Voor wie zich nu in zijn koffie/water/whatever zou gaan verslikken: jazekerwel.
Voor de duidelijkheid: ik heb het origineel nooit gezien en kan enkel afgaan op de reputatie maar ik ben er zeker van dat ik de wubbes van die film ga krijgen. Patriarchaal much als het over vrouwelijke seksuele verlangens gaat?
Deze nieuwe film had alvast - voor mij dan - wat voetjes voor op het origineel aangezien de regie in handen was van Audrey Diwan die ons ook al het meer dan schitterende en enorm op mij indruk gemaakte L'événément schonk.
En in de hoofdrol vinden we Noémie Merlant terug die in mijn ogen niks verkeerd kan doen - ze schitterde in Portrait de la jeune fille en feu waar ik haar voor het eerst aan het werk zag, was gi-gan-tisch goed in Jumbo en ook een hoogtepunt in Les Olympiades, om dan nog te zwijgen van haar bijrol in Tár...
Hoge verwachtingen dus.
De film opent in een vliegtuig waar Emmanuelle de man aan de overkant van het gangpad weet mee te lokken naar het toilet voor een quickie. Dat ze daar zelf geen plezier aan beleeft, is duidelijk aan de nogal doodse blik waarmee ze het hele gegeven ondergaat.
En dat is een trend die zich heel de film doorzet: ze gaat op zoek naar seksuele bevrediging maar dat is net wat ze niet krijgt. Verschil met de film uit 1974 is dat Emmanuelle hier helemaal de controle heeft over met wie en hoe ze seks heeft want dat is blijkbaar allesbehalve het geval in die 50 jaar oude film. Er loopt in het hotel ook een gast rond die haar intrigeert en ze probeert toenadering tot hem te zoeken, wat moeilijk blijkt.
Je zou dan kunnen gaan denken dat de film maar mèh is en op het eerste gezicht is dat misschien ook zo: de leegte in Emmanuelles leven wordt ver overal duidelijk: ze reist de wereld rond in haar job als hotelcontroleur en het hotel in Hong Kong waar ze zich nu bevindt is groot, luxueus maar vooral onpersoonlijk en kil - een beetje zoals haar leven en de bevrediging die ze zoekt maar niet vindt. Waardoor het met momenten nogal saai wordt maar dat paste eerlijk gezegd gewoon in het geheel.
Het laatste half uur van de film gaat ze actief op zoek naar haar mystery guest in de straatjes van Hong Kong en zal ze *spoiler* in een bizarre setting uiteindelijk toch haar bevrediging krijgen. Deze laatste scène kwam - bij mij toch - serieus binnen (en ja, 't is raar om dan in een cinemazaal te zitten).*spoiler*
Dat de film weinig tot niks doet met Naomi Watts als hotelmanager is gewoon raar, dat had evengoed een no name actrice kunnen zijn. En wat is dat toch met het slurpen van badwater? Dat was al vies in Saltburn afgelopen kerst op Prime en nu weer...
Afgezien van die twee minpuntjes ben ik blij dat ik deze remake gezien heb.
En waar ik tijdens de film mij zat af te vragen hoe ik deze in godsnaam moest gaan quoteren ga ik er na het zien ervan vol in en geef ik hem 4 van de 5 sterren.
Voor mij dus meer dan geslaagd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten