Dus zal ik mijn leesmaand (en -jaar) hier maar al afronden: ik las 10 dingen in december - 6 boeken en 4 strips. En wees nu niet onder de indruk, want 't waren allemaal nogal dunne dingetjes.
Mijn boek van de maand wordt het volgende:
The woman who walked into doors - Roddy Doyle
226 p.
Vertaald als: De vrouw die tegen de deur aan liep
Tweede boek dat we dit leesjaar in de leesgroep lazen en een dat van mij 8.5/10 kreeg (we quoteren daar op 10). Niet iedereen was dezelfde mening toegedaan, twee mensen hadden het zelfs niet uitgelezen, maar ik was hier geweldig van onder de indruk... En het vreemdste? Toen ik het boek ging loggen op goodreads, bleek dat ik het 20 jaar geleden ook al had gelezen en toen gaf ik het 2/5. Bizar, maar blijkbaar was ik er toen nog niet klaar voor.
Roddy Doyle beschrijft hier het leven van Paula Spencer, een Ierse vrouw die het niet getroffen heeft in het leven - niet met haar ouders en zeker niet met haar man want die mishandelt haar. Het is dus best nogal kommer en kwel zonder dat er ooit een beetje lichtheid in het boek zat. Maar dat is niet altijd nodig vind ik.
Ik was eerst in de Nederlandse vertaling begonnen maar na de zoveelste gozer (echt, hoe Hollands was die vertaling zeg?), schakelde ik over op het Engelse origineel en dat las wonder boven wonder veel vlotter... Misschien dat het boek daarom ook zo laag scoorde de eerste keer dat ik het las, wie weet?
Een aanrader zonder meer.
Nog vier sterren:
So late in the day - Claire Keegan
47 p.
(Nog) niet vertaald
De laatste worp van Claire Keegan (Dit soort kleinigheden, Foster) en in se niet meer dan een kortverhaal want met 47 pagina's in redelijk grote druk vlieg je hier zo door.
Maar na dat doorvliegen heb je een hele wereld beleefd, je moet het als schrijver maar kunnen - Bart Moeyaert is ook zo'n expert.
Cathal is een op het eerste gezicht doodnormale man en de junidag waarin we ons bevinden is ook doodgewoon te noemen zonder uitspattingen. Het is pas wanneer we samen met Cathal de bus nemen naar huis dat er zich een bijzonder verhaal ontvouwt waarbij hij terugdenkt aan zijn verloofde Sabine.
Het grappige was dat een vrouw op de bus The woman who walked into doors aan het lezen was en dat nadat ik dát boek juist had gelezen. Het is ook meteen een voorbode voor wat nog zal komen in het verhaal, zeker als je weet dat het in het Frans werd gepubliceerd onder de titel Misogynie.
Kort maar krachtig, dat was dit boek(je).
Saga volume eleven - Brian Vaughan / Fiona Staples
160 p.
Jammer genoeg is de Nederlandse vertaling na volume 2 gestopt
Eind van het jaar, nieuwe trade paperback van Saga - alleen maar de beste stripreeks van deze eeuw - en ik verslond dit volume op twee dagen tijd. Veel van de inhoud kan ik niet zeggen - spoilers - maar dat het weer de moeite was, staat buiten kijf!
Kinderen krijgen is optioneel - Marloes De Vries
199 p.
Ik weet al sinds ik 14 ben dat ik kindvrij door het leven wil gaan (de term zelf ken ik nog maar een aantal jaar) en daar heb ik mij netjes aan gehouden.
Marloes De Vries schreef en tekende dit boek bij elkaar waar elke vrouw die zeker kindvrij is/wil zijn, de twijfelaars en de rabiate moeders iets aan kunnen hebben. Al is het maar dat je begrip zal krijgen voor elkaar.
Met de nodige humor schetst ze de (onbeleefde en ongevraagde) opmerkingen die je als kindvrije vrouw krijgt (zonder daarbij te vergeten dat diezelfde opmerkingen bot en kwetsend zijn voor vrouwen die wel kinderen willen maar er geen kunnen krijgen) en ook de eventuele antwoorden die je daarop kan geven, gaand van nog netjes tot botweg antwoorden.
En voor eens en voor altijd: vrouwen die geen kinderen willen, hebben daar langer en harder over nagedacht dan mensen die de "oeps we zijn zwanger" methode gebruiken, dus is het niet nodig om dat steeds maar in vraag te stellen. Stel eerder die "oeps we zijn zwanger" mensen in vraag want die denken helemaal niet na...
Dan nog enkele 3.5 en 3 sterren boeken:
The Christmas appeal - Janice Hallett
191 p.
(Nog) niet vertaald
Het derde boek van Janice Hallett dat ik dit jaar gelezen heb. Na de succeservaring van The appeal (waar dit boek een kerstvervolg op is) en de desillusie van The Alperton angels (helemaal onderaan het bericht), wou ik dit toch nog een kans geven, je wist maar nooit.
We krijgen dus een nieuwe zaak die zich afspeelt bij de toneelgroep in Lockwood, met dezelfde personages (opgelet: spoilers voor The appeal!) tijdens de repetities en het opvoeren van de jaarlijkse Christmas panto - een Engelse kersttraditie.
Dit was gewoon een leuk kerstboekje.
Derde kerstdag - Claudia de Breij
79 p.
Marthe is kind van gescheiden ouders en moet daarom twee dagen na elkaar Kerstmis vieren op manieren die haar niet liggen met mensen die ze niet al te graag heeft en daarom droomt ze van op derde kerstdag in haar eentje in de zetel (ofte bank in het boek) te kunnen hangen met een pak friet (ofte bakje patat in het boek). Maar het zou geen verhaal zijn zonder dat dat hele plan in het honderd loopt.
In vrije versvorm vertelt Claudia de Breij een onconventioneel kerstverhaal waar je zo doorheen vliegt. Leuk verteld en prachtig geïllustreerd door Aimée de Jongh was dit blijkbaar een boek(je) waar de uitgeverij geen weg mee wist: ik heb het zien aangeprezen worden als roman voor volwassenen én als strip - iets wat het beiden duidelijk niet is... Dit is gewoon een leuk kerstverhaal voor kinderen en daar is niks mis mee.
La tresse - Laetitia Colombani
237 p.
Vertaald als: De vlecht
In La tresse vervlecht Laetitia Colombani het leven van drie vrouwen op drie verschillende continenten: Smita in India die tot de Dalit - de onaanraakbaren ofte kastelozen - behoort en een beter leven droomt voor haar dochtertje Lalita, Giulia op Sicilië die in het pruikenatelier van haar vader werkt en Sarah in Canada, een poweradvocate die haar leven in elkaar ziet storten als ze kanker krijgt.
Al van het eerste hoofdstuk weet je hoe het boek zal aflopen en het loopt ook inderdaad zo af, veel verrassing is er dus niet aan. Maar als je een vlot leesbaar boek in het Frans zoekt, is dit de ideale kandidaat.
Zelf vond ik het deel over Smita het interessantste, vooral omdat het zo ver van mijn bed stond. De hoofdstukken met Giulia vond ik dan weer minder boeiend maar ik heb het dan ook niet voor tieners die "verboden" verliefd worden. Maar al bij al ben ik wel blij dat ik het gelezen heb.
Laetitia Colombani verfilmde trouwens zelf haar boek en de film loopt momenteel in de (Franstalige) cinema's.
 |
| Alles wat ik las in december. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten