donderdag 28 december 2023

Christmas watching

Ah, kersttradities... Mooie dingen die moeten onderhouden worden en bij mij wil dat zeggen: film kijken tot ik er bij neerval. Van 22 (vrijdagavond) tot 24 december nam ik het er mij van en bekeek ik maar liefst 13 films en 3 korte specials. Tja, bewegen zat er die dagen niet in of 't moest zijn van de zetel naar de keuken of het toilet en terug...

En ik heb fantastische dingen gezien, maar ook verschrikkelijke...

Zoals altijd ga ik van het beste naar het allerslechtste (en de laatste zal misschien verbazen, maar wie weet misschien ook niet).

Het filmpje dat met de volle 5 sterren ging lopen, duurt slechts 9 minuten maar je bent tot tranen toe geroerd - en dat was natuurlijk Once upon a studio (Disney+).

De Walt Disney Studios bestaan dit jaar 100 jaar en dat moest gevierd worden. In dit promofilmpje (je kan het eigenlijk niets anders noemen) passeren zowat alle belangrijke personages van de afgelopen eeuw de revue en daar worden af en toe traantjes bij weggepinkt.

Wie geen Disney+ heeft: niet getreurd want het werd als kerstcadeautje door Disney op youtube geplaatst.

Allen daarheen!

Maar liefst 5 dingen kregen van mij 4 sterren en daar ga ik ook nog in rangschikken:

Leave the world behind (Netflix)

Verfilming van het gelijknamige boek dat ik al 3 keer uit de bib heb meegenomen maar niet gelezen. Kijken dan maar.

Een koppel (Julia Roberts en Ethan Hawke) huurt een huis voor het weekend en willen er een leuke tijd met de kinderen doorbrengen maar terwijl ze daar zijn, gaat de wereld ten onder. Een man (Mahershala Ali) en zijn dochter (Myha'la) bellen aan en beweren de eigenaars van het huis te zijn en ze moeten het met zijn zessen zien te rooien. 

Een post-apocalyptische nachtmerrie die heel snel werkelijkheid zou kunnen worden, dat is deze film. En het is ook een vaandeldrager voor fysieke media (blijf dus maar die dvd's en blurays kopen!) want eens het internet het begeeft, kan je niet meer naar je favo serie kijken - de grootste les die je in deze film leert. Op Netflix.

Aanvankelijk vond ik het acteerwerk van zowat iedereen nogal op het pompeuze af, maar na een tijdje werkte het gewoon voor mij. Genoten heb ik hiervan!

En toch: de film kon wat korter want met 140 minuten is het er toch weer eentje aan de lange kant.

Landscape with invisible hand (Prime)

De poster had ik al tussen de films zien staan op Prime maar ik had nog nooit van de film gehoord. En toen bekeek ik de trailer en wou ik hem zeker zien. Ook dit is gebaseerd op een boek en is eveneens een soort post-apocalyptische film.

Aliens (de Vuvv) zijn op aarde neergestreken en zowat de hele menselijke maatschappij is hierdoor in elkaar gestort. Wie voor de Vuvv gaat werken, woont in luxe op rondvliegende steden, maar wie op aarde achterblijft, moet krabben om rond te komen. Twee tieners, Adam en Chloe, proberen wat centen te verdienen door hun romance voor de Vuvv te streamen tot na een tijdje duidelijk wordt dat de twee eigenlijk niet meer verliefd zijn en er hen een proces wordt aangedaan...

Naast puur escapisme is deze film ook een aanklacht tegen het kapitalisme, maar daar raken we nooit meer van af.

Shaun the sheep: the flight before Christmas (Ketnet maar blijkbaar ook Netflix)

Kerstpret voor de hele familie met deze 30 minuten durende klei-animatiefilm. De dieren op de boerderij vieren kerst en wanneer Shauns neefje Timmy per ongeluk als cadeau wordt meegenomen door een gezin, moeten de schapen op reddingsmissie.

Hartverwarmend, niet meer of minder.

Hannah Waddingham: home for Christmas (AppleTV)

Hannah wie? Ja, dat dacht ik ook toen ik haar afgelopen mei als presentatrice naast Graham Norton zag staan op het Eurovisiesongfestival. En ik was meteen weg van haar.

Blijkbaar is ze als actrice/musicalzangeres al een paar decennia aan het werk maar ik zag haar nog nooit bezig (gelogen, ik zag haar de "shame!"-bel luiden in Game of thrones). Tot nu: na 2/3 van mijn gratis 3 maanden AppleTV zag ik haar ook schitteren in 2 seizoenen van Ted Lasso en mensen, ik ben nog meer fan.

Blijkbaar zijn ze bij Apple ook fan want ze kreeg zowaar een hele kerstspecial van hen cadeau waar ze het ene kerstliedje na het andere zingt en waarbij zowat de hele cast van Ted Lasso ook passeert. Ik zat hier met de meest idiote grijns op mijn gezicht naar te kijken. 

Saltburn (Prime)

Deze film verscheen op 22 december op Prime en ik had aanvankelijk weinig zin om hem te bekijken vooral omdat Barry Keoghan (die precies een paar chromosomen te veel of te weinig heeft in mijn ogen) er de hoofdrol in speelt.

Maar toen zag ik dat de film geregisseerd en geschreven werd door Emerald Fennell die ons ook Promising young woman schonk - de film die het in 2021 tot mijn favoriete film van het jaar schopte. Kijken dus.

Saltburn is een compleet andere film die gaat over de arme sukkel Oliver Quick (Keoghan) die met een beurs gaat studeren in Oxford en natuurlijk compleet genegeerd wordt door al het rijke gespuis dat er zich binnen gekocht heeft. Tot hij opgemerkt wordt door Felix en door hem voor de zomer wordt uitgenodigd op zijn landgoed Saltburn. Nu is Oliver een compleet geschifte kerel (echt, sommige scènes zijn om van te kotsen) en je vraagt je geregeld af waar dit naartoe zal leiden.

Misschien niet de meest verrassende film in het rijtje viersterrenfilms en zeker het mindere broertje van Promising young woman, maar ik heb er met plezier (buiten die paar scènes) naar zitten kijken.

Vier films kregen de eer om 3.5 sterren te krijgen en dat is voor mij beter dan gemiddeld en nog steeds een kleine aanrader:

Quiz lady (Disney+)

Had je nu gedacht dat ik een film over een vrouw die kan kwissen als de beste links zou laten liggen? En dan nog eentje waarin Sandra Oh (het beste dat uit Grey's anatomy voortkwam) een hoofdrol die tegen de verwachtingen in gaat, speelt? Ah nee he.

Annie (Awkwafina die eveneens tegen de verwachtingen in een grijze muis speelt) leeft haar saaie leventje met haar saaie job en hond Linguini en is er best tevreden mee. Het enige dat haar parten speelt is haar oudere zus Jenny (Sandra Oh die hier een losbol van jewelste is) die te pas en te onpas in haar leven opduikt als ze weer eens geld nodig heeft. Wanneer hun moeder verdwijnt en ze de Chinese maffia achter zich aankrijgen, zit er niets anders op dan mee te doen aan de tv-quiz waar Annie al sinds haar jeugd grote fan van is om zo de schulden van hun moeder te kunnen afbetalen. Dat Annie ook een vat vol weetjes is dat steeds het juiste antwoord kan geven, is natuurlijk mooi meegenomen daarvoor.

Dit was gewoon een leuke film die bovendien over 2 zussen gaat en dat zie je niet zo dikwijls. Sandra Oh is hilarisch als Jenny en Awkwafina is best te pruimen als Annie. Kijken voor een leuk avondje film.

Bottoms (Prime)

Deze werd nogal gehyped - vooral in Amerika - en kon ik eindelijk op Prime zien want in de cinema was die hier niet terug te vinden...

PJ en Rosie zijn twee lesbische tieners die compleet genegeerd worden op school. Hun briljante idee? Een fight club voor meisjes oprichten om zo in contact te komen met de knapste meisjes op school. Onder het mom van een clubje voor female empowerment weten ze zelfs een loserleerkracht te strikken om hun club te sponseren. 

Natuurlijk loopt alles hilarisch fout en loopt de filmt ook min of meer goed af, maar deze highschoolkomedie is wel eentje van de betere vind ik zelf.

Causeway (AppleTV)

Deze wou ik al begin dit jaar zien omdat Brian Tyree Henry genomineerd was voor de Oscar voor mannelijke bijrol, maar ik had geen zin in een maandabonnement op AppleTV voor slechts 1 film. Nu ik er 3 maanden gratis van kan genieten, was de tijd dus aangebroken.

Causeway is het verhaal van soldaat Linsey (Jennifer Lawrence) die nadat ze gewond raakte in Afghanistan haar leven in Amerika terug moet zien op te nemen. Wanneer ze terug in haar geboortestadje komt, leert ze James Aucoin (Brian Tyree Henry) kennen, de plaatselijke garagist, en er ontwikkelt zich een vriendschap.

Geen wereldschokkende film, maar wel een degelijk gemaakt en geacteerde.

Shazam! Fury of the gods (dvd)

Misschien wat controversieel, maar ik vond deze DC-film nog een best te pruimen superheldenfilm - zeker beter dan het meeste dat Marvel uitscheidt de laatste tijd (buiten The Marvels, die was meer dan ok).

Ik heb mij in elk geval goed geamuseerd en meer wil je ook niet van zo'n film.

En dan waren er nog enkele 3 sterren-films die dus gewoon ok waren:

Rebel moon - part 1 : a child of fire (Netflix)

Ooit gepitched als een Star Wars-film maar afgewezen, ging regisseur Zack Snyder er dan maar zijn eigen ding mee doen dankzij Netflixgeld.

En ja, 't is geen hoogvlieger maar ik heb er mij toch maar mooi 134 minuten mee kunnen amuseren zonder op mijn tablet te zitten prutsen en dat wil al veel zeggen...

Blijkbaar bestaat er hier ook een Snydercut van 4 uur van en eerlijk? Ik wil die wel zien. Het tweede deel - The scargiver - staat gepland voor 19 april 2024 en wees maar zeker dat ik ook daar naar zal kijken!

Elemental (Disney+)

De laatste worp van Pixar en een die ik totaal niet in de cinema wou zien wegens compleet geen interesse. En ik had gelijk om daar mijn geld niet aan te verspillen: 't is een ok film, maar Pixar heeft het precies niet meer...

Van de volgende films die ze op het programma staan hebben, Inside out 2 (de eerste was ook al geen favoriet) en Elio, word ik ook niet meteen warm...

Uncharted (Netflix)

Ik ben geen gamer en heb dus nooit dit spel gespeeld - of had er voor deze film al van gehoord. Ik ging hier compleet blind in en vond het nog een bekijkbare avonturenfilm. Geen hoogvlieger, maar bekijkbaar.

En meer moet dat soms niet zijn.

Nu zitten we te schrapen op de bodem van de emmer en ik heb twee films die ik met 2.5 sterren bedeelde:

You can't kill Stephen King (dvd)

Dit was een amateuristische slasherfilm zonder budget - een veel hogere score ging die dan ook niet krijgen. Maar het was hier en daar nog grappig dus vond ik hem beter dan die andere film met 2.5 sterren en een gigantisch budget...

Bullet train (Netflix)

Wou ik al niet zien toen ik de trailer in de cinema zag maar als hij op Netflix zit, waarom niet?

Hou u er ver van want dit is een samengeraapt allegaartje waar ze vergeten zijn van een script te schrijven... Waarom toch?

Maar het kon nog erger want onder de bodem van de emmer is er nog modder te vinden die 2 sterren kreeg:

Maestro (Netflix)

Prestigeprojectje van Bradley Cooper waarin hij zichzelf regisseert als dirigent/componist Leonard Bernstein.

Laten we het meteen maar benoemen: een Tár is dit niet... Maestro komt in mijn ogen zelfs nog niet aan de enkels van die film.

Want hoe saai kan je een film maken zeg? Ik zat meer dan eens op mijn tablet bezig, spoelde hele stukken door en heb mij rot geërgerd aan Cooper die de hele film zit te praten alsof hij een verkoudheid heeft - wat ongetwijfeld door de gecontesteerde neusprothese kwam want de echte Bernstein praatte niet eens zo.

Zwaar te mijden dit.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten