643 p.
Van de achterflap:
Waarover zouden Charlie Chaplin en Leonardo DiCaprio het hebben als ze elkaar zouden ontmoeten? Zouden Judy Garland en Marilyn Monroe het opnieuw doen, als ze vooraf wisten hoe het sterrendom hen zou vermorzelen? Wisten Marlon Brando, Al Pacino en Daniel Day Lewis hoe schadelijk het kan zijn om emotioneel te veel te investeren in een rol? En hoe slagen hedendaagse sterren als Catherine Deneuve en Tom Hanks erin hun mentale evenwicht te bewaren?
Steven De Foer vertelt in Hollywood Boulevard welke filmsterren de voorbije eeuw het meest gekleurd hebben. In veertig meeslepende, merkwaardige levensverhalen vol glamour doorprikt hij de mythen van Hollywood en daarbuiten. Of bevestigt hij ze, want zowat alles in Hollywood is larger than life.
Eerst en vooral: sinds wanneer zijn Catherine Deneuve en Tom Hanks "hedendaagse sterren"? Ja, ze acteren allebei nog, maar zijn elk op hun eigen manier al serieus over hun houdbaarheidsdatum heen (Hanks in mijn ogen al sinds hij zijn eerste Oscar won in 1994). Hedendaags zou ik ze dus niet meer noemen...
Steven De Foer, jarenlang filmjournalist bij De Standaard, stelde dit boek tijdens het afgelopen Filmfestival in Gent voor en hij kwam ook het leven van Greta Garbo toelichten bij de film Queen Christina, waar ik naar kwam kijken. Hij wijdt een heel hoofdstuk aan haar, in het gedeelte over sterren die de stomme film overleefden naar de talkies toe.
Hij heeft het over 42 sterren in dit boek, allemaal acteurs en actrices die de afgelopen 100 jaar het grote doek bevolkt hebben. De hoofdmoot van de sterren komen uit het Engelstalige gebied, maar er is ook plaats voor Catherine Deneuve, Sofia Loren, Brigitte Bardot en Toshiro Mifune (die al helemaal een vreemde eend in de bijt is). Geen zwarte acteurs te bekennen in het lijstje en - ik vind dat hij gelijk heeft - hij haalt het zelf aan dat hij niet de persoon is om die strijd te strijden.
De keuze van sterren is dan ook hoogst persoonlijk: Steven De Foer gaat na wie na 100 jaar nog steeds herkend zou kunnen worden door het grote publiek en dan kan niet iedereen in het lijstje worden opgenomen. Daarnaast haalt hij films aan die vandaag de dag nog goed te bekijken zijn, zelfs al vervallen de vroege sterren soms in serieuze over-acting. Als je je daar een beetje over kan zetten (en dat is niet zo moeilijk), vallen er nog pareltjes te ontdekken.
Simpelweg: ik heb van het boek genoten. Wars van alle roddels en opgeklopte verhalen die over bepaalde sterren de ronde doen, geeft Steven De Foer het leven en de carrière weer van heel wat bekende acteurs en actrices. En dat hij Meryl Streep wel opneemt - omdat het bijna niet anders gaat - maar haar zowat de meest overroepen actrice van haar generatie noemt, kan ik alleen maar bijtreden. Ik zie het mens ook niet graag bezig...
Daarnaast verwerkt hij - zeker bij de meer recente sterren - ook zijn eigen ervaringen met hen in de hoofdstukken, wat een welkom extraatje is. Hij interviewde menig acteur en actrice in zijn hoedanigheid als filmjournalist en weet daardoor dat tikkeltje eigenheid aan zijn hoofdstukken te geven.
Wel opletten: na het lezen van dit boek zal je pas beseffen hoeveel goeie films je nog niet gezien hebt en de nog te bekijken films-lijst zal alleen maar langer geworden zijn.
Bij mij ligt The hidden fortress van Akira Kurosawa al klaar, want daarin speelt Toshiro Mifune de pannen van het dak en het was ook de film (of één van de) waarin George Lucas de mosterd voor Star Wars haalde.
To be continued...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten