind december aan aflevering 15 van het tweede seizoen.

Natuurlijk keek ik dapper verder naar Ted Lasso, de schitterende feelgoodserie van AppleTV. Ik keek het tweede seizoen uit en op oudejaar begon ik aan seizoen 3, daar moet ik nu nog 5 afleveringen van zien en dan is het definitief gedaan... Uitschieters waren Carol of the bells - de kerstaflevering van seizoen 2 - en Sunflowers (aflevering 6 van seizoen 3).

Tot slot bekeek ik ook nog het vierde seizoen van What we do in the shadows op Disney+, de geinige vampierreeks gebaseerd op de gelijknamige film. Hoe ze er toch altijd op komen, het blijft gewoon hilarisch.

Naar algoede gewoonte werd er ook gequizd in december en we schoven 2 keer aan een quiztafel aan:

Op 2 december was het in Melle te doen voor de Kwist'et quiz en daar waren we via via binnen geraakt want het was eigenlijk een besloten quiz georganiseerd door het oudercomité van de lokale school. Wat ook aan de vragen te zien was, zo werd bijvoorbeeld gevraagd naar de naam van een bepaalde leerkracht (wisten wij veel) en was er zelfs een hele Melse ronde waar we amper 4 op 10 scoorden. We zagen onze kansen als sneeuw voor de zon verdwijnen maar blijkbaar zaten er écht sukkels in de zaal die avond want we werden uiteindelijk nog 5de...

Op 29 december deden we naar algoede gewoonte mee aan de Laatste quiz van 't jaar - de naam is duidelijk genoeg. Aangezien deze quiz ondertussen ontdekt is door de grotere spelers (die steeds hun ongenoegen met het opzet van de quiz moeten laten horen - waarom doe je dan eigenlijk mee?), kunnen we hier geen potten meer breken maar een 19e plaats op 43 ploegen was toch een mooi resultaat.

December zou december niet zijn zonder kerstmarkten en ik deed er 2 aan: op 10 december werden we helemaal uitgeregend in Rijsel, wat jammer was want de kerstmarkt op zich vond ik wel een hele mooie. Bijna de hele dag werd doorgebracht in het shoppingcenter Euralille waar zowat heel Rijsel present was precies...

En tussen kerst en nieuw trok ik nog even richting Brussel voor de kerstmarkt - gelukkig met mooier weer. Zwaar de moeite zou ik zeggen, 't is er een om nog te doen.

We kwamen ook samen met de leesgroep om ons tweede boek te bespreken:

Maar daar had ik het al over in mijn wrap up.

Dan rest me enkel nog mijn book haul en aanverwanten en december was een vruchtbare maand:

Begin december kocht ik Dé bakplaat, een kookboek waarin de beste recepten uit de bakplaatboeken van Rukmini Iyer verzameld zijn. Ik heb deze kookboeken al verschillende keren uit de bib meegenomen, maar de best-of wilde ik wel in huis. Dit zijn makkelijke recepten waarbij je alles in een ovenschotel mikt en daarna de oven in schuift, geen werk - en zo kook ik het liefst.

Saga volume eleven moest ik gewoon in huis halen want dit is écht, écht, écht de beste stripreeks van deze eeuw. De strip werd al gelezen want deze wil ik niet laten liggen. En ook in de Miss Merkel-reeks van David Safier verscheen een nieuw derde deel, deze keer trekt ze op cruise en wordt er daar natuurlijk iemand vermoord.

Beautiful star bestelde ik in een opwelling, het is de Engelse vertaling van een Japans boek, maar ondertussen heb ik er al wat mindere dingen van gehoord. 'k Zal het wel zien als ik het lees.

En naar Brussel gaan wil ook zeggen: Waterstones bezoeken! Daar kocht ik mij Antarctica, de heruitgave van een kortverhalenbundel van Claire Keegan. Dat er een kat op de cover staat, was een bonus natuurlijk. Ook de memoires van actrice Viola Davis, Finding me, mocht mee naar huis. Dit wordt overal geprezen als één van de beste non-fictieboeken van 2022 en nu hij in paperback verschenen is, wil ik die zeker eens lezen.

Op de kerstmarkt van Rijsel kocht ik mij een houten puzzel van een kat en zoals je kan zien, heb ik die al gelegd. De puzzel heeft stukjes in grillige vormen (waaronder ook enkele katten) en je ziet ver scheel om hem in elkaar te zetten, maar 't is mij gelukt.

In The grasshopper, een gigantische speelgoedwinkel in Brussel, kocht ik nog het denkspelletje Cats & boxes. Het ziet er eenvoudiger uit dan het is, maar we laten de hersenen graag eens kraken...